سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

آموختن از مرگ


اسماعیل خویی


• زان دم که برنشست به مسند امامِ مرگ،
آید ز چار گوشه ی ایران پیامِ مرگ.

آید پیام مرگ، که یعنی، به چار سوی،
فرمان دهند مرگ پرستان به نامِ مرگ. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۲ بهمن ۱٣٨۹ -  ۱۱ فوريه ۲۰۱۱


 
زان دم که برنشست به مسند امامِ مرگ،
آید ز چار گوشه ی ایران پیامِ مرگ.

آید پیام مرگ، که یعنی، به چار سوی،
فرمان دهند مرگ پرستان به نامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، به دست دین،
گشته ست حالیا همه ایران کنامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ ، که یعنی ز زندگی
گیرند مردگانِ قرون انتقامِ مرگ.

آید پیام مرگ ، که یعنی که تنگ شد
بر زندگی مجالِ نفس ز ازدحام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، زبس قتال،
شد پست تر ز خاکِ گذرگه مقامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، به جانِ صبح،
جان ها ستوده شد ز شبِ مرگ فامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، که دینِ جهل
نارد پیامِ داد مگر با کلامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی که دینِ مکر
حاشا که محتشم شود ازاحتشام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، سپاهِ کین
اردوی عشق را بفرستد به کام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی شراب خون
نوشند قوم باده نخوران به جام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی که اهل جهل
جوید بهشت خویش به دارالسلام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی،به راه دین
تنها نه عزراییل بود از عظام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی،نه عزرییل
کاینک امام در کف دارد زمام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، به خلق خویش
هر دم دهد خلیفه ی ما بار عام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، به هوش باش
کز نردبام جهل برآیی به بام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی زخم کین
می یابد التیام، نه لیک التیامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، نه انقلاب،
کانی که بود بود همانا قیامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، مگو ، مگو،
جز با کلام مرگ سخن با امام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی به خون قسم،
که نیست هیچ دین که نباشد مرامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، عبث مده
این نقدک وجود به هیچِ مُدامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، که مرد راه
جز بهر زندگی نکند التزامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، که گاه نیز
شمشیر زندگی ست نهان در نیام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، غمین مباش
که صبح زندگانی زاید ز شامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی، نگر که چون
کم آید از تداوم هستی دوامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی که رستمی
از عشق در ره است پس از زالِ سامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی خواصِ عشق
بازند نردِ کینه به جان با عوامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی زدوده باد
از لوحِ جانِ خلق این نقشِ حرامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی که زندگی
هرگز به دام مرگ نگشته ست رام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی که دام چین
هم، خود، به دام مرگ بنوشد ز جامِ مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی که زود باد
تا خود امامِ مرگ هم افتد به دام مرگ.

آید پیامِ مرگ، که یعنی که با امام
افتد به دامِ مرگ سراپا نظامِ مرگ.

وینک پیامِ آخر: یا علم یا که دین:
این سو، تمامِ زندگی، آن سو، تمامِ مرگ!

نهم تیرماه۱٣۶۴
بیدرکجای لندن


 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست