اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۴ فروردين ۱٣۹۰ -  ۱٣ آوريل ۲۰۱۱

صدیقه مالکی، همسر هاشم خواستار، معلم زندانی که چند روز پیش نامه ای در انتقاد از وضعیت زندان وکیل آباد مشهد خطاب به رییس قوه قضاییه نوشته بود با اشاره به وضعیت نامساعد جسمی و بهداشتی همسرش در زندان به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که وضعیت بهداشتی در داخل زندان به شدت اسف بار است. او به کمپین گفت: « امروز به ملاقات حضوری همسرم رفتم و دیدم که حالش خوب نیست.بعد از عملش ۱۰ کیلو لاغر کرده است.او ۴ بهمن عمل داشت اما هنوز خوب نشده است. او را یک روز بعد از جراحی با عجله به زندان برگرداندند. حتی ماموران نسخه پزشک را هم با خود نبردند. آن روز اربعین بود و نه دکتر در بیمارستان بود و نه داروخانه بیمارستان باز ، داروخانه و درمانگاه زندان هم آن روز تعطیل بوده، اصلا قرار نبود آن روز مرخص شود، دکترش گفته بود که روز بعد اربعین مرخصش می کند. دکترش عصبانی بود، چون روز عمل هم او را پابند به اتاق عمل برده بودند و بعد هر چه گشته بودند کلید پابند پیدا نشده بود تا بازش کنند و دکتر هم عصبانی شد و گفت فردا عمل می کنم. روز عمل وقتی با دکترش صحبت کردم گفت یک روز پس از اربعین مرخص می شود. او را در روزی که دکترش نبود با عجله از بیمارستان بردند، حتی نگذاشتند که ناهارش را بخورد. فکر می کنم این عجله برای این بود که احتمالا فهمیده بودند تعدادی از دانشجویان و فرهنگیان می خواهند برای عیادت او آن روز به بیمارستان بروند.»

صدیقه مالکی گفت: « فردای روزی که او را از بیمارستان به زندان منتقل کردند به همراه چند نفر از همکاران همسرم به بیمارستان رفتیم تا داروهای پس از عمل را بگیریم اما گفتند که فایده ای ندارد ما به شما بدهیم، از طرف زندان باید این داروها را بگیرند وگرنه از شما زندان قبول نمی کند. بعد به زندان رفتم و گفتم شما که مرخصی ندادید حداقل برای داروهایش اقدام کنید، آنها گفتند که خودشان بهتر می دانند چه کنند و زندان هم دکتر دارد و هم داروخانه. ولی بعدها از همسرم شنیدم که او پس از عمل هیچ داروی استفاده نکرده و فقط از وکیل بند خواهش کرده برایش پتادین بیاورد تا زخمش را با آن بشوید. هر کسی عمل می کند تا مدتی دارو مصرف می کند، حتی پس از گذشت سه ماه از جراحی او را برای معاینه پیش دکتر هم نبرده اند. همسرم می گفت حالش خوب نیست.»

سید هاشم خواستار، زندانی عقیدتی و معلم بازنشسته که هم اکنون در زندان مرکزی مشهد (وکیل آباد) به سر می برد در نامه ای به رییس قوه قضاییه کشور جزییاتی را در خصوص وضعیت اسف بار این زندان مطرح کرده است. او در تاریخ ۲۵ شهریور ۸۸ در پارک ملت مشهد، در حال پیاده روی دستگیر و به زندان وکیل آباد مشهد، منتقل و در دادگاه بدوی به شش سال حبس، محکوم شد. حکم او در دادگاه تجدید نظر به دوسال زندان تعزیری کاهش یافت. مرداد ماه امسال مدت حبس او تمام خواهد شد.

صدیقه مالکی در خصوص دیده های خودش از وضعیت زندان در روزهای ملاقاتی گفت: « راستش صندلی و میزی که رویش می نشینیم آنقدر کثیف است که هر وقت از زندان برمی گردیم از سر تا پایمان را می شوریم. هواکش آنجا کار نمی کند، هوای زندان آنقدر کثیف است که خدا می داند. خانواده های زندانیان سیاسی بعد از ساعت ۱۲ ظهر نوبت ملاقاتشان است و درست در آن زمان زندانیانی که نظافت زندان به عهده آنهاست کارشان را شروع می کنند چون تا ساعت ۲ باید داخل بندهایشان باشند. همان طور که ما آنجا نشستیم تا نوبت مان برای ملاقات شود آنها جارو می کنند. خودشان ماسک دارند.»

همسر هاشم خواستار گفت: « چندین بار اعتراض کردیم اما مسولان گفتند زندان شلوغ است و بهتر از این نمی شود. گفتم حداقل جارو را بگذارید بعد از اینکه ما رفتیم، ما که همه ماسک نداریم، می گویند همین است که هست. روزهای ملاقات زندان خیلی شلوغ می شود چون زندانی زیاد است. معمولا هر گروه ملاقاتی شامل ۵۰ زندانی می شود که از هر خانواده ای هم سه ، چهار نفر هستند. زندان خیلی شلوغ است و کثیف.»

صدیقه مالکی در خصوص مشکلات دیگر همسرش در زندان گفت: «بندی که درحال حاضر آقای خواستار هستند خیلی بهتر از بند قبلی شان است، بزرگتر است و اکثرا قشر تحصیلکرده هستند که مراعات یکدیگر را می کنند، اما مثلا گفتند که با وجود آنکه زندانیان آبون ماه روزنامه خراسان هستند مدتی است که روزنامه برایشان آورده نمی شود و تلویزیون را هم از بند خارج کرده اند. می گوید آب حمام یا اغلب سرد است و یا خیلی داغ.البته الان وضعشان بهتر است در بند قبلی پنجره شان شیشه نداشته و همه شان سرما می خوردند، فاضلاب طبقه بالا از سقف چکه می کرده که آنها مجبور می شوند پلاستیک بزنند، همه اینها را در نامه اش نوشته است.در این بند جدید دیگر فاضلاب از سقف چکه نمی کند و پنجره شان شیشه دارد.»

همسر هاشم خواستار گفت: « هیچ گیاه یا سبزه ای در زندان نیست، همه جا خشک است. همسرم در دو سال حبس هر بار که برای دادگاه ، پزشک قانونی یا بیمارستان از زندان خارج شد توانست در طول راه درخت و سبزه ببیند.»

صدیقه مالکی با اشاره به اینکه همسرش نامه ای مفصل تر از آنچه در سایت ها منتشر شده خطاب به رییس قوه قضاییه نوشته است، گفت: « ایشان قبلا هم نامه ای دیگر نوشته بودند و امروز هم که او را دیدم گفتند نامه دیگری نوشته اند که در چند روز آینده منتشر می شود. او مرداد ماه مدت حبسش تمام می شود و می خواهد که حداقل با نوشته هایش اوضاع بقیه زندانیان را بهتر کند.»

همسر هاشم خواستار با اشاره به اینکه میوه و سبزی در برنامه غذایی زندانیان نیست، گفت: « با این رژیم غذایی ،بیماری سراغ زندانیان سالم هم می آید. یکی از همسران زندانی وقتی از نبود سبزی و میوه به مسولان گلایه کرد و گفت حداقل در سوپر مارکت زندان بگذارید تا زندانیان بتوانند خودشان بخرند، گفتند اینجا هتل که نیست ، زندان است. من هم با توجه به این حرف خودشان که می گویند هتل نیست فکر می کنم چاره ای جز صبر کردن ندارم تا این روزها تمام شود.»‏


منبع خبر: ‏
persian.iranhumanrights.org