اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۷ اسفند ۱٣٨۹ -  ٨ مارس ۲۰۱۱

پروانه اسالوطی مصاحبه ای با روز بتاریخ ۱۷اسفند ماه در رابطه با وضعیت جسمی همسرش ابراز نگرانی کرده و می گوید:
سه تا از رگ های قلب آقای اسانلو گرفتگی صد در صد دارد و او را برای آنژیوگرافی به بیمارستانی خارج از زندان برده بودند که این مساله مشخص شده و پزشکان گفته اند که باید هر چه سریع تر تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
او می افزاید: به دادستان تهران نامه نوشتم و درخواست کردم حداقل برای انجام جراحی به منصور مرخصی بدهند اما برای پی گیری که رفتم گفتند دادستان مخالفت کرده است من هم خیلی ناراحت شدم و باز گفتند که نامه دیگری بنویس ببینیم چه می شود و... در اصل همین طور ما را سر می دوانند.
خانم اسالو ادامه می دهد: روز پنج شنبه که بچه ها با منصور ملاقات کرده بودند گفته بود که برای درمان او هیچ اقدامی نکرده اند و قرصی را خواسته بود که من رفتم تهیه کرده و برایش فرستادم فعلا با این قرص سر می کند. از طرفی دیسک شدید کمر دارد و چشم اش هم به شدت آب ریزش دارد چون قبلا جراحی کرده بود و باید پزشک جراحش او را معاینه کند اما متاسفانه حتی یک روز هم مرخصی نداده اند در حالیکه پزشکان زنان هم نامه داده اند که او باید در بیرون از زندان مورد معالجه قرار بگیرد.
همسر آقای اسانلو با اشاره به محروم بودن همسرش از حقوقی که زندانیان عادی دارند می گوید: زندانیان امنیتی خیلی تحت فشار هستند، تلفن هایشان قطع است و اجازه تماس ندارند، ملاقات حضوری ندارند و مرخصی هم ندارند، آقای اسانلو الان ۴ سال و نیم هست که در زندان است حتی یک روز هم به او مرخصی نداده اند.
او می افزاید: کاش گوش شنوایی باشد و حداقل به زندانیانی که بیماری دارند و مریض هستند حداقل هایی از حقوقی که در قانون دارند را بدهند. آقای مددی، نایب رئیس سندیکای کارگران هم همین وضعیت را دارد دیابت دارد و چشمانش به شدت ناراحت است و آب مروارید آورده وباید جراحی شود اما به او هم مرخصی نیم دهند در حالیکه هم به او و هم به منصور باید مرخصی دهند. هر دو بیش از دو سوم محکومیت شان را گذرانده اند.
خانم اسانلو سپس با ابراز نگرانی از وضعیت سلامت همسرش می گوید: بیشتر به خاطر مریضی او نگران هستم والا داشتیم خود را عادت میدادیم که دارد محکومیت اش را می گذراند، اما از وقتی که قضیه سه رگ قلبش را فهمیده ایم و با پزشکش در بیمارستان کرج صحبت کردیم به شدت نگران هستیم متاسفانه کاری هم زا ما بر نمی آید و هر جا می رویم با در بسته مواجه می شویم.