• انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با انتشار بیانیه ای از حضور گسترده دانشجویان شرکت کننده در مراسم ۱۶ آبان قدردانی و تاکید کرد "دانشگاه زنده است!" ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۲ آذر ۱٣٨۹ -  ۱٣ دسامبر ۲۰۱۰

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر پس از مراسم باشکوه روز ۱۶ آذر در این دانشگاه با انتشار بیانیه ای از حضور گسترده دانشجویان شرکت کننده در آن مراسم قدردانی کرد و به فعالان و ناظران تحولات سیاسی و اجتماعی ایران اعلام کرد: "دانشگاه زنده است!"
به گزارش دانشجو نیوز، در قسمتی از این بیانیه خطاب به تمامیت خواهان آماده است: " پیروزی نهایی ما در راه است. شما که از رذالت و تباهی نیز "تمامش" را می طلبید، روزهای سختی پیش رو دارید. بوی تعفن فساد اقتصادی تان از دور و نزدیک به مشام می رسد. گمان مبرید که تعفن فساد را با دست های خونین می توان پوشاند. این فساد و آن جنایات به زودی بر سرتان آوار خواهد شد و آن روز در محضر محکمه ی ملت ایران باید پاسخ گوی چراهای بسیاری باشید."

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
آن چه در ۱۶ آذر ۱۳۸۹ در پلی تکنیک گذشت، از سویی اوج شجاعت و ایستادگی را به نمایش گذاشت و از سویی دیگر حضیض ترس، سرسپردگی و وحشی گری. در سویی دانشجویان بودند با هزاران آرمان و آرزو در سر اما با دست هایی خالی و در سوی دیگر اوباش چماق به دستی که عقل و احساس خود را یکسره به ارباب قدرت واگذار کرده و آگاهانه بازوی سرکوب حاکمیت اقتدارگرا شده اند.
تشکیلاتی که برای سرکوب تحصن آرام دانشجویان پلی تکنیک به مناسبت روز دانشجو ایجاد شده بود با وجود گستردگی و داشتن حمایت همه جانبه از درون و بیرون دانشگاه با شکستی فضاحت بار مواجه شد. نیروهای بسیج، انتظامات، حراست و نیروهای امنیتی همه گرد آمده بودند تا صدای آزادی خواهی و استبداد ستیزی دانشجویان را در نطفه خفه کنند، اما در مواجهه با ایستادگی، شجاعت و اراده ی استوار دانشجویان ناکام ماندند و طبق عادت، به خشونت عریان و وحشی گری روی آوردند. ضرب و شتم دانشجویان پسر و دختر توسط نیروهای بسیج و انتظامات، ضبط غیر قانونی کارت دانشجویی، بازداشت غیر قانونی و تحویل دادن دانشجویان به نیروهای امنیتی توسط حراست دانشگاه، بازداشت های غیر قانونی و کور روبروی درهای دانشگاه توسط نیروهای امنیتی و ... نتیجه ی ناتوانی، خشم و سردرگمی این دستگاه عقیم بود.
در وهله ی اول به هدایت کنندگان دستگاه سرکوب در دانشگاه از جمله رهایی (ریاست انتصابی دانشگاه)، رحیمی (مشاور ریاست)، واعظ (رییس حراست) و باقری (معاون حراست) هشدار می دهیم که محیط دانشگاه اگر برای دانشجو امن نباشد، برای هیچ کس امن نخواهد بود. رفتار شما در ۱۶ آذر ۸۹ رسواترین شکل خصومت و عقده گشایی را به نمایش گذاشت. در حالی که دانشجویان در آرامش و سکوت دست به تحصن زده بودند، شما توسط نیروهای مزدور بسیج دست به ایجاد تشنج و درگیری زدید تا سرکوب همه جانبه را موجه جلوه دهید. دانشجو به خاطر سکوت اعتراض آمیزش ضرب و شتم و روانه ی اوین می شود، چون شما دانشگاه را مرده و دانشجو را رام می خواهید، چون اربابانتان در قبال کشتن دانشگاه و سرکوب دانشجو، پلی تکنیک، خانه ی ما را به نام شما سند می زنند تا در برابر چشمان ما چپاولش کنید.
اما زهی خیال باطل! این شعله خاموش شدنی نیست. پلی تکنیک و دانشجویانش روزهایی چون ۱۶ آذر ۸۹ را بارها به چشم دیده اند، اما هیچ گاه در برابر استبداد سر خم نکرده و تسلیم نشده اند. به یاد آورید مهر و آبان و آذر ۱۳۸۵، اردیبهشت و مهر ۱۳۸۶، اردیبهشت و اسفند ۱۳۸۷، خرداد و آذر و بهمن ۱۳۸۸ را. به اعتبار همین تداوم و تکرار، شما که "تمام" آن چه هست را می طلبید همواره بازنده و ما که اثبات بودن خود را می پوییم همواره برنده ی این میدان بوده ایم.
اما پیروزی نهایی ما در راه است. شما که از رذالت و تباهی نیز "تمامش" را می طلبید، روزهای سختی پیش رو دارید. بوی تعفن فساد اقتصادی تان از دور و نزدیک به مشام می رسد. گمان مبرید که تعفن فساد را با دست های خونین می توان پوشاند. این فساد و آن جنایات به زودی بر سرتان آوار خواهد شد و آن روز در محضر محکمه ی ملت ایران باید پاسخ گوی چراهای بسیاری باشید.
روی دیگر سخن با دانشجویان است، همکلاسی های شجاع و همراهمان که در ۱۶ آذر ۸۹ صحنه هایی به یاد ماندنی از اتحاد و با هم بودن را ثبت کردید. شما قهرمانانه بی آن که چشم به مقام و منفعت دوخته باشید، بی آن که از حمایت بی شائبه ی نهاد های وابسته به حاکمیت برخوردار باشید و البته بی آن که از تهدیدها، فشارها و هزینه ها بهراسید، پا به میدان گذاشتید و یکبار دیگر خون حیات را در رگ های پلی تکنیک به جریان در آوردید. اکنون ۱۶ آذر ۸۹ نیز بخشی از تاریخ پرافتخار پلی تکنیک شده است. اما ترویج و رشد آگاهی نیاز هر روز و هر لحظه ی ماست. اکنون باید تجربه ی فعالیت جمعی و عملی ۱۶ آذر را به حوزه ی اندیشه و آگاهی گسترش داد. اندیشیدن و آموختن نیز وجهی از مبارزه ی مدنی و لازمه ی گسترش و عمق بخشیدن به آن است.
در پایان انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک ضمن قدردانی از حضور گسترده ی دانشجویان در مراسم روز دانشجو و هشدار جدی به مسولین دانشگاه نسبت به عواقب غیر قابل کنترل ادامه ی روند سوء مدیریت کنونی، با صدای بلند و رسا و خطاب به همه ی فعالان و ناظران تحولات سیاسی و اجتماعی ایران اعلام می دارد "دانشگاه زنده است!" و علی رغم فشارها، محدودیت ها و سرکوب ها نقش موثری در روند این تحولات ایفا می کند. دانشگاه را نمی توان رام کرد، با خاک یکسان کرد، نادیده گرفت و یا بازیچه قرار داد.

به امید ایرانی آباد، آزاد و دموکراتیک

انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)
۲۲ آذرماه ۱۳۸۹