• امروز باید گام دیگری برداشت و در همبستگی جلوتر رفت. خانواده های این کارگران اخراجی یا در حبس، نیاز به حمایت مالی دارند. تلاش کنیم برای آنان امکانات یک زندگی شرافتمندانه را تامین کنیم تا بتوانند همسران خویش را در این نبرد برای رعایت حقوق پایه ای کارشان مورد پشتیبانی قرار دهند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۹ خرداد ۱٣٨۵ -  ۹ ژوئن ۲۰۰۶

از چند ماه پیش کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه (با بیش از ۱۷۰۰۰ مشغول به کار) در حال انجام یک نبرد بی مانند است تا سندیکای خود را به رسمیت بشناسانند، حقوق های عقب افتاده شان پرداخت شود و قواعد سازمان جهانی کار در موردشان رعایت شود. روز هشتم بهمن ۱٣٨۴ (۲۶ ژانویه ۲۰۰۶)  کارگران و سندیکایشان تصمیم گرفتند تا برای طرح مطالبات خویش دست به یک اعتصاب بزنند.
پاسخ عوامل جمهوری اسلامی و مدیریت شرکت واحد عبارت بود از حمله ی وحشیانه به کارگران و خانواده هایشان. روز قبل از اعتصاب ۱٨ تن از اعضای دفتر سندیکا در طی یک حمله ی شبانه بازداشت شدند، منازل کارگران مورد هجوم واقع شد و زنان و بچه ها را به زندان افکندند، بیش از هزاران مامور پلیس و مخفی اقدام به بازداشت بیش از ۷۰۰ نفر نمودند.
از این تاریخ به بعد سرکوب ادامه یافته است: فشار روی کارگران برای اینکه از دفاع از حقوق خویش بگذرند و به مبارزه سندیکایی نپردازند، مسول اول سندیکا را با وجود مشکلات جسمی در زندان نگه داشته است و ۱٨۰ نفر از فعالان سندیکایی را از بازگشتن به سر کار محروم ساخته است، کاری که به معنای اخراج اعتصابیون است.
در حال حاضر، علاوه بر سرکوب، مصادره ی اموال و تخریب اماکن سندیکایی سبب محدود شدن فعالیت های سندیکایی می شود. برخی از این فعالان به بهانه های واهی مانند   تبلیغ بر علیه رژیم و مختل کردن امنیت نظام “   به دادگاه احضار می شوند.
سندیکای شرکت واحد اخیرا به عضویت فدراسیون بین المللی حمل و نقل پیوسته است و حرکت سندیکایی بین المللی اقدامات متعددی را برای رعایت آزادی های سندیکایی صورت داده اند.
سندیکای س ژ ت و فدراسیون حمل و نقل آن به طور مستقیم با مسولان این سندیکا در تماس است. سندیکا و فدراسیون اقداماتی را نزد مقامات دولت ایران، سفارت ایران در فرانسه و نیز در سازمان جهانی کار در ژنو صورت داده اند. یک فراخوان که خواهان آزادی سندیکالیست هاست در حال حاضر در حال تکمیل می باشد.
امروز باید گام دیگری برداشت و در همبستگی جلوتر رفت. خانواده های این کارگران اخراجی یا در حبس، نیاز به حمایت مالی دارند. تلاش کنیم برای آنان امکانات یک زندگی شرافتمندانه را تامین کنیم تا بتوانند همسران خویش را در این نبرد برای رعایت حقوق پایه ای کارشان مورد پشتیبانی قرار دهند.
 
واریز کمک مالی به طور رسمی باید به این آدرس صورت گیرد:
 L’Avenir social – Solidarité aux familles de syndicalistes iraniens.
(CCP PARIS ۱۷۹۱۵-٣۴ A)
Montreuil, le ٨ juin ۲۰۰۶
  ترجمه و تکثیر   : اتحاد بین المللی حمایت از کارگران در ایران – پاریس