یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

مشکلات مردم افغانستان و بی شرافتی همیشه گی جمهوری اسلامی


علی فیاض


• حدود ۲۵۰۰ تانکر در مرز ایران و افغانستان معطل مانده‌اند. این امر، در شروع زمستان سخت افغانستان، بهای سوخت را در این کشور ۷۰ درصد افزایش داده است. ایران، از حدود یک ماه پیش، ورود تانکرهای سوخت را به افغانستان به شدت محدود کرده است. مقام‌های افغانستان هم‌چنین روز سه‌شنبه هشدار دادند که این حرکت ایران باعث می‌شود تا میلیون‌ها شهروند افغان، زمستان را در سرما به‌سر ببرند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۷ دی ۱٣٨۹ -  ۱۷ ژانويه ۲۰۱۱


 
چند وقتی است که رژیم جنایت پیشه جمهوری اسلامی، به بهانه ممانعت از سوخت رسانی به نیروهای وابسته به ناتو، مانع از خروج کامیون ها و تانکرهای حامل سوخت به کشور همسایه و هم زبان ما افغانستان شده است. در اعتراض به این اقدام نابخردانه و ناجوانمردانه جنایتکاران و مستبدان گرداننده رژیم ملایان، مردم محروم و سال ها ستم دیده و در بند افغانستان دست به تظاهرات زده و نسبت به این محدودیت ها اعتراض نموده و به حق تصاویر علی خامنه ای و ... را به آتش کشیده و مرگ بر آنها و رژیمشان سر داده اند.
به گزارش خبرگزاری‌ها، "حدود ۲۵۰۰ تانکر در مرز ایران و افغانستان معطل مانده‌اند. این امر، در شروع زمستان سخت افغانستان، بهای سوخت را در این کشور ۷۰ درصد افزایش داده است. ایران، از حدود یک ماه پیش، ورود تانکرهای سوخت را به افغانستان به شدت محدود کرده است. مقام‌های افغانستان هم‌چنین روز سه‌شنبه هشدار دادند که این حرکت ایران باعث می‌شود تا میلیون‌ها شهروند افغان، زمستان را در سرما به‌سر ببرند."
اما ظاهرا درک و فهم این شرایط برای کسانی که سال هاست سرنوشت مردم ایران را به بازی گرفته و درد و رنج های آنان را نادیده می گیرند و گرفتاری ها و مشکلات آنان برایشان هیچ اهمیتی ندارد، درک شدنی نیست!
پس از "پیروزی" انقلاب و استقرار حاکمیت خمینی و شرکا، تنها چیزی که برای مردم ایران باقی ماند، بی احترامی، بی اعتنایی و نقض مداوم حقوق شهروندان بود. انقلاب نه تنها به رهایی و آسایش شهروندان کمک نکرد، که با انحرافی که در اهداف آن ایجاد شد، توده های به پاخاسته را به انقیاد کشاند.
چشم ها و دل های بسیاری، همزمان با انقلاب ایران، جهان را به گونه ای دیگر به تصویر کشیدند و فلسطینی ها، لبنانی ها، عرب های انقلابی، افغانی ها، کوبایی ها، الجزایری ها، جنبش صحرای غربی علیه حکومت مراکش، اریتره ای های استقلال طلب و ... را همدردان و هم بندان و هم سرنوشت های خویش تلقی کردند و در حد توان به یاری آنان شتافتند.
هدف انقلاب ایران را نه تنها رهایی مردم ایران، که منطقه و دیگر محرومان جهان تلقی کردند و نویسندگان، روشنفکران، احزاب چپ و دموکرات، مترجمان و ... به برگردان، باز انتشار و تبلیغ، ترویج و معرفی جنبش های رهایی بخش گوشه و کنار جهان مشغول شدند.
این واقعیات اما دیری نپایید. استبداد و ارتجاع بر آمده از دل یک انقلاب مردمی، نخست رویاهای ایرانیان و سپس خلق هایی را که چشم به "معجزات"! انقلاب ایران دوخته بودند، را نا امید و مایوس ساخت؛

نخست با طرد جنبش فلسطین به دلیل سکولار بودن آن و حفظ استقلال سیاسی
دوم با سرکوب احزاب و سازمان های رادیکال و انقلابی مبارز
سوم با آتش افروزی و تداوم جنگ خانمان سوز ایران و عراق
چهارم قتل و کشتار و آزار آزادی خواهان و دموکراسی طلبان ایرانی
پنجم و ... نفی و نقض مداوم حقوق شهروندان ایران زمین ...

و اینک این جنایتکاران چنان پیش رفته اند که به خودشان نیز رحم نمی کنند. "خودی" ها و بسیاری از گردانندگان و پادوهای سابق رژیم و نزدیک ترین همراهان خمینی را به مسلخ می کشند و یا آواره و راهی غرب استکباری می کنند. همانجایی که پیش از آن بسیاری از مخالفین واقعی و نخستین مبارزان علیه استبداد و ارتجاع خمینی و شرکا را وادار به پناهنده شدن کردند.
و اما از آن جایی که این رژیم با هر چه انسان و انسانی است سر سازش ندارد، و بر بستر بحران و بحران سازی به حیات خود ادامه می دهد، و نیز به خاطر انحراف ادهان و توجه دادن افکار عمومی به مسائل حاشیه ای و جانبی، هر از چند گاهی موضوع تازه ای را پیش می کشد. حکومت حامی "مستضعفان جهان"!! اینک پس از به رفاه رساندن مستضعفان ایران!، در حال خدمت به مستضعفان افغانستان می باشد. آن هم به بهانه واهی استفاده نیروهای ناتو از این مواد سوختی!
و حالا مردم همزبان، همسایه و قوم و خویش تاریخی ما، باید دست به دامان روس ها و قزاق ها برای تامین سوخت و مایحتاج عمومی خود شوند!
با این حال، این دشمن تراشی ها و نابخردی های رژیم بحران زده آخوندی را باید به فال نیک گرفت. شعارهای "مرگ بر رژیم جمهوری اسلامی" و "مرگ بر خامنه ای" خواهران و برادران افغان را که با شعارهای مشابه مردم ایران زمین همصدا و هم نوا می شوند و بیشتر هم خواهند شد را به فال نیک می گیریم! و آرزوی عملی شدن آنها را به انتظار می نشینیم. و چنین باد!

alifayyaz@live.se
http://www.fayyaz.blogsky.com


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست