• نابرابریهای خشن و بی عدالتی های عریان جهان را به لرزه درآورده است. از کاخ شهرداری ویسکانسن آمریکا که روزهاست شاهد خروش مردم معترض به نابرابری هاست، تا میادین شهرهای مصر، تونس، بحرین و چهارراه های تهران و دیگر شهرهای ایران، صدای مردم جان به لب رسیده به گوش می رسد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۶ اسفند ۱٣٨۹ -  ۷ مارس ۲۰۱۱

نابرابریهای خشن و بیعدالتیهای عریان جهان را به لر زه در آورده است. از کاخ شهرداری ویسکانسن آمریکا که روزهاست شاهد خروش مردم معترض به نابرابریهاست ، تا میادین شهرهای مصر، تونس، بحرین و چهاررراههای تهران و دیگر شهرهای ایران، صدای مردم جان به لب رسیده به گوش میرسد.آتشی زیر خاکستر سکوت زبانه میکشد هر چند مهمیزهای خون آلود حکام جور در صدد خفه کردن صداهای خروشان رنجدیدگانست. جباران تاریخ که قدرت و ثروت خود را مادام العمر می دیدند و آن را نعمت خدادادی قلمداد می کردند، اینک در برابر اراده مردم به ستوه آمده اند. ارتش بی سلاح به حاشیه رانده شدگان زرادخانه های مزین به سلاحهای کشتار جمعی را به سخره گرفته است.   و میلیونها انسانی که دهه ها بیرون از تاریخ بودند، اینک خود را با تمام توان به صحنه زنده تاریخ پرتاب می کنند. مردم محروم و تلخی کشیده اینک صدای برحق خویش را با فریادهای حق طلبانه به اوج می رسانند و خبر گزاریهای پیشرفته جهان را تحت الشعاع خود قرار میدهند. رسانه های نهنگی چون بی بی سی و سی ان ان مردم نگاری و اتنوگرافی فعال این به ستوه آمدگان از جور و ستم جباران را ناگزیر پخش می کنند و با حیرت وتعجب بر این موج تازه رسانه های مردمی نظاره می کنند. هیچ منیع خبری معتبرتر از گزارشگران خیابانی وجود ندارد. مردم تاریخ نوینی در مبارزات عدالت جویانه خویش مینگارند و تاریخ تمدن را با اوراق زرین و با چهره های مصمم و شجاع دختران و پسران به پا خاسته مزین می کنند.
آزادی درختی است که ریشه های آن را عدل و داد و برابری سیراب میکند. آزادی واژه ای است که عدالت اجتماعی به آن تعین می بخشد و آن را زمینی و زیبا میکند.جدال برای آزادی زمانی به ثمر میرسد که زندگی در متن جوامع انسانی رنگ انسانی(humane (به خود بگیرد. این خصلت شناسی جامعه عادلانه است که در آن زنجیر بیعدالتی بر گردن صاحبان کار و اصحاب زحمت سنگینی نکند. این همه غلیان و خیزش برای در آغوش کشیدن نعمت عدالت است که در سایه آن آتمسفر، آزادی پر میکشد و از کران تا به کران خلاقیت و نشاط بر جامعه نثار میکند.
بی عدالتیهای مزمن که نسل به نسل میلیونها انسان را از حق حیات محروم کرده بود اینک جهان را با بحران مواجه کرده است. در جامعه ثروتمند ایران نیزعفریت فقر میلیونها ایرانی را زمین گیر کرده و جامعه را در یک تنش دائمی و غیر قابل پیش بینی قرار داده است.
زخمهای جان گداز دیرپای فرامش شدگان اینک سر باز کرده و جهانی را فرا گرفته است. نفرین شدگان زمین اینک خود را از نو حیات می بخشند و صحنه تاریخ را با حضور مصرانه خویش رنگ دیگر می دهند. اینان در شرق و غرب عالم بر بی عدالیتها می تازند و کاخهای مستبدین رنگارنگ را به لرزه در میآورند. با این که از شانه های این مردم خون می چکد اما از پای نیفتاده اند، چرا که صاحبان اصلی تاریخند که اینک بر آنند سرنوشت خویش را خود رقم زنند و مهر بطلان بر پیشانی ستمگران و قدرت طلبان بکوبند.
صحنه های حیرت انگیز حرکات مردم و دلیری تحسین برانگیز زنان و مردان و جوانان داغ مادران عزادار را مرهم می نهد و با از پا در امدن هر دیکتاتور فاسد و بیرحم باری از بار سنگین داغ مادران ستمدیده کاسته می شود.
پیام مردم جهان در چهار گوشه گیتی اینست که عمر تاریخی استبداد و اهریمن ستم به سر آمده است. با وجود تمام تلخیها و جراحات ناشی از بیداد ستم و ستمگران، با وجود عریانی چهره بر پا دارندگان زندانهای ابو قریب و اوین، مردم پایان خوبی به پرونده دیکتاتورهای فاسد می نگارند. فناوری نوین اینک به سخن نوم چامسکی به دست بی زبانان درون شهری افتاده و اینک مردم جهان بیش از هر گزارشگری مشتاق گزارشات گمنام گزارشگرانیست که از درون صحنه های خون و قیام و هجمه نوکران مستبدین گزارش می فرستند و خبرگزارهای غول پیکر جهان را آچمز کرده و به زانو در می آورند. اینک این گزارشگران بی مرز وافعی هستند که تاریخ را می سازند.
وقتی که چشمان از حدقه در آمده "ندا آقا سلطان" به تصویر کشیده شد، جهانیان یکسره به عمق فاجعه استبداد دینی در ایران پی بردند. هزاران بار این صحنه به نمایش در آمد و هیچ خبرنگاری امضا زیر پای این گزارش ننهاد اما به عنوان معتبرترین گزارش تصویری صحنه جهان را در نوردید و نام این شهید آزادی در مجلات معتبر جهان ثبت شد و حتی به نام این جوان به ناحق در خون تپیده مجسمه ها بر پا گردید. بورسیه تحصیلی ثبت شد و چهار راهها به نام او بر پا گشت.
بی عدالتی مزمن در جوامع بشری موتور محرکه خیزش جهانی نسل نوست ، نسلی که به وسعت تاریخ در یافته اند که آزادی در غیاب عدالت اجتماعی متاع ماندگار و پایائی نیست. بیعدالتی در جوامع انسانی همچون غده سرطانی خود را نشان میدهد. داغ لعنت خوردگان و محرومان اینک شعر زندگی می سرایند و رومانتیسم انسانی را به ژانر نوینی از ادبیات جهان تبدیل می کنند. نوعی اجماع جهانی در نفی استبداد در حال رشد است ، و این فضای پر التهاب اما پر امید و با نشاط می رود که اعماق جوامع استبداد زده و محصور در غل و زنجیر بیعدالتی را در نوردد. دیگر گمتر ایدولوژی توان ترسیم این موج جهانی را ندارد. این وضعیت در قالب کمترظرفی مظروف نمی گردد . به این جهت مفسران در حیرتند و نظریه پردازان درپی درک ماهیت و تفسیر محتوای این خیرش نوینند. مصاحبه ها، گزارشات و مقالات انیشمندان نشان میدهد که هنوز جهانیان در برابر این طوفان ظلم شکن قادر به اندیشه پردازی دقیق نیستند. قدرت مردم و استفاده جوانان از فناوری جدید در نمایاندن تصویر و صدای مردم، در طول دو سال گذشته طوری شکوهمند بوده که حتی واژه سازیهای عمال دیکتاتورها که در پشت سنگر زرادخانه های نظامی پنهان شده اند قادر نبوده با دروغ و نیرنگ و ریا و صحنه سازیهای مضحک مردم را تحمیق بکنند. " زمانی که" به نوشته دکتر زرین کوب، " موبدان و روحانیون غرق در ریا و تعصب و دروغ و رشوه بودند مزدک و بیش ازو مانی برای ایجاد "تحول" به پا خواستند اما به نام " فتنه" آنان را سرکوب کردند. اما اینک جوانان ایران و منطقه با درس آموزی از تاریخ و با تسلیح خود به فناوری مدرن به ´رای و تدبیر نوشیروانی" اعتمادی ندارند. نسیم آزادی به مشام مردم روح عدالت را می پراکند. و بیعدالتیهای ریشه دار که چهره آزادی و حریت را تیره و تار کرده اینک مردم را تکان داده است. بانکها، تراستها و الیگارشیهای مالی و چند ملیتی هائی که تنها حافظ و پاسبان قدرت و ثروت مستبدین وعمال فاسد آنان بوده اند دیگر در برابر موج آگاهی و حرکات فزاینده مردم قادر به دفاع از ولینعمتهای خویش نیستند. هر چند که راه طو لانی در پیش است تا چهره مذموم بیعدالتیها نمایانده شود و نشان داده شود چه کسانی و چگونه جهان بشری را به پرتگاه ویرانی کشانده اند و با حیله و نیرنگ و دروغ و تجاوز و کشتار اکثریت مردم جهان را به گرداب فقر و نیستی سوق داده اند. اما باید واژه ها را از نو تبیین نمود و آنها را از حیطه تفسیر قدرتمندان نجات داد.
واژه عدالت در ایران سالها مورد دستبرد واقع شده است. چه شجاعانه و قدرتمندانه و هشیارانه، محمد مختاری تلاش کرد تا این واژه ها را از نو تبیین کند. او که واژه " اقشار آسیب پذیر" را که حاکمان شبانه روز بعد از از رونق افتادن واژه "مستضعفین" به کار میبردند، کوشید به وضوح روشن نماید. این شهید راه عدالت و آزادی که در خون خویش تپید در بحبوحه قتلهای زنجیره ای سرگرم روشنگری راه رهروان عدالت بود. کسانی که از خون محرومان و زحمتکشان ارتزاق میکردند و میلیاردها از محل تجارت و صادرات فرش نصیب خود می کردند، به هزاران کودک دختر و پسر قالیباف ایرانی که در پشت دار های قالیبافی و در زیر زمینهای آلوده نور چشمانشان را از دست مبدادند ، با واژه "اقشار آسیب پذیر" برخورد میکردند تا بلکه واژه ها را بیالایند ، اما کار ریشه ای نویسندگان عدالت پروری چون محمد مختاری میوه داد هر چند خود او منصور وار رفت و غداران تاریخ را روسیاه کرد اما او از انسان و حقوق او سخن گفت و بیعدالتیها را روشن کرد. اینک این موج را سر باز ایستادن نیست. کشاکش با بیعدالتی چراغ راهنمائی است که در یک قرن اخیر بشریت مترقی دنبال آن بوده است. بیجهت نبود که آزادیحواهان ایران در اوان مشروظه با اندیشه عدالت خواهی دنبال آزادی می گشتند. ابتدا دنبال برپائی "عدالت خانه" بودند تا بتوانند ثمرات مبارزات آزادیخواهی را با بنیاد عدالت پاس دارند. آنها از سرنوشت ملک المتکلمین فهمیده بودند "که در برابر فراشان قاتل که به قتلگاه می رفت فریاد زد: ما بارگه دادیم-این رفت ستم بر ما،" باید دنبال "عدالتخانه" بود، چرا که تاریخ نشان داد که فروریختن دیکتاتوری محمد علیشاهی، بساط قلدری رضاخانی و فرزندش و اینک استبداد خونریز ولایت مطلقه دینی بی عدالتخانه ممکن نیست.
اینک دادخواهان جهان با آگهی از این نکته به پا خواسته اند، باشد در ویسکانسن امریکا یا میدان تحریر مصر و یا میدانهای شهرهای ایران
ما بارگه دادیم ، این رفت ستم بر ما
بر کاخ ستمکاران، تا خود چه رسد خذلان

۱-زرین کوبپ، دکتر عبدالحسین—دو قرن سکوت
۲- مختاری مخمد، تمرین مدارا