اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۴ بهمن ۱٣٨۹ -  ٣ فوريه ۲۰۱۱

مادران پارک لاله: نزدیک به دوماه از بازداشت حکیمه شکری یکی از مادران پارک لاله می گذرد و هنوز پاسخ درستی به خانواده او در مورد اتهامات وارده و مبلغ وثیقه مورد نظر داده نشده است.
براساس اظهارات خانواده، بنا به دعوت قاضی محترم شعبه ۲ دادستانی شهر ری جهت پیگیری کار حکیمه، خانواده به دادستانی مراجعه کردند. متاسفانه قاضی محترم وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی خانم شکری جهت آزادی ایشان را نپذیرفتند و علیرغم اعلام قبلی که گفته بودند مبلغ وثیقه ۴۰۰ میلیون تومان است و این امید را هم به خانواده دادند که بگذارید دوماه بگذرد شاید یک کاری برایتان کردیم، گفتند باید ۶۰۰ میلیون تومان وثیقه بگذارید! و در جواب خانواده که گفته بودند ما همه ی وثیقه ای که می توانیم بگذاریم همین ۱۰۰ میلیون تومان است گفتند این مشکل شماست و حل کردن آن به ما مربوط نیست.
به راستی هم به آنها مربوط نیست و گویا روی سردر آنجا به اشتباه نوشته شده است دادستانی و ایشان دادستان مردم ایران نیستند، ایشان فقط دادستان حکومتند و وظیفه شان در آوردن داد مردم است.
حکیمه ۱۴ آذرماه به شکلی رذیلانه دستگیر شد، زیرا با وجود دوندگی های خانواده مسئولین پاسخ درستی نمی دادند و خانواده حکیمه در بی خبری مطلق از وضعیت سلامت و مکان نگهداری او بسر می بردند و تازه پس از ۱۵ روز مشخص شد که او در بند ۲۰۹ اوین و در انفرادی زیر شدیدترین فشارها برای اعتراف علیه خود و جمع مادران پارک لاله است.
حکیمه نیز همچون دیگر زندانیان سیاسی به ناحق اینگونه گرفتار شده است. خوب است بدانیم که زندانیان به ناحق گرفتار شده از گروه خبرنگار، وکیل، دانشجو، مبلغین مذهبی و ... که ما اخبارشان را در خبرهای روزانه مان داریم تنها ۲% از زندانیان بی گناه این مملکت را تشکیل می دهند. اگر سری به زندانها بزنیم به روشنی مشخص می شود که زندانیان گمنامی که کسی نیست از آنها دفاع کند بسیار زیاد است چرا که آنهایی که باید از این زندانیان سخن بگویند و یا دفاع کنند خود در زندان گرفتارند. حکیمه شکری هم یکی از زندانیان به نسبت گمنام است که دلسوز و مدافع مردم این مرز و بوم است.
حکیمه طبع آگاهگرانه دارد و همه حال حتی در سکوت و یا اسارت آن نقش را اجرا می کند. او کسی بود که در جمع خانواده و دوستان همیشه وظیفه آگاه سازی اطرافیان را ادا می کرد. حال که اینگونه به ناحق گرفتارش کردند بیگناهی او همه ی اقوام و آشنایان را از دروغ گویی بزرگ آقایان مطلع ساخته که در سازمان ملل طرح می کردند که ما در ایران زندانی سیاسی نداریم.
در صحبتی که با بستگان حکیمه بعمل آمده حکیمه در ذهن آنها یک مدافع ساده و بی پیلایش انسانها و خصوصا زنان بوده ولی اکنون به یک قهرمان تبدیل شده است.