اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۱ بهمن ۱٣٨۹ -  ۱۰ فوريه ۲۰۱۱

یاد آر ز شمع مرده
یاد آر

عزیزان انتظار نداشته باشید که با سیاه کردن خطوطی توان آنرا دارم که از زنده یاد علی اردلان آن پیر مراد وآن آموزگار خرد سخن گویم،که گویای عظمت روح بلند و مقام بزرگ او باشد. اطمینان دارم که هر گز این نوشتار کم حجم و کوتاه در خورآن انسان آزاده، آن عاشق ایران،آن کوه عظیم و استواراستقامت،آن اسطوره پاکی و تقوی وایمان نخواهد بود. در مانده ام..! از کجا سخن گویم از کجا سخن آغاز کنم ؟ بکجا خاتمه دهم؟ مگر کتاب فضائل آن آزادمرد را ابتدا و انتهایی دارد؟ چگونه میتوان دریایی از عشق و ایثار وآزادگی را در انگشتانه ای جای داد؟

علی اردلان ازروزیکه خود را شناخت عاشق بود....عاشق ایران و تنها با او عهد و پیمانی نا گسستنی بسته بودو چون مجنون در راه عشق، خارمغیلان را توتیای چشم خود کرده بود.

او شهید راه آزادی بود. شهید تنها آن نیست که در راه عقیده در پیکار با دشمن به ضربتی از پای درآید . شهیدانی هستند که یک عمر در راه عقیده و هدف با تحمل درد و رنج و عذاب ،ذره ذره ازوجودشان را نثار میکنند و چون شمعی قطره قطره فرومی ریزند و بدیگران روشنایی و امید می بخشند و در پایان با آخرین قطره از وجود خود سرد و خاموش میشوند ،آری اردلان چنین بود.

او در طول حیات سیاسی خود بارها و بارها طعم تلخ زندان را چشید، شکنجه ها ی روحی و جسمی و زندانهای انفرادی برای اعتراف گرفتن به جا سوسی و مجبور کردن برای مصاحبه تلوزیونی، اگر چه کالبد سخیف او را بیش از بیش رنجورو نا توان می کرد ولی هر گز نتوانست بر اراده آهنین و استوار او کوچکترین خللی واردآورد و او را لحظه ای از رسیدن بهدف باز دارد او با روحی سر شار از نشاط و امید براه خود که همانا آزادی واستقرار حاکمیت ملی بود گام بر میداشت و ره می جوئید و یار می طلبید.

روانش شاد، نامش جاودان و راهش پر رهرو باد

جمال درودی
عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران
۲۲ بهمن ۱٣٨۹