• در اعتراضات عمومی به دستگیری رهبران جنبش سبز، در روز سه‌شنبه شرکت کنیم و آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی را مطالبه کنیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۹ اسفند ۱٣٨۹ -  ۲٨ فوريه ۲۰۱۱

رژیم مستبد حاکم بر کشور برای کنترل اعتراضات احتمالی مردم بر علیه خود در روز ۲۵ بهمن ماه، که به منظور پشتیبانی از مبارزات مردم مصر و تونس تدارک دیده شده بود، از شرکت آقایان موسوی و کروبی در راهپیمایی جلوگیری بعمل آورد. نظام جمهوری اسلامی به اشتباه گمان می‌کرد که با اتخاذ این اقدام میتواند مردم را مرعوب و رهبران جنبش را وادار به سکوت نماید. اما برخلاف تصورات رژیم خودکامه آنچه اتفاق افتاد حضور گسترده مردم در راهپیمایی روز ۲۵ بهمن ماه به رغم ضرب و جرح، کشتار و دستگیری و زندانی شدن تعداد زیادی از مردم آزادی‌خواه بود. با وجود حوادث دردناک آن روز، مردم در ادامه پی‌گیری مطالبات خود در اعتراض به اقدامات سرکوبگرانه رژیم، با عزمی جدی و ایمانی راسخ و امید به پیروزی، به حاکمیت نشان دادند که برای رسیدن به هدف‌های جنبش، اعتراضات خود را علیه رژیم خودکامه متوقف نخواهند کرد.
اکنون بیش از ۱۰ روز از دستگیری سران جنبش سبز می‌گذرد، بدون آنکه کوچکترین اطلاعی از محل نگهداری و علل دستگیری آنها- جز فحاشی‌های آقای جنتی در نماز جمعه- داده شود. از آن روز تاکنون حاکمیت بیش از همیشه در برابر مطالبات مردم چنگ و دندان نشان می‌دهد و با افزایش دستگیری فعالان سیاسی و به زندان کشیدن و ترور آنها در راهپیمایی‌ها و تجمعات گمان می‌کند قادر است صدای آزادی‌خواهان و طرفداران دموکراسی را خفه کند. مردم آگاه ایران نیک میدانند که مهار درنده خویی نظام و وادار کردن آن به عقب‌نشینی، نیازمند حضوری فعال‌تر، گسترده‌تر، آگاهانه‌تر و سازمان یافته‌تر است. رژیم تاکنون بارها و بارها مصمم به دستگیری و بازداشت رهبران جنبش سبز بوده، اما همواره از واکنش احتمالی مردم بیم داشته، به ویژه آنکه با تحولات جاری در کشورهای خاور میانه این ترس آنان دور از انتظار نیست. حال پرسش این است که رژیم اسلامی با چه انگیزه‌ای و با چه تحلیلی اقدام به ربودن و زندانی کردن سران جنبش سبز کرده است. به گمان ما جمهوری اسلامی با گذشت بیش از یک سال و نیم از ۲۲ خرداد ماه ۱٣٨٨، با این تلقی که با سیاست سرکوب توانسته است صدای مردم و رهبران را به آن اندازه کوتاه کند که دیگر خطری برای نظام نداشته باشند، از اولین ساعات شروع راهپیمایی، کنترل روانی خود را از دست داد و هر آنچه در خیال خود از سرکوب شدن جنبش داشت در فاصله زمانی چند ساعته نقش برآب شد و این آمادگی را یافت تا دست به ریسک بزرگی چون دستگیری رهبران زده و راهپیمایان را مورد ضرب و جرح قرار دهد و ترور کند. از این رو برای دور کردن خطر طغیان مردم بستوه آمده از بیداد رژیم، تشدید سرکوب همه جانبه جنبش، برای رژیم به سیاستی مستمر و روزانه تبدیل شده‌است. سرکوب راهپیمایی‌های مسالمت‌آمیز روز ۲۵ بهمن و اول اسفند ماه و تبدیل تهران به پادگان نظامی با استقرار نیروهای پلیس ضد شورش، گارد ویژه و لباس شخصی‌های سواره و پیاده در ۵ اسفند ماه و دستگیری و زندانی کردن سران جنبش سبز نیز با این ارزیابی از موقعیت جدید جنبش صورت گرفت.

مردم مبارز و آگاه ایران! امروز رژیم تمامیت‌خواه، واکنش جنبش سبز علیه حاکمیت را به خاطر دستگیری سران آن معیاری از توانمندی جنبش و عزم آن برای رسیدن به اهداف‌اش و میزان استحکام پیوند میان رهبری و بدنه جنبش ارزیابی می‌کند، لذا سکوت و عقب‌نشینی جنبش در برابر حاکمیت به خاطر ربودن و زندانی کردن رهبران آن نه فقط رژیم را آسوده خاطر، بلکه موج دستگیری فعالان سیاسی را افزایش داده و شرایط گورستانی را بر کشور تحمیل خواهد کرد. اما واقعیت آن است که مردم ما باید با بهره‌مندی از تجربیات گذشته خود و کاربست روش‌های متنوع و بدیع مبارزه، نگذارند خواب خودکامگان تعبیر شود. جنبش سبز باید به لحاظ شکل و مضمون در آینده، خود را برای دشواریهای مبارزه‌ای که در پیش رو دارد، آماده سازد، زیرا به رغم ارتقاء کمی و کیفی، هنوز در ابتدای جاده آزادی و دموکراسی است و راه طولانی در پیش رو دارد و بلحاظ سازمانی و برنامه نیازمند تلاش فراوان به منظور برقراری ارتباط سیستماتیک میان رهبری و بدنه و اجزاء تشکیل‌دهنده آن با هم و تدقیق برنامه یا منشور جنبش سبز است. ما بارها اعلام کرده‌ایم که مدیریت مجازی جنبش کارکرد معین و محدودی دارد و برای استفاده از کلیه ظرفیت‌های موجود، باید جنبش را با مدیریت واقعی و برنامه شفاف تجهیز نمود. کاستن از مسئولیت‌های رهبری و انتقال بخشی از آن به احزاب و گروهها و نهادهای مدنی، بویژه در شرایط کنونی که رهبران جنبش در زندان به سر می‌برند و میان آنان و بدنه پیوندهای لازم برای مدیریت بی‌واسطه با جنبش برقرار نیست، سران احزاب، گروهها و سازمانها و نهادهایی مدنی به علاوه شخصیت‌های ملی – میهنی میتوانند مسئولیت‌های رهبری را در چارچوب شورایی از رهبران جنبش که در برگیرنده همه گرایش‌های سیاسی پشتیبان آن و با رعایت تدابیر ویژه امنیتی برعهده گیرند. بدیهی است این شورا قادر خواهد بود کلیه اقداماتی را که جنبش برای رسیدن به اهداف‌اش ضروری میداند، به تناسب شرایط متحول جامعه، برنامه‌ریزی کرده و به اجرا درآورد. امروز اقدامات اعتراضی جنبش را نباید به اعتراضات خیابانی محدود نمود، بلکه میبایست به تناسب لحظه‌ها و شرایط در سراسر کشور، خواسته‌های جنبش را در اشکال گوناگون آن، با به راه انداختن کمپین اطلاع‌رسانی و تشویق بستگان، دوستان و آشنایان و همکاران در محل‌های کار و زندگی به شرکت در مبارزات جاری مردم بر علیه دیکتاتوری حاکم و همچنین شرکت در گردهمایی در محل‌های کار، برگزاری اعتصابات در بخش‌های تولیدی و اداری، نافرمانی مدنی بویژه‌ در برابر احکام مستبدانه حاکمیت و دستورات دولت در زمینه افزایش غیرمتعارف قیمت‌ حامل‌های انرژی، بدون در نظر گرفتن اثرات آن بر سفره مردم اجرا نمود و در همه این اقدامات همواره تلاش برای آزادی زندانیان سیاسی به ویژه آزادی رهبران جنبش باید در راس مطالبات مردم قرار داشته باشد.

در اعتراضات عمومی نسبت به دستگیری رهبران جنبش سبز، در ساعت ۱۷ روز سه‌شنبه مورخ ۱۰/۱۲/٨۹ شرکت کنیم.
آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی را مطالبه کنیم.


اصلاح‌طلبان عدالت‌خواه
٨ اسفند ماه ۱٣٨۹