اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۱ فروردين ۱٣۹۰ -  ۱۰ آوريل ۲۰۱۱

روز ۱۹ فروردین ۱٣۹۰ نیروهای پلیس و ارتش عراق به کمپ اشرف که محل استقرار بیش از ٣۵۰۰ نفر از نیروهای سازمان مجاهدین است، حمله بردند. در این حمله نیروهای عراقی کاملا مسلح با نفربرهای زرهی وارد کمپ شده و واقعا بصورت وحشیانه اعضای سازمان مجاهدین را که غیرمسلح هستند مورد ضرب و شتم قرار داده و حتی بصورت مستقیم تیراندازی کردند. بنا به آمار موجود،در این حمله حدود ٣٣ نفر کشته شده و بیش از ٣۰۰ نفر زخمی شدند.
مشاهده این حمله به اعضای کمپ و صحنه های دلخراش تیراندازی و کشتن آنها بسیار دردناک بود و صحنه هایی که با کمترین امکانات پزشکی مجروحین این یورش را تحت معالجه قرار می دادند و هم چنین صحنه هایی که برخی از این اعضای مجاهدین که در این کمپ هنوز عمق فاجعه را درک نکرده و همچنان شعارهای همیشگی سازمان خودشان را تکرار می کردند، واقعا دلخراش بود.
٨ سال پیش بعد از سقوط صدام و حضور نیروهای آمریکایی در عراق و بقدرت رسیدن طرفداران جمهوری اسلامی به سرکردگی نوری المالکی کمپ اشرف تحت حفاظت نیروهای آمریکایی قرار گرفت. حکومت جمهوری اسلامی دولت نوری المالکی را همواره تحت فشار قرار می داد که مجاهدین را دستگیر و به ایران تحویل دهد و این کمپ را جمع کند. تا مدتی پیش حفاظت این کمپ بعهده سربازان آمریکایی بود و مجاهدین علیرغم مزاحمت های نیروهای عراقی امنیت داشتند. با واگذاری مسئولیت این کمپ به نیروهای عراقی اوضاع وخیم تر میشد، تا این که نیروهای عراقی به این کمپ حمله کرده و آنچنان فاجعه ای را آفریدند. این حمله به کمپ زمانی صورت گرفت که شب قبل از آن رابرت گیت وزیر دفاع آمریکا در عراق حضور داشت و این حمله نیز به احتمال زیاد نمی توانست بدون دادن چراغ سبز آمریکا صورت پذیرفته باشد.
سازمان مجاهدین تنها سازمان مخالف جمهوری اسلامی است که نیروی سازمان یافته و آموزش دیده بسیاری در اختیار دارد. آمریکا تاکنون از آن بعنوان اهرمی برعلیه جمهوری اسلامی سود برده و آنرا برای روز مبادا حفظ کرده است. حکومت ایران نیز تحمل حضور یک نیروی سازمان یافته ایرانی بخصوص در همسایگی اش را ندارد. بنظر می رسد که در سیاست های آمریکا در قبال ایران دیگر نیازی به سازمان مجاهدین نیست که به این سرکوب چراغ سبز نشان می دهد و جمهوری اسلامی نیز از مقامات عراقی برای این سرکوب و کشتار قدردانی کرد.
حضور هزاران هوادار و اعضای مجاهدین در این کمپ، نیروهایی که عمدتا عشق وطن و آزادی را در سر دارند، بنا به سیاست های اشتباه و قدرت طلبانه رهبری مجاهدین صورت پذیرفت. هم اکنون نیز مسعود رجوی، رهبر و رئیس جمهورش مریم رجوی در کنفرانس های ویدئویی برای ساکنین این کمپ سخنرانی های آنچنانی کرده و همچنان صدای ناقوس سقوط جمهوری اسلامی و بزودی بازگشت پیروزمندانه به میهن را نوید می دهند.
شرایط زندگی و امنیتی هزاران هوادار و اعضای مجاهدین در کمپ اشرف غیرانسانی تر و پر از مخاطره می گردد. مسئولیت اول آن با مسئولین و رهبران سازمان مجاهدین است که خود در نقاط امن مسکن گزیده اند.
هرچند نقش نیروهای آمریکایی و زیر قول زدن قرارهایشان، نقش نیروهای عراقی و نقش حکومت جمهوری اسلامی را در این فاجعه نمی توان انکار کرد، اما همه این ها نمی تواند از مسئولیت رهبران مجاهدین بکاهد. هم اکنون نیز رهبران مجاهدین با شعارها ی تبلیعاتی برعلیه رهبران عراق و ایران سعی بر پوشش نهادن بر مسئولیت خود دارند. آنان مسئول اصلی بوجود آمدن این شرایط هستند. آنان با پذیرش این مسئولیت بایستی چاره ای بیندیشند و در ارتباط با سازمانهای بین المللی چاره اندیشی نمایند و جان هزاران انسان را وجه المصالحه قدرت نمایی خود نکنند.