خدای من، من آتئیستم!
نامه ای به خدا
•
من با این مسئله مشکل دارم که معتقدین به مذهب آنقدر خشک مغز هستند که فکر میکنند آنچه خودشان میگویند درست است و نه هیچ چیز دیگر. یعنی اینکه تنها آنها خودشان درست فکر میکنند و درست عمل میکنند. ولی جناب خدا آنها کار درست را انجام نمیدهند. همیشه ما بیخداها و آتئیست ها باید رعایت معتقدین به مذهب را در دور و بر خود بکنیم و نسبت به آنها بردباری نشان دهیم
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۲۹ دی ۱٣٨۹ -
۱۹ ژانويه ۲۰۱۱
خدمت جناب خدای عزیز،
همیشه آتییستها باید در مقابل دیگران از خود تولرانس نشان دهند. باید ما همیشه خودمان را بعنوان آتییست با دیگران وفق بدهیم. بعنوان آتییست باید همیشه با تو موافقت داشته باشیم. ولی هیچوقت هیچکس از ما آتییستها نمیپرسه که خواسته های ما چیست.
"من به خدا اعتقاد ندارم". این جمله ای است که این روزها برای بزبان آوردنش باید دل و جرأت داشت، چون هیچ کجا گفتن این جمله باعث نمیشود که دیگران برای تو کف بزنند. برعکس فورأ از همه طرف انسان مورد لعن و نفرت قرار میگیرد که گناهه اگر کسی به شما، آقای خدا، اعتقاد نداشته باشد. درست مثل این میماند که کسی بگوید: "من همجنس گرا هستم". در اکثر جوامع اینطور است که کسی همجنس گرا بودن خود را علنی نمیکند.
سئوال بعدی که بلافاصله از آدم میکنند این است که: "تو چطور به خدای قادر مطلق اعتقاد نداری؟" چه سئوال احمقانه ای. جواب سادهی آن این است: من به شما اعتقاد ندارم آقای خدا چون من نمیخواهم زندگی مرا کسی به من دیکته کند که حتی ثابت نشده که او وجود خارجی دارد. من میخواهم اختیار زندگی خودم را خودم داشته باشم.
من نمیخواهم که پنج نا فرزند داشته باشم یا به بیماری ایدز مبتلا شوم بدین خاطر که تمام زندگی را طبق ده فرمان و پیرو پاپ زندگی کرده ام و بهمین خاطر از کندوم استفاده نکرده ام. من دوست دارم از زندگی لذت ببرم و گاهی هم بدون فکر دست به بعضی کارها بزنم. من میخواهم قبل از ازدواج سکس داشته باشم و این هم نه تنها فقط با یک مرد. شاید یک بار هم با یک زن؟ خوب که چی؟
ما تو قرن بیست و یکم زندگی میکنیم. باید این امکان وجود داشته باشد که هرکس خودش به نتیجه برسه که دنیا چطور بوجود آمده بدون اینکه به تقویم هفت روزه شما آقای خدا اعتقاد داشته باشه! حالا برگردیم به موضوع تولرانس. ما اینجا در آلمان هستیم و هرکسی میتواند هر اعتقادی داشته باشد. من با این مسئله جناب خدا اصلأ مشکلی ندارم.
ولی من با این مسئله مشکل دارم که معتقدین به مذهب آنقدر خشک مغز هستند که فکر میکنند آنچه خودشان میگویند درست است و نه هیچ چیز دیگر. یعنی اینکه تنها آنها خودشان درست فکر میکنند و درست عمل میکنند.
ولی جناب خدا آنها کار درست را انجام نمیدهند. همیشه ما بیخداها و آتییست ها باید رعایت معتقدین به مذهب را در دور و بر خود بکنیم و نسبت به آنها بردباری نشان دهیم.
البته که ما آنها را قبول میکنیم ولی آنها هستند که ما را نمیپذیرند.
یکبار هم که شده باید فکر کنند که ما چگونه هستیم و در مقابل حملات آنها به ما چه احساسی به ما دست میدهد. ولی برای آنها این مسئله اصلأ مهم نیست. آنها خودخواه شده اند. شما آنها را خود خواه کرده اید جناب خدا! شما از آتییستها خوشتان نمیاید. و برای همین هم طرفدارانتان هم از ما خوششان نمیاید.
این مسئله در انجیل نوشته شده و شما خودتان در آنجا آقای خدا میگویید: تمام کسانی که از من تبعیت میکنند بخشیده میشوند و به بهشت میروند و تا آخر زندگی خوشبخت هستند واز این حرفهای تو خالی.
ولی وقتی صفحهی بعد را میخوانیم میبینیم که شما چه خشم و نفرتی را نثار ما میکنید. نثار مایی که از شما تبعیت نمیکنیم.
در انجیل مطالبی از این قبیل نوشته شده که: کسی که از من تبعیت نمیکند باید حساب کارش را بکند و تمام عمر خوشبخت نمیشود و راهی جهنم میشود.
این ها حرفهای خوبی نیست جناب خدا. چندان مهم نیست اگر شما ما را دوست ندارید. ولی من دیگر حوصله تولرانس نشان دادن درمقابل مذهبی ها و توجیه کردن خودم در مقابل جنابعالی را ندارم. چرا که در واقع مذهبی ها باید خود را در مقابل من توجیه کنند.
و مادامیکه کسی به من ناسزا میگوید فقط بخاطر اینکه من آتییست هستم من هم جواب او را خواهم داد. و شما که رهبر آنها هستید بهتر است بهرحال ما را راحت بگذارید. چون برای ما شما اصلأ وجود ندارید.
با سلامهای فراوان از یک دختر آتییست که از اینکه دیگران او را نمیفهمند خسته شده و تنها میخواهد که دیگران قبولش کنند و به او تولرانس نشان دهند.
اولگا اولزن
کلاس 8 ب دبیرستان اپندورف – هامبورگ
این نامه در روزنامهی محلی آبند بلات مورخ 19 ژانویه 2011 بچاپ رسیده است
www.abendblatt.de
|