• برای نقد و مخالفت با بازگشت خاندانی که هنوز از ادعاهای بزرگ خود دست برنداشته است، آن قدر دلایل موجه وجود دارد که مخالفین بازگشت به گذشته اصلا احتیاج ندارند یک موضوع غم انگیز و حساس مثل داغ دیدن یک فامیل را به وسیله ی اعلام مخالفت خود تبدیل کنند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۶ دی ۱٣٨۹ -  ۶ ژانويه ۲۰۱۱

هنوز چند ساعت از اعلام خبر خودکشی علیرضا پهلوی سومین فرزند شاه سابق ایران نمی گذشت که برخوردها و اظهارنظرهای مختلف در مورد این حادثه – که هنوز جزئیات آن بدرستی روشن نیست – به یک صف بندی تند و تیز تیدیل شد و این صف بندی هنوز ادامه دارد. موضوع «سیاسی» شده است و عده ای نیز از «سیاست» تصفیه حساب های گاه بسیار خشن را می فهمند.

نخستین قدم در «سیاسی» کردن مساله ی خودکشی علیرضا پهلوی را خانواده ی پهلوی با انتشار اطلاعیه ی درگذشت او برداشتند و با کلامی نه چندان صریح این خودکشی را که دلایل آن هنوز معلوم نیست و اگر هم معلوم باشد اعلام نشده است، به مواضع سیاسی خود – و حقانیت – آن و «مظلومیت» خود مربوط ساختند. این موضع گیری با واکنش های گاه افراطی از سوی مخالفین این خانواده همراه شد.

به این موضوع – دست کم هنوز که شوک ناشی از آن برای بستگان سنگین است – می توانستیم – و هنوز هم می توانیم - به عنوان یک موضوع صرفا انسانی و خارج از ملاحظات سیاسی نگاه کنیم. این خودکشی ضایعه ای برای یک خانواده و بستگان است که طبعا هم دردی هر انسانی را – صرف نظر از موضع سیاسی وی – بر می انگیزد – یعنی باید برانگیزد - و از این نظر بسیاری نیز با خانواده ی پهلوی که در این حادثه بار دیگر داغ دیده است، ابراز همدردی کردند. مثل حوادث مشابه دیگر که فراوان روی می دهند.

اما از همان نخست، این حادثه متاسفانه از سوی برخی تبدیل به واقعه ای شد در جهت اعلام وفاداری و نمایش سیاسی، و از سوی کسان دیگری فرصتی شد برای اعلام مخالفت و تنفر. وقتی حادثه در این مسیر قرار گرفت دیگر نمی توان انتظار داشت عده ای موقعیت را برای تبلیغ و وفاداری مناسب ببینند و از دیگران بخواهند که چون خاانواده ای عزیز از دست داده، سکوت کنند و به سوءاستفاده ی سیاسی اجازه بدهند.

آتش بس در مورد چنین حادثه ی غم انگیزی باید دو جانبه باشد. خانواده پهلوی و هوادارانش اگر دلیلی برای حقانیت خود دارند، مرگ این جوان را وسیله ی آن نکنند.
این را اما من می دانم، برای نقد و مخالفت با بازگشت خاندانی که هنوز از ادعاهای بزرگ خود دست برنداشته است، آن قدر دلایل موجه وجود دارد که مخالفین بازگشت به گذشته اصلا احتیاج ندارند یک موضوع غم انگیز و حساس مثل داغ دیدن یک فامیل را به وسیله ی اعلام مخالفت خود تبدیل کنند.