• روز آن است که ما زنان برای رسیدن به آرزوها و امیال خود وظیفه سازماندهی و بسیج کردن توده های میلیونی زنان و مردان را برعهده گرفته و در روز ۸ مارس دست در دست هم و در اعتراض به وضع موجود صدایمان را با صدای اعتراض زنان تونسی و مصری و لیبی و ... درهم آمیزیم و مبارزات زنان را با مبارزات جاری ضد استبدادی و دیکتاتوری پیوند دهیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۴ اسفند ۱٣٨۹ -  ۵ مارس ۲۰۱۱

یک سال دیگر سپری شد و از دومین کنفرانس زنان سوسیالیست در سال 1910 که 8مارس بعنوان روز بین المللی زن نامیده شد، 100 سال میگذرد. یک قرن تلاش و مبارزه پیگیرانه و مقاومت و شکست و سرکوب و همراه با موفقیت و پیشروی در به عقب راندن دیدگاه مردسالاری و زن ستیزی از کارنامه پرافتخار جنبش زنان در کشورهای مختلف دنیا میباشد. امروز حضور زنان در عرصه و صحنه های مختلف مبارزات آزادیخواهی توده های وسیع مردم در اقصی نقاط جهان همراه با پیشرویها و دستیابی به موفقیت های بیشمار زنان در رسیدن به آزادی و برابری به واقعیتی انکارناپذیر تبدیل شده و این بخودی خود به درجات قابل ملاحظه ای به خودآکاهی توده های مردم یاری رسانده بطوری که وجود محرز تبعیض جنسیتی را برای اکثریت قابل مشاهده و ملموس کرده است. با این وصف هنوز زنان تا رسیدن به دنیای برابر و آزاد و عاری از هر گونه تبعیض و نابرابری راه طولانی و پرپیچ و خمی پیش روی خود دارند که بیش از همیشه مستلزم مبارزه ای متحدانه و پیگرانه علیه لغو کامل کلیه اشکال تبعیض بر زنان میباشد.
امروز یک قرن مبارزه زنان با آتش خشم توده های عاصی خاورمیانه عجین شده و آنان هر روز را به 8 مارس و به نمایش گذاشتن این پتانسیل بالقوه خود تبدیل کرده اند. شعله ور شدن آتش مبارزات مردم برعلیه بی عدالتی و فقر و بیکاری در تونس برای بسیاری بیانگر و یادآور انقلاب کبیر فرانسه است که چهره اروپا را از این رو به آن رو کرد. امروز هم ما شاهد خاورمیانه ای هستیم که تسلط و قدرت سلطانها و شاهان ابدی و افسانه ای را به زیر سوال برده و چهره سرکوب شده مردم خاور میانه را به چهره ای مبارز و شکست ناپذیر تبدیل کرده است که بی شک شرکت زنان تناسب قوای این کاروان عظیم را تغییر داده و ما هر روز شاهد 8 مارسهایی هستیم با کاروانی که از تونس شروع شده و به عمان کشوری که صدای اعتراضات مردم بر علیه بی عدالتی و سیستم قرون وسطایی این کشور غیرقابل پیش بینی بود، کشیده است. شمار زنانی که در کشورهای عربی خاورمیانه و شمال افریقا علیه رژیمهای دیکتاتوری به مبارزه برخاسته اند، روز بروز افزایش یافته و در کنار مردان برای رسیدن به آزادی ودمکراسی می جنگند. دیدن زنان بحرینی با بافت سنتی و عقب مانده جامعه بحرین نوید بخش روزهای بهتری برای زنان منطقه میباشد.
شرکت محتاطانه ولی پیگیرانه زنان در مبارزات متداوم مردم مصر، آنها را با دنیای جدیدی مواجه کرد. اگر چه تعداد زنان به نسبت مردان کمتر بود، اما زنان برای اولین بار با دنیایی عاری از تبعیض و تحقیر مواجه شدند. بسیاری از زنان مبارز مصری گفتند که ما در میدان تحریر یکبار دیگر بعنوان زنی آزاد متولد شدیم و میخواهیم مصر آینده مصر میدان تحریر باشد. صفحه فیس بوک "زنان مصر" که به منظور ثبت نقش غیر قابل انکار زنان در جنبش ضد دیکتاتوری این کشور ایجاد شده، حاوی عکسها و مطالب متنوعی است که حضور وسیع زنان را نشان میدهد. عکسها، ا ز زنان با حجاب و بی حجاب، مسن و جوان، سمبل زنان سرافرازی هستند که در کنار مردان مصر برای پایان دادن به رژیمی که جز فقر، ناامیدی و نابرابری چیز دیگری ببار نیاورده است مبارزه میکنند.
شبحی در خاورمیانه در گشت و گذار است که خواب و آسایش را از سرکوبگران و دیکتاتورهای منطقه سلب کرده و عرصه را بر لشکرکشی دولتهای امپریالیستی تنگ کرده، بطوری که افکار عمومی دنیا بویژه دنیای غرب نگرشی تازه به مردمان و بویژه زنان این کشورها پیدا کرده اند. زنان اعراب دیگر آن زنانی نیستند که تنها تصور زنی زیر برقه و نقاب را در دیدگان نقش می بندد، بلکه با حجاب و بی حجاب در کنار هم برای آزادی و دمکراسی هلهله می کشند.
ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست، مخالفان و موافقین رژیم دیکتاتور و سرکوبگر این دیار در تدارک نبردی تنگاتنگ هستند که زنان بی شک یکی از وزنه های اصلی این نبرد هستند. اعتراض به تقلب انتخاباتی دوسال پیش ایران جرقه ای در شعله ور شدن آتش خشم توده های وسیع مردم بود که نقش زنان را در ایران بطور قابل برجسته ای به نمایش گذاشت که حتی می توان گفت با دوران قیام سال 57 نیز قابل مقایسه نمی باشد. این بار نقش اصلی را دختران جوان بعهده داشتند که در صف اول اعتراضات بودند. زنان ایران ثابت کردند که اصلی ترین و پیشروترین نیروی محرکه این اعتراضات عمومی برعلیه بی عدالتی و رهروان پیگیردر رسیدن به آزادی و دمکراسی هستند.
در کشور ایران و تعداد بیشماری دیگر از کشورهای دنیا که ساختارجامعه، ساختاری بر اساس ستم کشی توده های وسیع مردم و بویژه زنان است، 8 مارس تنها روز شادی و پایکوبی نیست، دوران گروه و محفلهای کوچک هم بسر آمده ، امروزه باید خیابانها را از آن خود کرد و مصمم و یکصدا بانگ رسای رسیدن به آزادی را فریاد کرد. مبارزات زنان بر علیه بی عدالتی و تبعیض جنسیتی باید از پستوی خانه ها و محیط کار به صحن خیابانها کشیده شود. کاری است ممکن ، چرا که مبارزات و جنبش زنان در ایران از تجارب با ارزشی در این زمینه برخوردار است. 8 مارس هر ساله یادآور برگزاری اولین 8 مراسم مارس در ایران در سال 1301 در شهر رشت است که با توجه به بافت سنتی و بشدت عقب مانده جامعه ایران اقدامی بغایت عظیم و شجاعانه بود . این حرکت قاطعانه زنان در آن دوره حاکی از جسارت و سنت شکنی زنان مبارزی است که در تاریخ جنبش زنان ایران برای همیشه ثبت شده است.
جنبش زنان در مقایسه با 88 سال پیش پیشرویها و موفقیتهای قابل توجهی کسب کرده است و به جرات می توان گفت که جنبش زنان از آنچنان توان و قابلیتهایی برخوردار است که بعنوان یکی از پایه های اصلی و نیروی محرکه مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران می توان بر آن تکیه کرد،
رمز موفقیت جنبش زنان در متمرکز کردن مبارزات پراکنده خود و هدایت آن در مسیری هدفمند است که یقینا این مبارزات متحدانه، قابل سازماندهی میباشد و در این جهت باید کوشید. جنبش زنان ایران دارای تجارب قابل اتکایی در عرصه طرح خواستها و مطالبات خویش می باشد. ما زنان از تجارب خود آموخته ایم که مطالبات و خواستهای برحق خود را فدای کل مطالبات جنبش نکرده و به سیاهی لشکر و نیروی پشت جبهه دیگران تبدیل نشویم، تنها خود زنان هستند که با پیگیری و اصرار برای رسیدن به مطالبات خویش باید پیشقدم باشند. روز آن است که ما زنان برای رسیدن به آرزوها و امیال خود وظیفه سازماندهی و بسیج کردن توده های میلیونی زنان و مردان را برعهده گرفته و در روز 8 مارس دست در دست هم و در اعتراض به وضع موجود صدایمان را با صدای اعتراض زنان تونسی و مصری و لیبی و ... درهم آمیزیم و مبارزات زنان را با مبارزات جاری ضد استبدادی و دیکتاتوری پیوند دهیم.
روز 8 مارس میدانهای شهر را به میدان تحریر تبدیل کنیم و با نیروی بیکران خود متحدانه بانگ آزادی و برابری را سر دهیم و این آتش را جاودانه نگه داریم.

من ستاره ای هستم در میانه تاریکی / من خاری هستم در گلوی ظالم
من بادی هستم که آتش آن را گزید / من روح کسانی هستم که فراموش نمی شوند
من صدای کسانی هستم که نمی میرند / من آفریده شده ام از گلهای آهن
با شور و شعفی بیکران / امیدهای تازه را برای زندگی نو
با نسیم و بارانهای فراوان نوید میدهم

روز 8 مارس روز همبستگی زنان بر علیه بی عدالتی و نابرابری و تبعیض جنسیتی بر همگان پیروز باد!
زنده باد 8 مارس!
گلاویژ حسینی مارس 2011
galavejhosseini@hotmail.com