• کمپین آزادی بهاره ی هدایت قصد دارد توجه نهادهای دانشجویی، دولتمردان دنیا و نهادهای حقوق بشری را به شرایط ویژه او، جلب کند. بعنوان یکی از یاران بهاره هدایت، از شما مسئولین و نمایندگان تشکل های دانشجویی در سراسر اروپا درخواست میکنم که بهر شکل ممکن به یاری بهاره هدایت بشتابید ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱۵ فروردين ۱٣۹۰ -  ۴ آوريل ۲۰۱۱

 

بهاره هدایت در ۱۶ اذر ۱۳۸۹ اینگونه به شما پیام داد و راهی سلول های سرد و رنج آور اوین شد:

"دوستان من دوستانی که در کشورهای آزاد زندگی میکنید صدای من را از ایران میشنوید ...در کشور من نقش جنبش دانشجویی برای دستیابی به خواسته های تاریخی که همانا ازادی و عدالت است بسیار مهم تلقی میشود... نقش آفرینی جنبش دانشجویی در تلاش برای دمکراسی بسیار سرنوشت ساز تلقی میشود. شما دانشجویان اروپایی از دیکتاتوری و استبداد و فضای بسته فقط نامی شنیده اید. اما ما در ایران آن را با گوشت و پوست خود لمس میکنیم. اینجا مردم و دانشجویان حتی برای گزارش کردن وقایعی که دیده اند زندانی و محاکمه میشوند.

مطالبات دانشجویان منتقد در ایران مطالبات بسیاری از مردم در ایران است. ما آزادی بیان و آزادی آکادمیک میخواهیم. ما میخواهیم هر کس عقاید خود را آزادانه بیان کند. و پس از بیان آن مورد تهدید و توبیخ قرار نگیرد. ما میخواهیم حذف سیستماتیک روشنفکران و دگر اندیشان برچیده شود. ما میخواهیم تبعیض جنسیتی در دانشگاه و جامعه کاهش یابد.

شما به من بگویید: که ایا اخبار اعتراضات گسترده دانشجویی و جنبش سبز را در کشور من دنبال میکنید؟ آیا میدانید که حمایت شما از مطالبات ما چقدر میتواند موثر باشد و دست دولت کودتایی احمدی نژاد را در سرکوبهای خشن و گسترده اش ببندد؟ .. در اینجا تجمع اعتراضی یعنی کتک خوردن، یعنی بازداشت، یعنی مورد توهین قرار گرفتن، یعنی شکنجه برای گرفتن اعترافات غیرواقعی و دروغ، یعنی سلول انفرادی یعنی محروم شدن از ادامه تحصیل، یعنی ممنوع الخروج شدن از کشور، یعنی متهم شدن به تبلیغ علیه نظام و اقدام بر علیه امنیت ملی، یعنی زندانی شدن به مدت ۳ سال ۴ سال ۵ سال... اینجا جمهوری اسلامی است. این روش حکومتی آنهاست.

دوستان عزیز! آیا گسترش دمکراسی و زیستن در جهانی با خشونت کمتر، برای شما انگیزه حمایت از جنبش دانشجویان ایران ایجاد نمیکند؟ بی تفاوت گذشتن از خشونتهای آشکار تحمیل شده بر دانشجویان ایرانی نیز نوعی همراهی با دولت کودتایی ایران تلقی میشود و این برای ایرانیانی که روش جامعه غربی را در پیاده سازی حقوق بشر و دمکراسی میپسندند باورنکردنی است. برایتان حقوق بشر مهم است؟ آزادی بیان مهم است؟ میخواهید شدت خشونتها کمتر شود؟ میخواهید در نقطه دیگری از این عرصه پهناور گیتی مشعلی از آزادیخواهی همچنان روشن بماند؟ پس در قبال این جنایتها و خشونت و سرکوب سکوت نکنید؟" (سخنرانی ویدئوکنفرانسی بهاره هدایت در همایش همبستگی جهانی با جنبش دانشجویی ایران به مناسبت ۱۶ آذر، روز دانشجو، ۵ دسامبر ۲۰۰۹ دانشگاه فناوری دلفت هلند)

بهاره هدایت درست ۳ هفته بعد از این پیام دستگیر میشود و به ۹ سال و نیم زندان محکوم میشود. دادگاه رسیدگی به اتهامات این فعال دانشجویی در روز ۱۵ فروردین ماه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب برگزار شد. در این دادگاه، قاضی مقیسه‌ای، بهاره هدایت را به اتهامات ”اجتماع و تبانی علیه نظام”، ”توهین به رئیس جمهور”، ”توهین به رهبری” و” تبلیغ علیه نظام”، مجموعا به ۷ سال و نیم زندان محکوم کرد که با احتساب ۲ سال حبس تعلیقی وی در پرونده مربوط به بازداشت در سال ۸۵، وی در مجموع به ۹ سال و نیم زندان محکوم شد.

بهاره هدایت متولد ۱۶ فروردین ۱۳۶۰ فعال دانشجویی (دانشگاه علوم اقتصادی تهران) و جنبش زنان، عضو شورای مرکزی و سخنگوی دفتر تحکیم وحدت و از فعالان کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین زن‌ستیز است و تاکنون بخاطر فعالیتهای ازادیخواهنه و ضداستبداد و دیکتاتوری و در دفاع از حقوق برابر زنان در ایران ۴ بار بازداشت و زندانی شده است.

دوستان
بهاره هدایت در پیامی که در بالا ذکر شد شما و کل جنبش دانشجویی اروپا را خطاب قرار داده و از درخواست کرده بود که مبارزه برای آزادی و علیه دیکتاتوری و اختناق و سرکوبهای گسترده دانشجویان را به وظایف انسانی خود در دفاع از دمکراسی و حقوق بشر اضافه کنید. بهاره علیرغم اینکه میدانست چنین پیامی میتواند برایش عواقب سنگینی مانند حبس و آزار و زندان و شکنجه و انفرادی در بر داشته باشد اما شجاعانه شما را خطاب قرار داد و دست کمک و یاری و همبستگی به سوی شما دراز کرد. بهاره برای زندگی شخصی خویش از شما درخواست کمک نکرده بود . بهراه بخاطر حقوق ابتدایی زنان و دانشجویان برای برچیدن دیوارهای تبیعض جنسیتی برای برخورداری از حق آزادی بیان برای حاکم کردن دمکراسی و حقوق بشر از شما درخواست کمک کرده بود.

بهراه هدایت اکنون زندان است. صدای رسای آزادیخواهنه اش را در پشت دیوارهای کلفت زندان اوین خاموش کرده اند. صدایی که هرگز خاموش نمیشود. بهاره را از هرگونه تماس به بیرون حتی یک تماس کوچک با خانواده اش محروم کرده اند. و همه اینها برای است که مبادا صدای بهاره بار دیگر به گوش شما برسد. اما اگر پچواک صدای بهاره را در میان دیوارهای بلند و کلفت اوین خاموش کرده اند ما دوستان و یاران بهاره ما هم دردان و همراهان بهاره هر کدام طنین صدای بهاره در سراسر دنیا میشویم. ما هر کدام همان مشعلی میشویم تا چشم مردم دنیا را بر آنچه به بهاره و سایر زندانیان سیاسی در ایران میرود باز کنیم.

اخیرا به همت جمعی از فعالین دانشجویی و زنان و حقوق بشر، کمپینی برای درخواست آزادی بهاره هدایت و هم زمان با روز تولد او آغاز شده است. این کمپین قصد دارد توجه نهادهای دانشجویی، دولتمردان دنیا و نهادهای حقوق بشری را به شرایط ویژه او ، جلب کند . بعنوان یکی از یاران بهاره هدایت، از شما مسئولین و نمایندگان تشکل های دانشجویی در سراسر اروپا درخواست میکنم که بهر شکل ممکن به یاری بهاره هدایت بشتابید. بهاره را در این شرایط تنها نگذارید. از کمپین تلاش برای آزادی بهاره هدایت بهر شکل ممکن حمایت کنید.

از شما میخواهیم که این اقدامات را فورا در دستور کار خود قرار دهید:
• به مسئولین و مقامات جمهوری اسلامی نامه ارسال کرده و ضمن اعتراض به این اعمال سرکوبگرانه خواهان آزادی فوری بهاره هدایت و سایر زندانیان سیاسی شوید.

• به دولت های خود نامه دهید و از آنها بخواهید برای آزادی بهاره هدایت جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهند.

• با رسانه های گروهی محل زندگی تان تماس گرفته و زندگی و مبارزات و مطالبات بهاره هدایت را به زیر نورافکن رسانه های گروهی قرار دهید.

• در دانشگاههای مختلف گروههای کاری کمپین آزادی بهاره را تشکیل دهید و بهر طریق ممکن برای ازادی بهاره هدایت تلاش کنید.

تلاش شما برای آزادی بهاره هدایت خود بخشی از تلاش و مبارزه مقدس شما علیه یکی از خشن ترین نظامهای استبدادی و دیکتاتوری جهان است. این تلاش های شما در تاریخ مبارزات آزادیخوانه مردم ایران ثبت میشود و نسلاهی آینده در فردای آزادی ایران با افتخار به آن نگاه میکنند.

----------------------

خلاصه ای از شرایط اسف بار این فعال سیاسی دانشجویی در شکنجه گاه اوین به قرار زیر است:

در تاریخ ۱۶ آبان ۱۳۸۹ به همراه تمامی زنان زندانی سیاسی زن به بند متادون این زندان که محل نگهداری مجرمان خطرناک است منتقل شد. این بند که محل نگهداری مجرمان خطرناک از جمله معتادین به مواد مخدر است سالنی در بسته در حدود ۳۰ الی ۳۵ متر است که زندانیان در آن از هوای آزاد در طول روز کم‌تر از یک ساعت می‌توانند استفاده کنند. همچنین استفاده از کتاب و کتاب‌خانه و حق استفاده از تلفن مانند دیگر زندانیان برای زندانیان محبوس در این بند میسر نیست، همچنین زندانیان محبوس در این بند تنها به صورت کابینی می‌توانند خانواده خود را ملاقات کرده و از ملاقات حضوری ممنوع‌ هستند.

وی در این بند به بیماری سنگ صفرا دچار شده که شرایط زندان را برای وی سخت‌تر کرده است. در همین حال هدایت از ۲۷ آذر ۱۳۸۹ به علت ممنوع الملاقات شدن خود دست به اعتصاب غذا زد. وی که به دنبال اعتصاب غذا به بهداری زندان منتقل شده بود در تاریخ ۶ دی ۱۳۸۸ پس از احضار به دادسرای اوین مورد بازجویی مجدد قرار گرفت و بعد از یک هفته به اعتصاب غذای خود به صورت موقت پایان داد، اما علی رغم پایان اعتصاب غذایش همچنان ممنوع الملاقات ماند.

وی پس از دو هفته ممنوع الملاقات بودن در تاریخ ۱۵ دی ماه ۱۳۸۹ موفق به ملاقات با خانواده خود شد، اما بار دیگر و بعد از یک هفته پس از آن، بار دیگر ممنوع الملاقات شد. ۲۸ دی خانواده بهاره هدایت باز هم موفق به ملاقات با وی نشدند و بهاره هدایت همچنان ممنوع الملاقات است. وی ۱۲ بهمن ۸۹ به شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی مقیسه فراخوانده شد تا مورد محاکمه قرار بگیرد این در حالی است که به وکیل و خانواده هدایت اطلاعی داده نشده بود. قاضی مقیسه رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب از بهاره هدایت خواسته است که با تکذیب بیانیه‌های منتشر شده و نوشته‌هایی که به بیرون از زندان فرستاده است، از سایت ها و عاملان انتشار این مطالب نیز اعلام شکایت کند که پس از مخالفت بهاره هدایت، قاضی مقیسه اعلام کرده است که با عدم پذیرش درخواست او از سوی وی، جلسه بعدی دادگاه با معرفی وکیل در آینده‌ای نزدیک برگزار خواهد شد.

با ادامه فشارها بر بهاره هدایت و نگهداری وی در بند متادون زندان اوین وی برای هفتمین هفته متوالی از ملاقات با خانواده اش محرم شد. علی رغم وجود محدودیت های فراوان در بند متادون و ممنوعیت تماس تلفنی، برای نهمین هفته باز هم بهاره هدایت از ملاقات با خانواده خود محروم ماند. در این شرایط و با ادامه ممنوعیت ملاقات ۳ ماهه هدایت، دادستان تهران از عدم اعطای مرخصی نوروزی به وی خبر داد.

بهاره هدایت ۲۶ اسفند ۸۹ پس از ۳ ماه محرومیت از ملاقات موفق به ملاقات با همسر خود شد، این ملاقات در دفتر دادستانی صورت گرفت. در حالی که انتظار می‌رفت با توجه به ملاقات چند دقیقه‌ای بهاره هدایت با همسرش در روزهای پایانی سال ۸۹ سخت‌گیری‌ها و محرومیت‌ها علیه وی در زندان پایان بپذیرد بار دیگر در ۱۰ فروردین ۹۰ گزارش شد که از حقوق قانونی خود مبنی بر ملاقات هفتگی با خانواده محروم و مجددا ممنوع الملاقات شده است. (به نقل از دفتر پیگیری وضعیت زندانین سیاسی. خانه حقوق بشر ایران).