• آیا واقعآ حقیقت همان است که سران رژیم می گویند؟ مردم اینها را می بینند، می شنوند و باور نمیکنند. در حال حاضر مردم سخت تر از همیشه کار میکنند ولی قدرت خریدشان روز بروز کمتر میشود، و سران رژیم با شعار پرانی هایی از قبیل عملکرد بیش از انتظار، جهاد اقتصادی و تحریمات بی تأثیر، به مردم دروغ گفته و وعده های سرخرمن می دهند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۶ فروردين ۱٣۹۰ -  ۵ آوريل ۲۰۱۱

بمناسبت فرارسیدن عید نوروز، سران رژیم سال جدید را بمردم تبریک گفته و اظهارات عجیب و غریبی داشتند. طبق گفته آیت الله خامنه ای، سال گذشته سالی بود با عملکردی مافوق انتظار و سال آینده سال جهاد اقتصادی خواهد بود. رئیس جمهور قول داد که سال آینده سال رشد، رونق و شکوفائی همراه با اصلاحات اقتصادی باشد. هر دو ، تحریمات بین المللی اعمال شده بخاطر برنامه هسته ای رژیم را بی ارزش و بی تأثیر خوانده و اظهار داشته اند که آمریکا و اروپا در راه ضربه زدن به اقتصاد جمهوری اسلامی ایران، با شکست مواجه شده اند.
آیا واقعآ حقیقت چنین است ؟ مردم اینها را می بینند، می شنوند و باور نمیکنند. در حال حاضر مردم سخت تر از همیشه کار میکنند ولی قدرت خریدشان روز بروز کمتر میشود، و سران رژیم با شعار پرانی هایی از قبیل عملکرد بیش از انتظار، جهاد اقتصادی و تحریمات بی تأثیر، به مردم دروغ گفته و وعده های سر خرمن میدهند.
ولی مردم احمق نیستند و طی سال گذشته این واقعیت را درک نموده اند که تحریمات بین المللی اعمال شده علیه جمهوری اسلامی ایران واقعا تأثیر گذار بوده است ، آنهم چه تأثیری!! آنها هر بار که دست به جیب میکنند و میبینند که خالی تر از همیشه شده، به این واقعیت پی میبرند. برخی که موفق میشوند درآمدشان را با هزار رنج و زحمت بنحوی بیشتر کنند، درک می کنند که فعلا قیمتها بالاتر رفته اند و در واقع وضع آنقدرها هم خوب نشده است. مردم از بیان نمودن این امردیگر بیمی ندارند و از قرار معلوم در مجلس هم نمایندگانی هستند که فکر میکنند که بهتر است نظر مردم را جویا شوند. در یک نظرسنجی که از طرف مرکز پژوهش های مجلس انجام شد، تقریباً ۹۰ درصد از مردم بر این عقیده بودند که تحریمات تأثیر گذارند. ٣۹.۹ درصد گفته بودند که تحریمات تاًثیر بسیاری دارند، ۴۱.۶ درصد گفته بودند که تحریمات تاًثیر گذارند، و تنها ۱۱.۵ درصد از مردم با رژیم هم عقیده بوده و گفته اند که تحریمات موثر نیستند (دنیای اقتصاد – ۲٣ اسفند ۱٣٨۹). اما در دفتر ریاست جمهوری از این نظرسنجی خوششان نیامد و حتی توسط مرکز افکارسنجی ریاست جمهوری اعلامیه ای علیه آن صادر شد. حالا این ۱۱.۵ درصد که هستند؟ میتوان به آسانی حدس زد.
این نظرسنجیها را میتوان قبول کرد ویا رد کرد. بقول یک اقتصاد دان معروف :" نظرسنجی هرگز نمیتواند جایگزین تفکر شود" . واقعاً همینطور است!! در واقع نظر سنجی وسیله ای است برای دانستن نظر مردم، البته اگر کسی باشد که علاقمند به نظرشان باشد...
از قرار معلوم، در مملکت ما امروز هیچکس علاقمند به دانستن نظر مردم نیست، حالا چه از طریق نظرسنجی باشد، چه توسط راهپیماییهای خیابانی و چه از هر طریق دیگر. در واقع آن چه که عیان است چه حاجت به بیان است؟ امروزدولت سعی میکند به هر نحوی اطلاعات مربوط به وضع اقتصادی (داده های رشد، بیکاری و میزان حقیقی تورم) را از مردم پنهان کند. ولی چطور میتوان چنین حقیقتی را پنهان نمود؟ تحریمات تاثیرات منفی چشمگیری بر اقتصاد مملکت دارند و این امر هر روز محسوس تر است.
این تحریمات در زمینه تجارت و ترافیک بین المللی نیز تأثیرات عمیقی گذاشته اند. برای نمونه، بنزین گیری هواپیما های ایرانی در اروپا دچار مشکلات روزافزونی شده است. همین چندی پیش بود (۵ فروردین) که شرکت انرژی ملی اتریش (OMV ) اعلان کرد که قراردادهای خود با شرکت ایران ایر را معلق میکند. پیامد فوری این امر این است که هواپیماهای ایرانی دیگر نمیتوانند در وین بنزین گیری کنند. این ضربه ای سنگینی بر شرکت هواپیمائی ایران است، زیرا تا کنون وین برای پروازهای ایرانی به اروپا حکم یک مرکز را داشته است. حدود یک ماه پیشتر از آن (اوایل اسفند ماه ۱٣٨۹) شرکت Lukoil بنزین گیری هواپیما های ایران ایر در جمهوری چک را قطع کرد و حدوداً در ۱۰ فروردین شرکت Total بنزین گیری هواپیما های ایران ایر در آلمان را متوقف نمود.
علاوه بر این اقدامات، رئیس سابق سازمان هواپیمایی کشوری ایران اظهار داشت (ایسنا – ۱۷ آذر ماه) که این تحریمات باعث مشکلات در نقدینگی شرکتهای هواپیمایی ما شده اند. بالا رفتن قیمت بلیط هواپیما در نتیجه این اقدامات، دور از ذهن نیست. عواملی از دولت و سازمان هواپیمایی صریحاً گفته اند که سقوط چند هواپیما در ایران طی مدتی کوتاه، از پیامدهای اعمال این تحریمات میباشد. البته هنوز چیزی در باره اقداماتی که در سراسر جهان برعلیه IRISL در زمینه کشتیرانی اخذ میشود، نگفته ایم.
این تحریمات همچنین در زمینه انرژی نیزبسیار تأثیر گذارند. استخراج و صدور نفت بصورت روزافزون کاهش می یابد. این امر هنگامی اتفاق میافتد که قیمت هر بشکه نفت به بیش از ۱۰۰ دلار رسیده است. طبق آمار بانک مرکزی (اسفند ماه ۱٣٨۹)، در سه ماهه اول سال ۱٣٨۹ حجم استخراج نفت به میزان ۱.۶ درصد کاهش یافته و به ٣.۵۲ میلیون بشکه در روز رسیده است. همچنین، مقدار نفت صادرشده از ایران به میزان ۲.۹ درصد نسبت به سه ماهه آخر سال ۱٣٨٨ کاهش یافته و به ۱.۹۹ میلیون بشکه در روز رسیده است. علاوه بر این، در دو سال اخیر، کاهش ۱۵ درصد در استخراج نفت و ۲۱ درصد در صدور آن ادامه داشته است. ایران همچنان درزمینه صادرات نفت نیز با مشکل مواجه است و مجبور است حد اقل قسمتی از آنرا با اعطای تخفیف ٣ تا ٨ درصد بفروشد. علاوه بر این تخفیف، ایران باید تسهیلات مختلفی در شرایط خرید (مانند اعتبار طولانی تر از معمول) به خریداران بدهد. به موازات آن، تأخیر در توسعه پروژه های جدید در زمینه انرژی ادامه دارد.
آیا این واقعیتها حاکی از تاثیرات عمیق و منفی تحریمات بر صنعت انرژی در ایران نیستند؟
این تحریمات بر وضع صنایع و سیستم بانکی نیز تأثیر گذارند. طیق آمار رسمی، نرخ تورم سالیانه (اسفند ماه) ۱۱.۶ درصد بوده است، ولی اقتصاد دانان بر این باورند که نرخ واقعی تورم بالاتر از این ها است. این نرخ هنوز شامل کاهش مجدد یارانه ها که احمدی نژاد در برنامه دارد نیست، کاهشی که نرخ تورم را به میزان بی سابقه ای بالا خواهد برد.
سران رژیم همچنان از خود اعتماد به نفس نشان میدهند و با غرور دم از توانایی مقابله با تحریمات میزنند و اظهار میدارند که این تحریمات هیچ تأثیری بر اقتصاد ایران ندارند. رئیس کمیته امنیت ملی و سیاست خارجی در مجلس شورای اسلامی، آقای بروجردی، اظهار داشته است که همه این موضوع بیش از یک بازی بچگانه نیست. بالفعل، در چند ماه اخیر از اقتصاد دانان مختلف ایرانی خواسته شده است که ارزیابی خود را در رابطه با توانایی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با تحریمات ارائه دهند. اکثر آنها بر این عقیده اند که اقتصاد ما بیش از یکی دو سال دیگر دوام نخواهد آورد، مگر اینکه تحولات مثبت غیر قابل انتظاری روی دهند.
احمدی نژاد میداند که در هر صورت دوره ریاست جمهوری وی تا آنوقت تمام خواهد شد و احتمالاً قصد کاندید شدن دوباره را ندارد.
و رهبر هم که از جهاد اقتصادی دم میزند و کسانی هم این موضوع را جدی میگیرند. و بدنبال آن اما م جمعه تهران، صدیقی، در پنجم فروردین اظهار داشت که جهاد اقتصادی مسائل بیکاری و اتکا به نفت ایران را حل خواهد نمود. خدا میداند منظور وی چیست!