پاسدار احمدی نژاد
اسماعیل خویی
•
باش تا که دادگاه مردمان تورا
بر به گورزارهای بی شمارِ کشتگانِ هرچه آرمانِ مردمی ست
گوربان کناد،
های آهای، نابکار،
ــ پاسدار احمدی نژاد!
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۱۱ آبان ۱٣٨۴ -
۲ نوامبر ۲۰۰۵
پاسدار احمدی نژاد
سروده ای تازه از اسماعیل خویی
اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه ١١ آبان ١٣٨۴ – ٢ نوامبر ٢٠٠۵
ــ و که بود
آن که،
در سکوتِ خون فشانِ بامداد،
تیربارهای جان شکار چون ز قاه قاهِ مرگ می فتاد،
هر اسیرِ نیم کُشته ای
به تیرِ واپسینِ او
ــ پیامِ خونی ی خلاص ــ
سر به خاک می نهاد؟
ــ پاسدار احمدی نژاد!
ــ و که بود
آن که مرگ را
به خان سرای * میکونوس
داد داد؟
ــ پاسدار احمدی نژاد!
ــ و که بود
آن که،
با امامِِ مرگ روی مرگ پوی مرگ خوی مرگ جوی خویش،
رو به روی انقلابِ تازه روی تازه خوی تازه جوی ما
ایستاد؟
ــ پاسدار احمدی نژاد!
یا کی است
آن که با درونِ دینسور
و برونِ دلقکی،
در خشونت و به جهل و در گذشته ماندگی
و شگرد و شیوه های خنده آورش به گفت و کرد،
می تواند آبروی ملتی
را
داد در جهان به باد؟
ــ پاسدار احمدی نژاد!
کیست
آن که پایه های منبر ولایت فقیه را
در خطر اگر ببیند او،
نیمی از ـ و یا چرا نه؟ ـ تک تک و تمامِ امتِ عزیز را
یا کُشد و یا دهد به کُشتن،
از سرِ خلوص،
در رهِ جهاد؟
ــ پاسدار احمدی نژاد!
یا کی است،
از یکایکِ گروه مومنان،
ذوب گشته تر
در نظام و در امام و در مرام و در تمامِ جذبه ی ولایتِ فقیه
این نظامِ کین و کُشتن و عناد؟
ــ پاسدار احمدی نژاد!
پس، به جاست
و سزاست
تا که آبدارچی شود به بارگاهِ واپسین امیرمومنین،
این گروهِ بدکشیدگانِ خویش را اراده و مراد،
ــ پاسدار احمدی نژاد !
وقت شد که طنز را فروگذارم و
کوکِ ساز را دگر کنم؛
و ز دوسویه، با زبانِ زخمه، دم زدن حذر کنم.
و
رو به رو شوم به شعر با
آبدار احمدی نژاد؛
و زبانِ خویش را
ساده تر کنم،
تا بفهمد این تدارکات چی ی بی سواد،
آبدارِ تازه کار احمدی نژاد
آی
برکشیده ی امامِ واپسین،
پیشتازِ پس پسانه رفتن ِ سپاهِ دین
به سوی پرتگاه های کین!
با شعورِ عام و با شعارهای عامّه پسند،
خاتمی چه کرد؟
تا تو چون کنی:
ای شعارهای تو،
چون شعورِ تو،
ز جهل و ابلهانگی،
این نمود و آن نماد،
ــ پاسدار احمدی نژاد؟!
خود ببین به جای خود چه کرده ای:
ربع قرنِ پیش
هرکه بود از روانگان به راه مردمی
هم لگام با تو پیش می شتافت؛
حالیا،
و لیک،
مردم اش به مردمی پذیره نیستند
جز هرآن که او، به پهنه ی نبرد، در برابر تو ایستاد،
یا که خواهد ایستاد:
ــ پاسدار احمدی نژاد!
خاکِ زادبومِ خویش را
دوست داشتن
به باورِ تو
کافری ست:
حال
آن که آدمی ز خاک بر شکفته است؛
و ز به غربت اوفتادگان بپرس
تا مبرهن آیدت
که خاکِ خود به زیرِ پا نداشتن
عین خاک برسری ست:
ای برو، برو، که خاک،
خاک،
خاک
بر سرِ تو باد:
ــ پاسدار احمدی نژاد!
دین برای آدمی، نه آدمی برای دین.
مرگ بهر زندگی، نه زندگی برای مرگ.
زنده باد سرخوشی!
زنده باد عشق!
مرگ بر هرآنچه زاید از ملال و کین!
از روان و جان آدمی زدوده باد
یاد و نام ِ هرکه او بنای فکر ساده باورانِ خلق را
پایه براصول کج نهاد:
آن که چشمِ خیره گشته ی تورا به روی عشق بست
و درون تیره گشته ی تورا به روی کینه برگشاد،
ــ پاسدار احمدی نژاد!
این کجا که چرخ بالِ خدعه و دغا تورا برآن نشانده است
تپه نیست:
کوه سر برآسمان کشیده ای ست
که در اوج دانش و توانشِ
حرفه ای
بوده هرکه خویش را بدان رسانده است.
ای سپورِ مردم،
ای مقنّی الخلاء بیتِ رهبری!
تو چه می کنی براین چکاد؟
ــ پاسدار احمدی نژاد!
دشمن یگانگی!
سرسپار و پاسدارِ مذهبِ دروغ و زور و بندگی و نابرابری!
ای عدوی خانگی!
راست است:
نیز
هم تومان برادری:
هم چنان که بوده رستمِ نبرده را
برادری به شومی ی شغاد،
ــ پاسدار احمدی نژاد!
و به یاد دار
کان نبهره نابرادر، آن گرازِ بدنهاد،
جان به در نبرد
از کمان و تیرِ رستم، آن هژبرِ زال زاد،
های،
ــ پاسدار احمدی نژاد!
باش تا که دادگاه مردمان تورا
بر به گورزارهای بی شمارِ کشتگانِ هرچه آرمانِ مردمی ست
گوربان کناد،
های آهای، نابکار،
ــ پاسدار احمدی نژاد!
دوم سپتامبر ۲۰۰۵ ـ بیدرکجا
* " خان‌سرا" را به جای رستوران به کار می‌برم
|
Twitter
دنباله
Google
Yahoo
بالاترین
