• آقای رهبر، خانم رئیس جمهور! بر شماست که نوید زمانه بشنوید و دست بشوئید از ادامه ی اینگونه سیاستهای نابخردانه. تا کی و تا چند این جوانه های ارجمند باید که تاوان کجرویهای شما را با به خون درغلطیدن بپردازند. بس کنید و تا بیش از این دیر نگشته، راه بگشائید تا این فرزندان برومند ایران زمین به زندگی باز گردند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۱ فروردين ۱٣۹۰ -  ۱۰ آوريل ۲۰۱۱

آقای رهبر، خانم رئیس جمهور!
سالهاست که شما بر سر میز قماری نشسته اید که جان صدها ایرانی در داو نهاده شده است. هشت سال است که بر شما معلوم نگردیده سازمان مطبوع شما همطراز دولت عراق در این آوردگاه نیست. هشت سال است که شما گوش و چشم بسته و دهان گوشوده اید و از طرف مقابل خواسته ای دارید که بخشیدن آنرا نه در توان و نه تمایلی به آن دارد.
بر شماست که نوید زمانه بشنوید و دست بشوئید از ادامه ی اینگونه سیاستهای نابخردانه. تا کی و تا چند این جوانه های ارجمند باید که تاوان کجرویهای شما را با به خون درغلطیدن بپردازند. بس کنید و تا بیش از این دیر نگشته، راه بگشائید تا این فرزندان برومند ایران زمین به زندگی باز گردند.

آقای رئیس جمهور، آقای نخست وزیر
بر همگان پوشیده نیست که شما هر دو از مبارزانی بوده اید که همیشه بر صدر خواسته هایتان رعایت و اجرای قوانین و موازین بین المللی بوده و در این راه رنجهای بیشمار کشیده اید. اکنون بازی روزگار را چنان آمده است تا با تکیه بر صندلی قدرت در عراق رعایت همان قوانین و موازین از شما خواسته شود.
همگان میدانند که شما در شرایطی نیستید که در تعامل با همسایگان، بتوانید بر معیارهای انسانی ی خویش پای بفشارید، لیک انتظار میرود که برای برون رفت از شرایط فراهم آمده از میهمانی ی ناخواسته ی گروهی از مبارزان ایرانی در خاک کشورتان (اردوگاه اشرف واقع در استان دیاله)، راه گفتگو و مذاکره پیش گیرید.

آقای رئیس جمهور، خانم وزیر خارجه
شما خواسته و ناخواسته وارث عوارض جنگی گشته اید که پیشینیان بر شما آوار نموده اند. از شما انتظار معجزه نمیرود، لیک این حق برای ما ایرانیان محفوظ است تا از شما بخواهیم همانگونه که اعلام نموده اید رعایت و اجرای دمکراسی و حقوق بشر سر لوحه ی برنامه های خارجی ی ایالات متحده ی آمریکاست، چشم بر فاجعه ی انسانی در استان دیاله ی عراق (اردوگاه اشرف) فرو نبندید و از قدرت خود استفاده نمائید تا قوانین و موازین بین المللی در مورد ایرانیان این اردوگاه رعایت شود.

خانمها، آقایان، دوستان جمع آمده در گروه ها و انجمنهای حقوق بشری
بر شما عیان است که سالهاست صدها مبارز ایرانی بر اساس سیاستهای رهبری سازمان مطبوعشان (سازمان مجاهدین خلق ایران) و رهبری وقت حکومت عراق (صدام حسین) در استان دیاله واقع در خاک عراق مستقرند که در شرایطی کاملا ً جنگی و فاقد هرگونه هویت فردی به رسمیت شناخته شده ی بین المللی بسر میبرند.
میدانید که دولت عراق نه میخواهد و نه توان آنرا دارد که این افراد را زیر چتر حمایتی خویش گیرد و از سوی همسایه ی شرقی خود نیز برای بیرون راندن آنها تحت فشار است. از دیگر سو رهبری سازمان مجاهدین خلق ایران بر حفظ محل استقرار این افراد (اردوگاه اشرف) در خاک عراق پای می فشارد.
مجموعه ی عوامل و شرایط به سمتی سوق یافته است تا موضوع از طریق اعمال زور و اسلحه حل و فصل گردد، و همانطور که باخبرید با حمله ی نیروهای نظامی- امنیتی عراق به این اردوگاه تعداد زیادی از این افراد کشته و مجروح گردیده اند.
بر شماست که برای جلوگیری از بوجود آمدن یک تراژدی انسانی، کشورهای مطبوع خویش را تحت فشار قرار دهید و از آنها بخواهید تا در راه فراهم آوردن یک شرایط انسانی بر اساس موازین بین المللی و کشانیدن هر دو طرف ماجرا بر سر میز مذاکره، بکوشند.

مارال سعید
یکشنبه، ١٣٩٠/ ١ / ٢١