حافظهها و قول های دو ساله
همن سیدی
•
اگر پس از قریب ۹۰ سال، شاهزادهای به دفاع از قاجاریه بپردازد، شاید نشانی از حافظه تاریخی کمدقت یافته است، اگر پس از ۳۰ سال تئورسین نظام تکحزبی، به دفاع از دموکراسی و تقدم لیبرالیزم بر ان بپردازد، شاید نشانی از تغییر در خود یافته است. اما احمدینژاد که نه به گذشت زمان دلخوش است و نه نشانی از تغییر در خود یافته، پس به چه امیدی چنین قول هایی میدهد؟
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۱۵ دی ۱٣٨۹ -
۵ ژانويه ۲۰۱۱
اگر پس از قریب ۹۰ سال، شاهزادهای به دفاع از قاجاریه بپردازد، شاید نشانی از حافظه تاریخی کمدقت یافته است، اگر پس از ٣۰ سال تئورسین نظام تکحزبی، به دفاع از دموکراسی و تقدم لیبرالیزم بر ان بپردازد، شاید نشانی از تغییر در خود یافته است. اما احمدینژاد که نه به گذشت زمان دلخوش است و نه نشانی از تغییر در خود یافته، پس به چه امیدی چنین قول هایی میدهد؟ امروز کیهان از قول احمدینژاد تیتر زده که تا پایان دولت دهم بیکاری را ریشهکن میکنیم! در تنها دو سال چنین کاری از چنین دولتی در چنین اقتصادی ممکن است؟ چنین کاری که تاکنون از هیچ کشوری در هیچ اقتصادی و از هیچ دولتی دیده نشده: رساندن بیکاری به صفر و ریشهکن کردن ان؟! نیازی نیست اقتصاددان بود تا بتوان جوابی برای این سوال یافت، تنها حساب بلد بودن کافی است:
۱- وعدههای اقای احمدینژاد: بیش از دو سال پیش (۲۴ مهر ۱٣٨۷) اقای احمدینژاد در سخنرانی در رشت اعلام کرده بود میتواند طی مدت ۲ سال ریشه بیکاری را بخشکاند. وی با اشاره به پسانداز ۵۰ هزار میلیارد تومانی که ازطریق پیش گیری از "مصرف نامناسب" به دست میاید، گفته بود "اگر این مبلغ صرف عمران و ابادانی شود، سرعت ابادانی افزایش مییابد و اگر بخواهیم با ان اشتغال ایجاد کنیم به راحتی میتوانیم ظرف ۲ سال ریشه بیکاری را در کشور به طور کامل بخشکانیم". امروز پازدهم دیماه ٨۹، دقیقا ۲ سال و ۲ ماه و ۲۲ روز از ان "۲ سال" میگذرد و مردم رشت و سایر مردم ایران کماکان باید منتظر این ریشهکنی باشند.
۲- پرداخت یارانهها: در همان تاریخ و در همان سخنرانی اقای احمدینژاد قول داده بود که به همه افراد ۴۵ هزار تا ۵۰ هزار تومان بپردازد و به اقشار ضعیفتر تا ۷۰ هزار تومان پرداخت کند. اکنون پس از دو سال از ۷۰ هزارتومان اقشار ضعیفتر خبری نیست و تنها تفاوت انها با سایر اقشار در این است که بیشتر از دیگران عواقب این جراحی بزرگ را لمس میکنند.
٣- امار اقای احمدینژاد: در ادامه این وعده که: "قول میدهم تا پایان دولت دهم بیکاری به طور کامل در کشور ریشهکن شود" ، اقای احمدینژاد امار جالبی از بیکاری ارائه داده است و ادعا کرده که "نزدیک ۲ میلیون بیکار به شکلهای مختلف داریم". حتی با استناد به امار رسمی مرکز امار کشور که تابستان منتشر شد، شمار بیکاران رسمی ۴ میلیون نفر است که البته سربازها و تمامی کسانی که حتی در طول هفته ۱ ساعت هم کار میکنند، جزو این ۴ میلیون محسوب نشدهاند اما اقای احمدینژاد با احتساب " شکلهای مختلف" بیکاری هم، شمار لشکر بیکاران ایران را تنها ۲ میلیون میپندارد، با همین میزان دقت میتوان احتمال عملی شدن قول وی را حدس زد!
۴- پسانداز نفتی: اقای احمدینژاد ادعا کرده که امسال ۲۰% از پول نفت را ذخیره کرده است. برای این ادعا شواهد یا دلیلی ارائه نکرده است اما در صورت صحت ان هم، این میزان، کمتر از کاهش دارائی صندوق ذخیره ارزی است، دولت خود در اواخر مهرماه اعلام کرده بود که "این صندوق ۱۰ میلیارد دلار لاغرتر شده است" از سوی دیگر ایران به گفته وزیر نفت به ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد تا توان تولید ایران کماکان کاهش نیابد و این کاهش در شرایطی است که میزان تولید عراق به شدت افزایش یافته و با همکاری شل و بیپی ممکن است به ٨ میلیون یا حتی ۱۰ میلیون بشکه در روز برسد. دیروز "جهان اقتصاد" از احتمال استخراج عراقیها از حوزههائی که با ایران مشترک است خبر داده بود که در این حالت، میزان زیان ایران بسیار بیش از ۲۰% پسانداز اقای احمدینژاد خواهد بود.
۵- فیلسوفی در مورد حافظه مشهور ایرانی ها چنین اظهار نظر کرده بود: ما حافظه داریم، حافظه تاریخی نداریم، حافظه ما پر شده است از اکنون!
شاید درگیر کردن مردم به مشکلات روزانه که حافظه انها را مالامال از امروز و اکنون میکند، رویائی برای دولتیان امروز باشد اما تا کنون چند باری به انها نشان داده شده که گوشه دنجی، در قفسهای از ان حافظه، جایی هم به درازمدت ها و تاریخ ها داده شده است و مردم علیرغم همه مشکلات "چشمی به ان منظر کلی" دارند.
همن سیدی
|