اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۹ بهمن ۱٣٨۹ -  ۲۹ ژانويه ۲۰۱۱

نسیم آزادی وزیدن گرفته است!
از مبارزات آزادیخواهانه مردم تونس، مصر و یمن پشتیبانی می کنیم!

بعد از سقوط ریاست جمهوری مادام العمر بن علی، دیکتاتور تونس، گام های انقلاب به دیوارهای بارگاه ریاست جمهوری سی ساله‍ی حسنی مبارک در مصر رسیده است. در یمن پایه های ریاست جمهوری سی و سه ساله علی عبدالله صالح به لرزه درآمده است. دیکتاتوری های مادام العمر با خروش نارضایتی جمعیت جوان کشور به پایان خود نزدیک شده اند. در اردن خیابان ها در تسخیر مردم اند. الجزائر، سوریه و ... در راه است! در کشور ما نیز، یک سال و نیم پیش خیابان های شهرهای بزرگ در زیر پای میلیون ها تظاهرکننده می لرزید.
شبکه های خبری لحظه به لحظه حوادث طغیان مردم در کشورهای عربی را گزارش می کنند. ابزار بسیج مردم همه جا، در همه‍ی این موارد، استفاده از شبکه های ارتباطی جدید از اینترنت تا تلفن همراه و پیامک است. وبلاک ها، ویدئوهای آماتور و ... هم چنان مهم ترین وسیله ارتباط و اطلاع رسانی اند. دولت ها با مختل نمودن خطوط تلفنی و قطع اینترنت به مقابله با جنبش مردم برمی خیزند.
سی و دو سال پیش، با پیروزی انقلاب در ایران و به قدرت رسیدن آیت الله خمینی، اسلام سیاسی رونق بی سابقه ای در منطقه گرفت، اینک بعد از سی و دو سال، الگوی جنبش اعتراضی بعد از انتخابات در تهران، خود به سرمشقی برای جنبش های ضد دیکتاتوری و ضد استبدادی منطقه درآمده است. حضور نه چندان نیرومند جریانات اسلامی در جنبش های جدید منطقه را، می توان نشانه مثبتی در بازگشت از جهنمی فهمید که آیت الله خمینی در ایران به پا کرد. هر چند که جمهوری اسلامی در ایران، طالبان در افغانستان و القاعده در نیویورک به دنیا نشان دادند که اسلام سیاسی، اسلام ترور، شکنجه و کشتار، جاذبه‍ی خود را در قیاس با گذشته برای توده های مسلمان منطقه از دست داده اند، اما هنور نباید خطر اسلامگراها و پوپولیست ها را دست کم گرفت. این جریانات در غیاب نیروهای آزاد اندیش و عدالتخواه بر زمینه بی عدالتی هائی که در سطح جهان وجود دارد، امکان سربرآوردنشان منتفی نیست.
در هیچ کدام از تحولات اخیر هنوز پان اسلامیست ها نقش بارزی ندارند. در تونس سندیکای عمومی کارگران نقش تعیین کننده ای در تحولات بازی می کند. هر چند هنوز خطر برخاستن جریانات اسلامگرا از گورهای قرون وسطی در ادامه‍ی سرکوب جنبش آزادیخواهی مردم منتفی نیست، اما ترکیب جمعیت و نقش اقشار متوسط شهری در تمام این جنبش ها امید به دگرگونی مثبت را افزایش داده و خطر بازگشت به اعماق قرون وسطی را محدود تر می سازد.
موتور جنبش های اخیر در منطقه از ایران تا مصر و یمن و تونس جمعیت جوان کشور است. آن بخش از جامعه، که بخشا طعم آزادی را در دنیای مجازی چشیده است، ادامه دیکتاتوری در جامعه را بر نمی تابد. متوسط سنی جمعیت هشتاد میلیونی مصر ۲۴ سال است و این واقعیت بیانگر آن است که بخش بزرگی از این جمعیت، در دوران ریاست دیکتاتور فعلی مصر به دنیا آمده و بزرگ شده اند. در یمن حتی متوسط سنی از این هم پائین تر و ۱۷ سال است. سه و نیم میلیون نفر از جمعیت بیست و سه میلیونی یمن از اینترنت استفاده می کنند و این میزان در شرائطی که ۳۵ درصد جمعیت کشور بیکارند و ۴۵ درصد جمعیت زیر خط فقر زندگی می کنند، حائز اهمیت در شناخت جنبش دمکراسی در این کشور است. در مصر ۲۰ میلیون نفر از اینترنت استفاده می کنند. حضور این نیرو بر زمینه نابسامانی های اقتصادی و سیاسی موجود، موقعیت در این کشور ها را به حالت انفجاری کشانده است.
سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران خود را در کنار جنبش آزادیخواهانه مردم در تمامی کشورهای منطقه می داند و از تلاش نیروهای آزادیخواه در ایجاد جامعه ای آزاد و عادلانه پشتیبانی می کند. دست مبارزان راه دمکراسی و عدالت اجتماعی در تونس مصر، یمن را می فشارد و آرزوی گذار به یک دمکراسی پایدار را دارد. ما در جریان انقلاب ایران که اکنون در سی و دومین سالگرد آن قرار داریم به اتحاد نیروهای سکولار و دمکرات و به خطر تلفیق دین و دولت بی توجه بودیم. این دو ضعف نقش مهمی در به قدرت رسیدن و استحکام جمهوری اسلامی بازی کرد. اکنون و در شرایط حساس و استثنائی کنونی، از همه نهادها و مجامع دموکراتیک، تشکل های کارگری، احزاب و جریانات سیاسی، نویسندگان و اساتید دانشگاهی، فعالان حقوق زنان و همه هموطنان آزاد اندیش مان انتظار داریم همراه با پشتیبانی از مبارزات مردم این کشورها، به انتقال تجربه خود مبادرت کنند و اهمیت اتحاد نیروهای دموکرات طرفدار جدائی دین از دولت را گوشزد نمایند.
دوران حکومت های مستبد در منطقه به سرآمده است، باید تلاش کرد که بر ویرانه های این دیکتاتوری ها، جامعه ای آزاد، انسانی و عادلانه بنیان گذاشته شود و بازگشت به اعماق تاریک تاریخ، تجربه گران و تلخ حکومت اسلامی در کشور ما ایران، تکرار نشود.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
۹ بهمن ۱۳۸۹ – ۲۹ ژانویه ۲۰۱۱