اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۵ بهمن ۱٣٨۹ -  ۴ فوريه ۲۰۱۱

جهان نظاره گر قیام حق‌طلبانه و آزادی‌خواهانه ملت‌های خاور میانه بر ضد حکام مستبد و فاسدشان است. مردم منطقه که از درد مشترک نظام‌های دیکتاتوری رنج می‌برند، راهکار مشترک اعتراض مسالمت آمیز را در پیش گرفته‌اند. نهالی که سال گذشته در ایران به وحشیانه‌ترین شکل ممکن لگد کوب شد، امروز در تونس، مصر، یمن، اردن و… جوانه زده‌است. خوشبختانه ارتش‌های تونس و مصر تاکنون تاحد نسبتا قابل قبولی از جان مردم‌شان در برابر نیروهای لباس‌شخصی و پلیس ضدمردمی محافظت کرده‌اند. امیداست ارتش این کشورها با ادامه این رویه همچون سپاه پاسداران و بسیج ایران ننگ ابدی شرکت در سرکوب ملت بی‌دفاعشان و یا سکوت در برابر آن را برای خود نخرند.


دانش‌جویان ، دانش‌آموختگان ، فعالان مدنی و حقوق بشری ایرانی در سرتاسر جهان حرکت شجاعانه مردم تونس و مصر را همدلانه تعقیب و حمایت می‌کنند. آنچه قلب‌ آزادی‌خواهان منطقه و جهان را بیش‌ازپیش با این قیام‌ها همبسته ساخته، ماهیت متکثر و ضداستبدادی آن‌هاست. گروه‌های متعدد اجتماعی علی‌رغم اعتقادات مختلف‌شان، همگی دریافته‌اند که زندگی آزادانه و عادلانه جز با احترام به حقوق یکدیگر میسر نخواهد شد. اتحاد در پایبندی به محافظت از این حقوق، کلید دستیابی و حفظ حکومت مردم بر مردم، پس از رهایی از سلطه خودکامگان است.بی تردید رسیدن به دموکراسی نیازمند شکل گیری نظم سیاسی بگونه ای است که امتیاز خاصی به ایدئولوژی و گروه خاصی داده نشود . قطعا تجربه رویداد های منطقه و بخصوص آنچه پس از انقلاب اسلامی در ایران گذشت درس های آموزنده ای برای نیروهای خواهان تغییر در جهان عرب دارد. در این میان ایستادگی رهبر معترضان مصری بر پایان دادن به سلطه دیکتاتور، ضمن تاکید بر تکثر اعتقادی آزادی‌خواهان، برای فعالان ایرانی درس‌آموز است.


حکومت جمهوری اسلامی ایران نیز سرنوشتی جز سایر خودکامگان نخواهد داشت. مطالبات مسالمت‌آمیز مردم ایران برای احترام حکومت به حق انتخاب و اعتراض‌شان در سال گذشته، پاسخی جز سرکوب‌وحشیانه، اعدام و زندان نیافت. آخرین فرصت‌های حکومت امروز در حالی از دست می‌رود، که هر روز ایرانیان بیشتری دستیابی به حقوق‌شان را جز با سرنگونی حاکمان میسر نمی‌بینند . حبس و اعدام فعالان سیاسی و مدنی، سانسور خبری و سایر اقدامات ظالمانه، تغییری در درک توده‌های مردم از فساد و ظلم حکومت نخواهد داشت. بیکاری گسترده جوانان و تنگناهای اقتصادی عاقبتی جز انباشت خشم نخواهد داشت. و هنگامی‌که 'روزخشم' ملتی فرارسد، با جرقه‌ای کوچک انبوه توده‌های مردم، با عقاید مختلف از گروه‌های متعدد، کاخ دیکتاتوری را به لرزه درآورده و ان را سرنگون می‌سازند. این سرنوشت محتوم تمام فرعون‌های مستبد، در تونس، مصر و ایران است.

گروههای امضا کننده:
آستین برای ایران - شاخه دانشجویی
انجمن دانشجویان ایرانی دانشگاه جورج واشنگتن
پویش راه سبز دانش آموختگان و دانشجویان ایرانی - پرسا
تشکل دانشجویان سبز حامی دمکراسی در ایران – کالیفرنیای جنوب
جنبش سبز دانشجویان ونکوور
دانشجویان سبز دانشگاه تگزاس اِی اَند اِم
سبز هیوستون
سیگما - دانشگاه ویکتوریا - بریتیش کلمبیا
کمیته همبستگی با خواستهای دموکراتیک مردم ایران - واشنگتن
کمیته همبستگی برای پیشرفت دموکراسی در ایران- نیویورک
نسل آزادیخواه ایران - اتریش
همبستگی‌ با جنبش دموکراتیک ایران – ادمونتون (سیدمی)