اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٨ اسفند ۱٣٨۹ -  ۱۹ مارس ۲۰۱۱

گزارش تظاهراتِ سومین سه شنبه اعتراض در پاریس
تظاهرات 15 مارس 2011 (24 اسفند 1389) پاریس، در سومین سه شنبه اعتراض و همبستگی، با یادِ جانباختگان راه آزادی و عدالت اجتماعی همراه بود. عطر حضور معنوی صدها زندانی سیاسی نیز که در سختترین شرایط در زندان‌های رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی از شرف و سربلندی انسان دفاع می‌کنند فضا را آکنده بود. همراهی و همگامی خانواده های شجاع و دریادل این زندانیان نیز که در زیر بار فشار ناملایمات و تهدیدها و توهین‌های مزدوران رژیم کمر خم نکرده و پشتیبانی خود را از عزیزان‌شان و همه عزیزان دربند، لحظه ای دریغ نکرده اند در ذهن همه حاضر بود.
مراسم مثل همیشه با سرود و ترانه های مبارزاتی و شعارهای اعتراضی شروع شد. سپس بیانیه کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی به فارسی خوانده شد. مراسم با نشان‌دادن ویدئو کلیپی که در آن صحبت‌های زهرا بهرامی (جانباخته راه آزادی) و منصور اصانلو (زندانی سیاسی و رئیس هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه) با صحنه های مبارزه مردم در جنبش سبز آزادی‌خواهی همراه شده بود، نشان داده شد.
در ادامه، اخباری از زندان‌ها و شرایط وحشتناک زندانیان به اطلاع حاضران رسانده شد. سپس فیلم کاشتن دوباره یک نهال سرو بر مزار کیانوش آسا، جانباخته راه آزادی نشان داده شد. یکی از اعضا گزارش کوتاهی از برگزاری مجمع عمومی کمیته در یکشنبه 13 مارس داد و سپس فیلم مشاعره با آتش را که باز با تصاویر مبارزه قهرمانانه مردم همراه بود نشان داده شد. فاصله این برنامه ها با سرود و شعارهای اعتراضی پُر می‌شد. مراسم با خواندن دسته جمعی سرود ای ایران پایان یافت.
با توجه به این که سومین سه شنبه اعتراض با شب چهارشنبه سوری هم‌زمان شده بود، چند ظرف آتش به صورت سمبلیک در میانه میدان گذاشته شده بود. چندین تصویر گویا هم که بر روی همه آن ها نوشته شده بود :
کاخ های ظلم ویران می‌شوند
زآتش خشمی که برپاکرده ایم
اشاره ای بود به پایان دیکتاتوری اسلامی که به زودی در آتش خشم مردم خواهدسوخت.


بیانیه کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی در پاریس
در سومین سه شنبه اعتراض و همبستگی

در آستانه بهار و فرارسیدن نوروز باستانی
یاد جانباختگان راه آزادی را گرامی می داریم
و همبستگی خود را با زندانیان سیاسی و خانواده آنها اعلام می کنیم

مثل هرسال، بهار و نوروز باستانی فرا می‌رسند. ولی در کشورمان به جای دیدن گل و سنبل و خانواده ها در کنار هم، خانواده هایی را می‌بینیم که سفره هفت سینشان را بر سنگ مزار عزیزان‌شان می‌چینند و یا دید و بازدید عید را در مقابل زندان‌ها برگزار می‌کنند بدون آنکه با عزیزان‌شان باشند.

ما این بهار را با یاد آنها و با آرزوی اینکه این آخرین باری باشد که به استقبال چنین بهاری می‌رویم، آغاز می‌کنیم. تمام قلب و وجود ما با خانواده هایی‌ست که عزیزان‌شان در خیابان‌ها آماج گلوله های مزدوران بیرحم جمهوری اسلامی قرار گرفته و به خاک افتادند، و یا در زندان‌ها جان پاکشان را در راه آرمان‌های والا و آزادی طلبانه شان از دست دادند.
ما همگی با لاله ای سرخ به سراغ این خانواده ها رفته و بار دیگر خواهیم گفت که آینده از آن ماست و یاد این عزیزان که راه را به ما نشان داددند هیچگاه از خاطرها نرفته و نخواهد رفت.
این روزها بوی بهار روشن آزادی در سراسر منطقه مشام آزاده گان را نوازش می دهد و خواست دموکراسی که هیچ ظالم و دیکتاتوری را توانایی مقابله با آن نیست، خواست واقعی همه خلق های تحت ستم شده است. بر دیکتاتورها و نظام های دیکتاتوری است که هرچه زودتر این حقیقت تاریخی را دریابند که دیر یا زود باید در برابر خواست مردم تسلیم شوند، و اگر در تقابلی مسالمت آمیز چنین نکنند مردم راه های دیگر را خواهند یافت و در نهایت هر نوع دیکتاتوری را بجای واقعی و نهایی آن، یعنی زباله دان تاریخ خواهند فرستاد.
امروز، فرزندان ایران با پریدن از روی آتش، زردی و دردشان را نثار آنهاییکه هیچ ارزشی برای انسان قائل نیستند کرده و سرخی یِ صورت‌، سپیدی یِ قلب و سبزی یِ جنبش را پرچم راه شان می کنند و دست در دست هم دموکراسی و آزادی را برای میهن‌ در خون نشسته به ارمغان خواهند آورد.
آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، آزادی مطبوعات، آزادی تشکل، انتخابات آزاد و در یک کلام برچیدن دیکتاتوری پرچم راه ما بوده و هست. در سال 1390، همراه با مردم‌مان این پرچم را با قدرت تمام بر افراشته خواهیم داشت.
با امید به پیروزی در سال 1390، رسیدن بهار را به هم‌وطنان تبریک می‌گوییم و نوروزی شاد برای‌شان آرزو می‌کنیم.

کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
Comité indépendant contre la répression des citoyens iranien