یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

نامه علی قلی زاده و مرتضی سمیاری به صادق لاریجانی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۵ آذر ۱٣٨۹ -  ۶ دسامبر ۲۰۱۰


بسم الله الرحمن الرحیم
ریاست محترم دستگاه قضایی حضرت ایت الله صادق لاریجانی

رژیم منحوس پهلوی هر مخالفی را برانداز تلقی می کرد در حالی که بسیاری از جریانهای مخالف، براندازی رژیم را نمی خواستند و ان را مطرح نمی کردند. اما وقتی مبارزه مسلحانه آغاز شد معضلی برای دستگاه امنیتی ایجاد شد که براندازی شامل چه کسانی می شود ،آنها که دست به مبارزه چریکی می برند یا انها که کتاب ممنوعه ای را مطالعه کرده اند.
مرحوم مهندس بازرگان در برخورد با ساواک همواره این نکته را متذکر می شد که اگر قانون رعایت شود مبارزه مسلحانه شکل نمی گیرد و چون راهکاری برای مبارزه قانونی وجود ندارد هر کس ناچارا وارد صف براندازی می شود. ساواک به این نکته توجه نمی کرد زیرا عدم توجه به تعریف جرم سیاسی ، زمینه تسهیل در قلع و قمع مخالفان بود. اما اوج گیری مبارزات مسلحانه ساواک را مجبور کرد که در سال ۱٣۵۵ به تعریف مجدد مفهوم براندازی بپردازد اما دیگرسودی نبخشید و دو سال بعد رژیم شاه سرنگون شد.

حضرت آیت الله لاریجانی:
در اسلام و در فرهنگ قرانی از میثاق فی مابین گفته شده است و به وفای به عهد توصیه شده است. این میثاق وقتی گسترده شود و مورد وثوق ملت باشد قانون اساسی می شود. اگر قانون اساسی ملاک باشد باید جایگاه مخالف و موافق نیز معلوم گردد بر این اساس مخالفان می توانند حزب و سازمان مربوط به خود را داشته باشند .
بر این اساس اگر گروههای سیاسی به دنبال راهکاری برای تحزب، ازادی بیان و ازادی مطبوعات و... بودند، نمی تواند نیروی برانداز لقب بگیرند ونمی توان با قیاس به این که خواستن ازادی های مصرح در قانون اساسی(فصل سوم) قرار گرفتن در پازل دشمن است مانع از هر عمل سیاسی از گروه های مخالف و منتقد شد. وافراد را از ساده ترین امکان که همان حق حیات ,ظهور و بروز متشکل است محروم گردانید.
از سویی قانون اساسی فعلی قانونی بسته به شمار نمی اید زیرا در ان:
حاکمیت توحید ,حاکمیت دین و حاکمیت مردم گنجانده شده است و به تعبیر مهندس سحابی ظرفیت های موجود در همین قانون اساسی چشم گیر است و این قانون اساسی ظرفیت ها و وجوه مردم سالارانه ای نیز دارد. در هر نظامی اقتدار موجود است و لازم هم هست اما باید این قانون را پاسخ گو کرد. مسئولان را پاسخ گو کرد این همان مسئله ای است که مرحوم نائینی بر ان پافشاری کرده است زیرا تنها خداست که "لا یسئل عما یفعل" می باشد برای انکه رابطه پاسخ گویی بین مردم و مسئولان ایجاد شود لازم است این رابطه به وسیله انتقاد محوری و نه انقیاد محوری تعریف مجدد گردد .
پایه انتقاد در محیط آزاد و اکادمیک دانشگاه شکل میگیرد ،اگر دانشگاه انتقاد نکند پس این مسئولیت بر عهده چه کسی است؟
اگر دانشگاه روحیه منتقد بودن را داشته باشد کشور قدرتمند میشود و شکوفایی شکل میگیرد و توسعه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در راستای منافع ملی و بدون کمترین هزینه سیاسی برای مردم و حکومت محقق میگردد .اینکه امروز دهها تن از دانشجویان دانشگاههای مختلف کشور در زندان هستند نه در جهت مصالح کشور و نه در راستای منافع ملی است ونه انکه در جهت تامین امنیت ملی کشور و نظام جمهوری اسلامی است .
همان طور که در قانون اساسی آمده است به بهانه استقلال نمی توان ازادی را محدود کرد و نیز به بهانه ازادی نمی توان امنیت و استقلال ملی را زیر سوال برد. همان طور که در قانون اساسی امده است به بهانه استقلال نمی توان ازادی را محدود کرد و نیز به بهانه ازادی نمی توان امنیت و استقلال ملی را زیر سوال برد.
جالب است بدانید که این خط گروههای خشونت طلب و دشمنان این مرز و بوم است که جنبش دانشجویی و مبارزات مدنی در ایران شکل رادیکال و براندازانه به خود بگیرد. ولی وقتی دانشجویی امروز بشنود که آنهایی که تمام سرمایه و جوانی خود را صرف مبارزات قانونی مسالمت آمیز و علنی کرده اند و دردانشگاه مبلغ این نظریه بوده اند امروز در زندان به سر می برند ایا ناخود اگاه جذب اندیشه های پر زرق و برق براندازانه نخواهند شد؟
چرا باید امروز با سیاست های غلط شرایطی ایجاد شود که دوست و دشمن بگویند دانشگاه های ما شبیه زندان است و سیاست های نامتعارف حاکم است در حالیکه زندانهای ما مملو از دانشجویان هستند؟
آیا این اتفاق نامبارک در راستای تامین منافع نظام جمهوری اسلامی است و یا اینکه منافع ملی ما را تامین میکند؟
حقیقتا که این سیاست های حاکم بر دانشگاه های ایران نه در راستای مصالح نظام است و نه تامین کننده منافع ملی ایرانیان. نه منطبق بر آموزه های دینی ماست و نه منطبق بر خواست ملی مردم است.
۱۶ اذر تجلی مبارزات دانشجویان ایرانی علیه استعمار خارجی و استبداد داخلی بوده است ،اگر دانشگاه پویا نباشد جامعه نیز پویایی نخواهد داشت ،دانشگاه مطالبه گر بدون دانشجویان منتقد غیر قابل تصور است
هم اکنون بهاره هدایت ، میلاد اسدی ، سیاوش حاتم ، مجید توکلی ، محسن برزگر ، سید ضیا نبوی ، مهدیه گلرو ، مجید دری ، محمد امین ولیان ، آرش صادقی ، اسماعیل سلمانپور و سعید نورمحمدی از اعضای انجمن های اسلامی دانشجویان دانشگاههای سراسر کشور ، عبدالله مومنی ، علی ملیحی ، علی جمالی و حسن اسدی زید آبادی از فعالان سابق دانشجویی و دهها دانشجوی دیگر در زندانهای مختلف ایران میباشند. و بعضی از آنها مانند آقایان ضیا نبوی و مجید دری به اتهامات غیرواقعی و در شرایط بسیار وخیمی در زندان های دورافتاده کشور نگهداری میشوند.
آزادی زندانیان سیاسی و به ویژه دانشجویان در روز دانشجو کوچکترین مطالبه از سوی هزاران دانشجو در سراسر کشور می باشد، به حق که زندان شایسته اساتید و دانشجویان کشور در دهه چهارم انقلاب شکوهمند و مردمی سال ۵۷ نمی باشد.
از حضرتعالی به عنوان رئیس دستگاه قضایی کشور انتظار داریم که مقدمات آزادی دانشجویان زندانی در سراسر کشور خصوصا در آستانه روز دانشجو را فراهم نمایید.
امید است که حضور سلایق و گفتمان های متفاوت در درون دانشگاه زمینه رشد و تعالی کشورمان را فراهم کند.

وسلام من اتبع الهدی
مرتضی سیمیاری – علی قلی زاده


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست