به مناسبت سالروز دومین اعتصاب سندیکای کارگران شرکت واحد - داوود رضوی
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۵ بهمن ۱٣٨۹ -
۲۵ ژانويه ۲۰۱۱
بعد از اعتصاب اول سندیکای کارگران شرکت واحد که بجز وعده وعید و هزینه ای که رانندگان داده بودند. و حدود یک سال تلاش مداوم چیزی نصیب کارگران نشد و رئیس هیئت مدیره هم همچنان در زندان بود. البته اعضای هیئت مدیره ملاقاتی با شهردار قالیباف داشتند که در آن ملاقات هم فقط قول قرار گذاشتند که هیچوقت تا زمان اعتصاب دوم تحقق نیافت و پس از پی گیریهای متعدد اعضای هیئت مدیره سندیکا جهت بدست اوردن مطالبات کارگران که نه تنها نتیجه ای .نداشت بلکه حتی حاضر نبودند که سنیکای شرکت واحد را که رانندگان به به آنها رای داده بودند را به رسمیت بشناسند و اعضای هیئت مدیره پس از پیگیری از طریق شهردار و مدیر عامل وقت شرکت واحد .متاسفانه بدون هیچ سرانجامی دست خالی برگشتنند و قرار شد اتفاق های انجام شده را به گوش رانندگان در مجمع هفتگی سندیکای شرکت واحد برسانیم .بعد از اطلاع رسانی در مجمع و در مراسمی که در استادیم دوازده هزار نفری ازادی برگزار شد که در آن شهردار قالیباف به عنوان تنها سخنران بطور یکطرفه صحبت میکردند و به گفته خودشان ایشان به نمایندگان کارگران کاری نداشتند و میخواستند که خودشان به تنهائی و بدون دخالت نماینده رانندگان مشکلات را از سر راه بردارند. که یکباره سالن که متشکل از بیش از هشت هزار راننده تشکیل شده بود خواستار ازادی ریئس هیئت مدیره شد و خواستار اعتصابی دیگر جهت رسیدن به مطا لبات کارگران که با شعار( قالیباف اعتصاب یادت نره)سر دادند که شهردار سالن را ترک کرد و رانندگان همچنان شعار میدانند که حتی رانندگان نمی خواستنند سالن را ترک کنند با پا درمیانی اعضای هیئت مدیره مراسم بپایان رسید. که بعذآ این صحبتها از زبان مدیر عامل شرکت واحد هم شنیده شد که من کاری با نمایندگان کارگران ندارم و سندیکا را به رسمیت نمی شناسم که همین مطالب در مجمع عمومی سندیکا مطرح شد و رانندگان از نمایندگان سندیکای خواستنند که با اعتصاب دوم که در هشتم بهمن ماه هشتاد و چهار اتفاق افتاد خوآستار ازادی اسالو و رسیدن به مطالبات خودشان که مهمترین آن به رسمیت شناختن سندیکای شرکت واحد و حق داشتن تشکل مستقل بدون دخالت دولت و کارفرما شدند و چون نمایندگان سندیکای هیچ وابستگی به دولت و کارفرما نداشتند و در اصل جیره خوار نبودند تن به اعتصاب دوم دادند و تا آخرین لحظه کوتاه نیامدند. هر چند بعد از اطلا عیه اعتصاب .مدیر عامل وقت و نماینده شهردار حاضر به مذاکره شدندولی ساعتها مذاکره هیچگونه دستاوردی نداشت و حتی حاضر به کوچکترین امتیازی به کارگران نشدند و بجای امتیاز از روش چماق و هویچ استفاده کردند که در اراده محکم اعضای هیئت مدیره سندیکای هیچ تاثیری نگذاشت و اعضای هیئت مدیره بدون هیچ دستاوردی محل مذاکره راکه در دفتر مدیر عامل وقت شرکت واحدبود ترک کردند که بلافاصله بعد از ترک محل از طرف اطلاعات احضارو فردای آن روز درست یک هفته قبل از اعتصاب اکثر اعضای هیئت مدیره بازداشت شدند و ساعت های طولانی جهت منصرف کردن اعضای هیئت مدیره از اعتصاب مورد بازجوئی قرار گرفتند و اخر شب هم روانه بازداشتگاه۲۰۹ اوین شدند که باز هم اعضای هیئت مدیره از خواستهای رانندگان دست بر نداشتند و زندان را به کوتاه آمدن در برابر خواستهای رانندگان ترجیح دادند . اگربخواهم به دستگریهای فله ای سال٨۴ اشاره کنم کاغذ هفتاد من میخواهد فقط بگویم هر چند بیش از پنج سال از آن زمان میگذرد ولی هنوز فشار بروی اعضای سندیکا وجود دارد و تعداد ۷نفر بیکار هستنند و سرگردان در دیوان عدالت اداری و تعدادی بعد از شاغل شدند بیکار شده اند و چهار نفر از اعضای این سندیکای در زندان بسر میبرند که اسالو و مددی حبس گرفته اند و شهابی و غلامحسینی هنوزمنتظر حکم هستند در آخر بگویم ما همچنان جهت خواستهای صنفی کارگران پافشاری میکنیم و خواستار آزادی همه فعالین کارگری زندانی هستیم
به امید روزی که کارگری برای احقاق حقش در زندان نباشد
داوود رضوی عضو هیئت مدیره سندکای شرکت واحد ۴/۱۱/٨۹
منبع: سایت سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه
www.syndicavahed.biz
|