اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲ فروردين ۱٣۹۰ -  ۲۲ مارس ۲۰۱۱

در آستانه ۲۵مین سالگشت تاسیس کانون پناهندگان سیاسی ایرانی در برلن فرا رسیدن نوروز و آغاز سال ۱٣۹۰ را به همه تبعیدیان ، پناهجویان، پناهندگان و مهاجران ایرانی و افغانستانی تبریک گفته و امیدواریم که این سال با سلامتی ، موفقیت و زندگی ای راحت تر برای همه همراه باشد.

در سال گذشته نیز فرار از جمهوری اسلامی ایران همچنان ادامه داشت: در این سال ۲۴۷۵ ایرانی در آلمان تقاضای پناهندگی کردند، ۱۱۱% بیش از سال پیش، که نشان دهنده استمرار فشارهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، جنسیتی و اقتصادی بر مردم ایران می باشد. در این سال همچنین ۵۹۰۵ افغانستانی در آلمان تقاضای پناهندگی دادند، ۷۵% بیش از سال ۲۰۰۹ ، که نشان دهنده نقض روزانه حقوق انسانی در افغانستان است.
وضعیت اسفبار حقوق بشر در ایران و نقض سیستماتیک آن در ٣۲ سال گذشته، در سال پیش ابعاد جدیدی به خود گرفت. بیدادگاههای رژیم علیه مخالفین، دگراندیشان و منتقدین، ضرب و شتم و شکنجه زندانیان، تجاوز، اعدام های بی شمار، سنگسار، حمله سیستماتیک به حقوق زنان، دانشجویان، کارگران، جوانان، معلمان، اقلیتهای ملی و قومی و جنسی و مردم کوچه وخیابان .... دگربار نشان می دهد که تثبیت حقوق دمکراتیک در این سیستم میسر نمی باشد و برای بسیاری راهی جز فرار از کشور باقی نمی گذارد. وخامت وضعیت حقوق بشردر سال گذشته در ایران به حدی بود که همه سازمانهای بین المللی نیز از بدترشدن این وضعیت صحبت می کنند. اعدام های چند صد نفر، هجوم وحشیانه به مردم در معابر عمومی، حمله مداوم به نویسندگان، وکلا، روزنامه نگاران، کارگران، دانشجویان ، فعالین جنبش زنان و فعالین حقوق اقلیتهای ملی وقومی و جنسیتی و فشار هرچه بیشتر به زندانیان سیاسی و ترتیب دادن شوهای تلویزیونی "اعتراف" و جلوگیری متعدد از خروج بسیاری از فعالان سیاسی- اجتماعی و سانسور کم نظیر فقط چند مثال این وضعیت اند. این مسائل و مشکلات فقط به درون ایران محدود نگشته و جنبه بین المللی نیز به خود گرفت: ایران در سال گذشته نیز همچنان یکی از کانونهای بحرانی در منطقه بود، متاسفانه نگاه جامعه جهانی بیشتر به مشکلات سیاست های اتمی رژیم دوخته شده و نقض سیستماتیک و روزانه حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران معمولا به حاشیه رانده شده، و این وظیفه نهادهای مدافع حقوق بشر از جمله کانون ما را دوچندان کرده است. در همین رابطه می توان به تشدید فعالیت نیروهای امنیتی رژیم ایران در خارج از کشور و در آلمان هم اشاره کرد، که دادستانی کل آلمان را نیز وارد ماجرا کرده است و بنا بر تقاضای آنها برخی از عوامل ایران در برلن و دیگر شهرهای آلمان دستگیر شده اند. علاوه بر این ما در سال گذشته شاهد تشدید سیاست نمایندگیهای رژیم در خارج از کشور برای برپائی نهادهای "فرهنگی" و نفوذ در نهادهای علمی و تخصصی نیز بودیم. پس از واکنش های کم نظیر ایرانیان در خارج از کشور به نقض گسترده حقوق بشر در ایران تهدیدهای دستگاه امنیتی بر ایرانیان فعال در خارج از کشور، و در این میان در برلین و دیگر شهرهای آلمان، و خانواده های آنها در ایران افزونی گرفت.

با وجود این فشارهای اجتماعی- سیاسی در بسیاری از کشورها و کاهش شدید تعداد متقاضیان پناهندگی در سال گذشته "غرب" و به ویژه اتحادیه اروپا تمایل شدیدی به کشیدن حصار و نظامی کردن مرزهای خود و فشار بر پناهجویان درون این کشورها دارد. در این رابطه و فقط به عنوان مثال میتوان به سیاستهای کشورهای اروپائی از جمله اسپانیا و ایتالیا و یونان و به ویژه به رفتار غیر انسانی آنها با پناهجویان در سال گذشته اشاره کرد. در سال گذشته پیگیری وضعیت پناهجویان ایرانی و افغانستانی در یونان و ترکیه یکی از کارهای عمده کانون بود که همچنان در دستور کار است. تعداد کمی از پناهجویان ایرانی در ترکیه از طرف آلمان پذیرفته شدند. تلاش برای پذیرفتن هرچه بیشتر پناهجویان در حاشیه اتحادیه اروپا در آلمان به یکی از فعالیتهای مهم ما تبدیل شده است. پس از ماه ها تلاش در ژانویه امسال توافقی میان وزارت کشور آلمان و دادگاه قانون اساسی این کشور صورت گرفت، که بر اساس آن پناهجویانی که تا پایان ۲۰۱۱ از طریق یونان وارد آلمان شده اند به یونان پس فرستاده نمی شوند. در آلمان فدرال به اجرا در آمدن قانون جدید مهاجرت، بیش از کمک به مهاجران و پناهندگان و پناهجویان، باعث ترس، محدودیت حقوق ودست اندازی به خصوصی ترین جنبه های زندگی آنان شده است. فشار زیاد به برخی از پناهندگان، از جمله پناهندگان ایرانی، به دلایل سیاسی و بررسی دوباره پرونده شان به منظور محدود کردن موقعیت پناهندگی آنها، فشار بر مهاجران دارای تابعییت دوگانه و سختگیریهای اداره امور پناهندگی در بررسی دلایل پناهندگی پناهجویان از پیامدهای تصویب این قانون بوده، هرچند این قانون در موارد بسیار کمی تسهیلاتی برای پذیرفته شدگان پناهندگی از نظر مسائل انسان دوستانه قائل شده است.

در سال گذشته مقاومت علیه این ناملایمتی ها و تلاش برای بهبود وضعیت پناهندگان، پناهجویان وایرانی و افغانستانی مقیم برلن برای کانون پناهندگان سیاسی ایرانی در برلن و دیگر نهادهای مدافع حقوق پناهندگان وحقوق بشر در صدر کارها قرار داشته است: اقامت نسبتا بی دردسر پناهجویان در آپارتمانهای خصوصی، بهبود نسبی امکان یادگیری زبان آلمانی حتی در دوران پناهجویی و دسترسی به کارتهای استفاده از وسائل نقلیه عمومی با قیمت نازلتر و جا به جایی آزادانه حداقل میان استان های برلین و براندنبورگ از جمله این فعالیت ها می باشد. ولی در همین جا نمی توان از ورود بسیار مشکل پناهجویان به آلمان، سیاست خشن اخراج پناهجویان که گریبانگیر پناهجویان ایرانی نیز شده است، عدم جا به جایی آزادانه پناهجویان وطولانی بودن بیش از حد دوران پناهجویی نام نبرد.

هرچند بیش از دو سال از تصویب اجازه اقامت برای کسانی که مدت طولانی در آلمان هستند، می گذرد ولی استفاده و یا اعطا آن بقدری بوروکراتیک و دست وپا گیر است که عملا تعداد بسیار کمی توانسته اند تا کنون از آن استفاده کنند. مدت اعطا این اقامت فعلا تا پایان سال ۲۰۱۱ تعیین شده و ابتکارات متعددی برای راحت تر کردن آن در کارند.

از سپتامبر سال گذشته با توافق سنات برلین مشاوره پناهجویان و افغانستانی های مقیم برلین نیز به عهده کانون گذاشته شد و ما از آن تاریخ به مرکز مشاوره ایرانیان و افغانستانی های مقیم برلین تبدیل شدیم.
در دسامبر سال گذشته در برلین به عنوان اولین استان آلمان قانون انتگراسیون (همپیوندی) به تصویب رسید. نماینده کانون به عنوان یکی از شش نماینده مهاجرین در شورای مشاور دولت برلن برای مسائل مهاجران و پناهندگان در برلین در تدوین آن نقشی مستقیم داشت.

در رابطه با دیگر فعالیتهای کانون می توان به ادامه کاری در اولین شورای مهاجران در برلین – براندنبورگ اشاره کرد که کانون پناهندگان سیاسی در برلن از موسسان آن بود. انتخاب نماینده کانون پناهندگان در شورای مشاور دولت برلن برای مسائل مهاجران و پناهندگان برای بار چهارم و شرکت فعال در گروههای کاری این شورا همچنان ادامه دارد. علاوه بر آن نمایندگان کانون بطور مستمر در مجمع تازه تاسیس "کنگره والدین" برلن و نشست های سراسری آموزگاران فارسی زبان در آلمان و اروپا شرکت دارند. به کانون در سال ۲۰۰۹ به عنوان یکی از اولین نهادهای مهاجرتبار مدرک کیفیت مدیریت اعطاء شد، که سال گذشته نیز تمدید گردید.

در سال گذشته کمک به مشکلات پناهندگان و پناهجویان ایرانیان و افغانستانی های مقیم برلین و همراهی آنان در ادارات و موسسات همچنان مهمترین عرصه کار ما بود: همراهی حدود ۴۵۰ نفر در ادارات و موسسات مختلف، بیش از ۱۰۰۰ مشاوره حضوری، ۲۰۰۰ مشاوره تلفنی در برلن و حدود ۶۰۰ مشاوره تلفنی برای خارج از برلن و سازمان دهی بیش از ٣۰۰ دوره و کلاس و حضور مرتب نمایندگان کانون در محل های زندگی پناهجویان، گویای بخشی از فعالیتهای روزانه ما میباشند. کانون با پروژه های متعددی برای تسهیل هر چه بیشتر ادغام و همپیوندی ایرانیان و افغانستانی ها در جامعه جدید فعالیت می کند: پروژه زنان، پروژه مدرسه فارسی، پروژه جوانان، کلاسهای متعدد یادگیری زبان آلمانی و اشنائی با کشور آلمان، دورهای یادگیری کامپیوتر، جلسات متعدد و منظم سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و همکاری منظم و ممتد کانون با دیگر نهادها، احزاب و سازمانهای آلمانی و غیر آلمانی گوشه های دیگری از فعالیتهای سال گذشته ما را در بر می گیرد. در مورد وضعیت تابعیت ایرانی ها در آلمان در سال گذشته شاهد موانع بوروکراتیکی، بویژه درمورد داشتن کار ثابت، بودیم که در نشست های متعدد با مسئولین ادارات بخش ها، مسئول امور خارجیان در برلن و نمایندگان احزاب در پارلمان برلن آنها را مطرح و برای رفع آنها پیشنهادهای مشخصی ارائه کردیم. مشکلتر شدن آوردن خانواده از ایران و چگونگی صدور ویزای مخصوص در این رابطه از دیگر موضوعات کاری ما و مقامات رسمی ادارات بود.

نمایندگان کانون در این سال در جلسات عمومی، در مصاحبه های مطبوعاتی و از طریق رسانه های ایرانی در برلن در توضیح قوانین و امکانات جدید به جامعه ایرانی می کوشند. خروج اجباری بسیاری از فعالان سیاسی از ایران و اقامت آنها در ترکیه، یونان و شمال عراق ابعاد جدیدی از کار را برای کانون در پی داشت. ابتکارات متعددی برای کمک به این ایرانیان در دست اند تا امکان پذیرش آنها را در آلمان و دیگر کشورهای اروپائی تسهیل کنند. انبوهی از جلسات، مصاحبه ها، گزارشها و نشست با مسئولان احزاب و نهادهای دولتی و غیر دولتی، و همچنین شرکت منظم در جلسات نهادهای انسان دوست، حقوق بشری، پناهندگی و مهاجرین، موقعیت هائی بودند تا دست اندرکاران و افکار عمومی با خواست ها و مشکلات ایرانیان و افغانستانی های مقیم برلن آشنائی بیشتری پیدا کنند.

   برشمردن این نکات مانع از آن نمی شود که به مشکلات بزرگی با آنها روبرو هستیم اشاره ای نشود. دولت برلن با مشکل مالی جدی دست به گریبان است و بنا به تجربه، نهادهای اجتماعی از اولین موسساتی هستند که متاسفانه با سیاستهای کم کردن امکانات مواجه خواهند شد. کانون پناهندگان نیز به طور مستقیم شامل این امر بوده و امکان استمرار کاری آن نسبت به سالهای گذشته کاهش جدی یافته است، به عنوان نمونه بودجه مدرسه فارسی کانون از ابتدای سال ۲۰۰۷ کاملا قطع شد. با تمام این مشکلات در سال گذشته برنامه ها و دوره های متعدد و جدیدی بویژه برای تازه واردین ایرانی و افغانستانی، زنان و همچنین مشاوره حقوقی رایگان سازمان دهی شدند. وب-سایت کانون در سال گذشته نیز مورد استفاده قابل توجهی قرار گرفت.   

علاوه بر وظایف روزانه فوق، کانون پناهندگان فعالانه علیه نقض روزانه و سیستماتیک حقوق بشر در ایران، که عامل اصلی فرار و    آواره گی پناهندگان ایرانی است ودر سال گذشته ابعاد ویژه ای گرفت، فعالیت کرده و در سطوح مختلف سعی در برجسته کردن این نقض وحشیانه حقوق انسانی در مجامع ایرانیان و بین المللی، بویژه در رسانه های عمومی آلمانی، داشته و در این راستا حرکات اعتراضی متعددی را راسا و در بیشتر موارد با همکاری و اتحاد با دیگر نهادها سازماندهی کرد.

پناهندگان ، تبعیدیان و مهاجران ایرانی،
امیدواریم که مبارزات مردم ایران برای دمکراسی، آزادی و برابری روزی به ثمر نشیند و بهاران در ایرانی دمکراتیک جشن گرفته شود.

                                                         
کانون پناهندگان سیاسی ایرانی- برلن
(مارس ۲۰۱۱- فروردین ۱٣۹۰)