• ما را ز باده دُرد که درجامِ توست بس؛
وز کام ها هر آنچه کمین ِ کام ِ توست بس.

مارا به خوشه ها نرسد دست، غُژمه ای
از آن رزِ بلند که اندامِ توست بس. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۶ فروردين ۱٣۹۰ -  ۲۶ مارس ۲۰۱۱

 ما را ز باده دُرد که درجامِ توست بس؛
وز کام ها هر آنچه کمین ِ کام ِ توست بس.

مارا به خوشه ها نرسد دست، غُژمه ای
از آن رزِ بلند که اندامِ توست بس.

آرامِ ما نوشته نشد در کتابِ بخت:
تنها همین که کفترِ دل رامِ توست بس.

این کفترک هوایی ی بامِ سپهر نیست:
این که ش نشیمنی به سرِ بامِ توست بس.

آزاده ی تو از همگان بی نیاز باد:
یعنی که دانه ای ش که در دامِ توست بس.

رویاست واقعیتِ من. این حقیقتی ست
کز آن کنایتی که همان نامِ توست بس.

تا شاهکارِ شعری ی من باشد این غزل،
بیتی ش اگر سروده ی الهامِ توست بس.



هفدهم جولای۲۰۱۰،
بیدرکجای ماربه یا، اسپانیا:
در خانه ی مهری خانم کاشانی