• روند سریع رویدادها، شکل‌گیری فرهنگ سیاسی جدید را هم سریع کرده است. اکنون تعقیب اخبار اعتصاب‌ها، خود بخشی از کار ناظران سیاسی شده، پایان یک اعتصاب، اغازی می‌شود برای یک اعتصاب دیگر...کم‌کم اعتصاب غذا درمبارزات مردم ایران جا می‌افتد، هم به عنوان بخشی از حقوق زندانی هم به عنوان تاکتیکی مبارزاتی ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱ دی ۱٣٨۹ -  ۲۲ دسامبر ۲۰۱۰

روند سریع رویدادها، شکل‌گیری فرهنگ سیاسی جدید را هم سریع کرده است. اکنون تعقیب اخبار اعتصاب‌ها، خود بخشی از کار ناظران سیاسی شده، پایان یک اعتصاب، اغازی می‌شود برای یک اعتصاب دیگر، هنوز خبر پایان اعتصاب غذای نسرین ستوده و غلام‌حسین عرشی کامل منتشر نشده بود که خبر اعتصاب غذای بهاره هدایت و مهدیه گلرو رسید. کم‌کم اعتصاب غذا درمبارزات مردم ایران جا می‌افتد، هم به عنوان بخشی از حقوق زندانی هم به عنوان تاکتیکی مبارزاتی.

ارش صادقی، بهاره هدایت و مهدیه گلرو سه دانشجو در داخل زندان و در اعتصاب غذا: حرکتی اعتراضی، دانشجوئی، دسته جمعی. اما مکان این اعتراضات قرار نیست تنها به داخل زندان‌ها ختم ‌شود. دو سال پیش در خرداد ۱٣٨۷ دانشگاه تربیت معلم تهران شاهد حرکتی تاریخی بود که نگاهی دوباره به ان، اموزنده خواهد بود:

در تمامی دوران ۶۰ ساله جنبش دانشجوئی ایران، هیچ حرکتی اعتراضی- دانشجوئی به اندازه اعتصاب غذا و تحصن دانشجویان تربیت معلم درسال ٨۷ موفق نبوده است، تنها اعتراضی که در پایان ان نه تنها بخشی از خواسته ها یا بیشتر خواسته‌ها که همه خواسته‌ها براورده شد، ان هم در حکومت جمهوری اسلامی و در دولت احمدی‌نژاد! چون:

۱- حرکتی دسته جمعی بود حدود ۱۰۰ تن از دانشجویان با هم و در یک مکان دست به اعتصاب غذا زده بودند.
۲- در جلب حمایت بسیار موفق ‌بودند، بلافاصله حدود ۱۰۰۰ دانشجوی دیگر - بدون اقدام به اعتصاب غذا - به تحصن نشستند.
٣- این حرکت در پی اعتصابی دیگر شکل گرفته بود. حدود یک ماه قبل، دانشجویان دانشگاه سهند تبریز اعتصاب کرده بودند، اعتصاب این دانشجویان چنان جدی بود که ۱۹ تن از انها به بیمارستان منتقل شدند.
۴- احتمال تداوم اعتصاب و سرایت ان به سایر دانشگاه‌ها قوی‌ بود، همزمان با اعتصاب دانشگاه تربیت معلم، شایع شد که در تیرماه هم دانشجویان دانشگاه تهران به اعتصاب خواهند پرداخت. یعنی حرکت زنجیره‌ای اعتصابی: از اردییبهشت در سهند تبریز شروع شده بود، در خرداد در تربیت معلم ادامه یافته بود و حالا ‌قرار بود در تیرماه به دانشگاه تهران برسد.
۵- انتخاب زمان و مکان اوج‌گیری حرکت هم بسیار دقیق بود: تیرماه و دانشگاه تهران، تیرماه زمانی که نبض مسئولین در قلم دانشجویان می‌تپد، و دانشگاه تهران مکانی که هم جایگاهی نمادین در بین دانشگاه‌های ایران دارد و هم قوی‌ترین پیوند‌ها را با سایر جریانات سیاسی و نهادهای مردمی دارد. حاکمیت تاب رسیدن اعتصاب به این مرحله را نیاورد با فرستادن نمایندگان مجلس و وزارت علوم، بدون استثنا، با تمامی خواسته های دانشجویان موافقت کرد. موردی استثنائی، هم در تاریخ جنبش دانشجوئی، هم در حیات جمهوری اسلامی!

اکنون نیز فعالین دانشجوئی در زندان‌ها دست به اعتصاب غذا زده‌اند، دانشگاه‌ها هم ملتهب است، دی‌ماه هم همان اهمیت تیرماه را دارد، فصل امتحانات پایان ترم که بیش از دانشجویان، برای وزیر علوم و روسای دانشگاه مهم است، موقعیت کنونی امتیازی هم نسبت به خرداد ٨۷ دارد، جنبشی نوین شکل گرفته و در بیرون از دانشگاه‌ها هم پتانسیل فراوانی موج می‌زند و احتمال حمایت سایر اقشار بسیار قوی است.

اکنون همه اقشار، نمادهائی از خود را در زندان و اعتصاب دارند، جنبش نمادینه شده است، نهادینه هم خواهد شد.

همن سیدی