• کسانی که در زمان فاجعه ی چرنوبیل برای آسیب دیده ها دل کباب می کردند راه حل را نه در برچیدن هر گونه تأسیسات خطرآفرین در همه کشورها، که تنها در محاکمه نظام شوروی و درخشان نشان دادن مدیریت خودخواهانه و ضدانسانی خود می دیدند، آیا اینک به نتیجه می رسند که این «دستگاه تولید انرژی» را که بی شک سودش اکنونی و زیانش پایدار می باشد برچینند؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ اسفند ۱٣٨۹ -  ۱۶ مارس ۲۰۱۱

خبر فوری: زلزله در ژاپن، با شدت ٨.۹ ریشتر، ویرانی، کشتار...
همواره ژاپن بخاطر طرح های پیشگیرانه زلزله زبانزد بوده ولی اینک... به اینکه چرا اینقدر آسیب دیده و اینکه به گفته کسانی اگر کشور دیگری بود چه ها می شد نمی پردازم.
اما یکی از بخش های آسیب دیده، نیروگاه هسته ای بوده که دچار انفجارهای پی در پی شده ولی ابعاد پرتو افکنی آن هنوز به روشنی اعلام نشده و انتظار می رود همچون انفجار نیروگاه چرنوبیل در دوره شوروی آسیب جدی، آن هم آسیب پایدار به ویژه برای ساکنین منطقه مورد تهدید ببار بیاورد. کشور پولداری چون ژاپن پس از مدتی آسیب دیدگان را اسکان داده و شروع به بازسازی منطقه می کند اما با آسیب های پایدار ناشی از پرتوهای رادیواکتیو چه خواهد کرد؟
بیاد می آوریم پس از رویداد چرنوبیل،از سوی جهان سرمایه داری، خبرهای گسترده و تفسیرهای گسترده تر و ای بسا یکجانبه در صدر اخبارشان قرار گرفت. با اینکه آن رویداد دردناک، زندگی انسان ها و دیگر موجودات را به خطر انداخت و هنوز سایه شوم خود را بر نبسته، جهان سرمایه داری فرصت را غیمت شمرده تمام دستاوردهای شوروی
- که در اینجا قصد ارزیابی نیک و بد آنرا ندارم – و بلکه سوسیالیسم را مورد پرسش قرار داد، یعنی صاحبان و اداره کنندگان تأسیسات خطر ناک بودند نه خود آنان. (نادیده نباید گرفت که از جایگاه علمی و محیط زیست همواره نقد های بجایی صورت گرفته و آثار آنها را از جمله در بر چیدن نیروگاه های فرسوده در آلمان باید دید. همچنین جنبش های اعتراضی ضدهسته ای در اروپا و تا اندازه ای آمریکا رخ داده است.) سالهاست که شوروی از هم پاشیده و هنوز رویداد چرنوبیل را لجوجانه منحصر به آن نظام می دانند. نئولیبرالها خود آنقدر تمیز و پاکیزه مدیریت می کنند که امکان ندارد زندگی هیچ موجودی را به خطر بیاندازند! درست است که زلزله و سونامی برای مردم منطقه بسیار وحشتناک بوده ولی آیا درست است که اخبار انفجار نیروگاه هسته ای، کم رنگ تر از ابعاد دیگر زلزله مطرح شود؟
آنها حق داشتند انفجار چرنوبیل را در حد فاجعه ای برای انسان ها معرفی کنند ولی حق نداشتند از آن تاج افتخاری برای خود بسازند، گویی این شتر در خانه آنها نخواهد خوابید.
کسانی که در آن زمان برای آسیب دیده ها دل کباب می کردند راه حل را نه در برچیدن هر گونه تأسیسات خطرآفرین در همه کشورها، که تنها در محاکمه نظام شوروی و درخشان نشان دادن مدیریت خودخواهانه و ضدانسانی خود می دیدند، آیا اینک به نتیجه می رسند که این «دستگاه تولید انرژی» را که بی شک سودش اکنونی و زیانش پایدار می باشد برچینند؟ بازتاب بی رمق انفجار ها در نیروگاههای هسته ای ژاپن در رسانه ها نشان می دهد که هنوز غرق پندارهای خویشند و غم نسل های موجودات زنده را ندارند. آنها داوطلب این تصمیم انقلابی نخواهند شد و بدون کارزار گسترده مردم دنیا، این ممکن نمی شود.

دامون سروی - تهران