اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱٨ اسفند ۱٣٨۹ -  ۹ مارس ۲۰۱۱

 اخبار روز: همزمان با بازداشت خانگی و قطع ارتباطات میرحسین موسوی و مهدی کروبی با جامعه، عده ای به نام «شورای هماهنگی راه سبز امید» ظاهرا وظیفه ی آن دو و رهبری جنبش سبز را برعهده گرفته اند. به نظر می رسد این نقش مورد قبول اصلاح طلبان و سایت ها و رسانه های آن ها نیز قرار دارد، اما خارج از این گروه، کمتر کسی می داند افرادی که با بازداشت خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی قرار است جانشین آن ها در تعیین سیاست ها شوند، چه کسانی هستند؟

میرحسین موسوی و مهدی کروبی هر دو از چهره های شناخته ی شده ی سیاسی کشور می باشند. به خصوص بعداز کودتای انتخاباتی و شروع جنبش سبز، ان ها علیرغم محدودیت ها و فشارهای بی وقفه، با انتشار بیانیه های و مصاحبه های متعدد، جامعه و هواداران جنبش سبز را با دیدگاه های تازه ی خود آشنا کردند و این امکان را فراهم آورند که هر کس بتواند به طور آزادانه و داوطلبانه نوع مناسبات و حمایت و یا هواداری خود را از ان ها تعیین کند.
جنبش سبز و جامعه ی معترض به چشم خود دید که نه مهدی کروبی و نه میرحسین موسوی هیچکدام در چارچوب تفکرات سابق خود باقی نماندند و پابپای جابجایی موقعیت آن ها در حکومت و جامعه، در تفکرات و مهم تر از آن در خط مشی سیاسی آن ها نیز دگرگونی هایی روی داد.
در طول یک سال و چند ماه بعد از کودتای انتخاباتی، آن ها به شدت از سیاست خودی و غیرخودی کردن معترضین خودداری کردند و علیرغم فشارهای شدیدی که به آن ها وارد می شد، حاضر نشدند علیه بخش های دیگر جنبش و دگراندیشان موضع خصمانه ای اتخاذ کنند.
آن ها هرگز سعی نکردند شعار خاصی را در دهان مردم بگذارند و همواره ضمن بیان دیدگاه های خود حق مردم در ابراز نظر و انتخاب شعارها را به رسمیت شناختند. آن ها بعد از تظاهرات ۲۵ بهمن که شعارهایی کاملا ساختارشکنانه بر آن غالب بود، در آخرین اظهارنظرهای خود به «نصحیت» مردم مبنی بر انصراف از مسیری که انتخاب کرده اند، مشغول نشده و در عوض از آن ها به خاطر حضور شجاعانه شان در خیابان ها قدردانی کردند.

بعد از بازداشت خانگی موسوی و کروبی منشوری به نام آن دو منتشر شده است که قطعا نمی تواند شناسامه ی کسانی تلقی گردد که قصد ادامه ی راه آن ها تحت عنوان «شورای هماهنگی راه سبز امید» را دارند. در پرده ماندن چهره ی اعضای شورا در حالی که به نظر نمی رسد صرفا جنبه امنیتی داشته و ناشی از مخفی کاری باشد، پرسش های فراوانی را دامن زده است. برخی مواضع این شورا از جمله تلاش برای تحمیل شعارهایی به شدت تفرقه افکنانه در تظاهرات اول اسفند، به این پرسش ها ابعاد نگران کننده ای داده است.

حق تمام احزاب، گروه ها و بیشتر از همه فعالان جنبش سبز در ایران است که بدانند اعضای شورای هماهنگی راه سبز امید چه کسانی هستند و چطور فکر می کنند و راجع به شعارها و خواست هایی که مردم در خیابان ها اعلام می دارند، چه موضعی دارند.