جمهوری اسلامی اهل تقلب نیست
همن سیدی
•
خامنه ای به خوبی میداند جمهوری اسلامی اهل تقلب است و به مانند خلافکارهای باسابقه، جرم و خلاف را سریعتر از پلیس تشخیص میدهد. شم خلافکاری خامنهای، تقلب آتی و مساله توزیع پول را درست بو کرده است... باید دید این خلافکار قدیمی، دست همکار سابقش را چگونه رو خواهد کرد
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۲٣ ارديبهشت ۱٣۹۰ -
۱٣ می ۲۰۱۱
۱- پس از انتخابات ریاستجمهوری که میلیونها نفر فریاد اعتراض به تقلب سردادند، خامنهای به نماز جمعه آمد و ضمن تهدیدات فراوان، با صدایی که زیاد هم اطمینان در آن نبود، گفت: جمهوری اسلامی اهل خیانت به آرا مردم نیست، ساز و کار انتخاباتی در ایران اجازه تقلب نمیدهد، ان هم تقلب در جابهجایی ۱۱ میلیون رای. در پایان ان سخنرانی، به تدریج لرزش صدای خامنهای بیشتر شد و نهایتا به گریه افتاد و اعلام کرد که حاضر است برای حفظ اسلام و انقلاب جانش را هم فدا کند. امروز اما خامنهای نگران تقلب است، انگار کلا جمهوری اسلامی یا ساز و کار انتخاباتش تغییر کرده است!
۲-چرا دو سال پیش جمهوری اسلامی اهل تقلب نبود اما امروز اهل تقلب هست؟ خامنهای و اطرافیانش در یکی دو ماه اخیر بارها نگرانی خود را از تقلب در انتخابات آتی مجلس اعلام کردهاند. جنتی هم در اخرین نماز جمعه رسما از تقلب، توزیع پول و مقدمهچینی برای انتخابات اسفندماه خبر داد، هم او که مهر تائید بر آخرین انتخابات قبلی زده بود. اطرافیان خامنهای چرا دو سال پیش معتقد بودند که امکان خیانت به آرا مردم وجود ندارد اما اکنون این احتمال را نه تنها قوی میپندارند که خود را مکلف به افشای ان هم میدانند؟ آیا امکان تقلب در انتخابات مجلس آسانتر از انتخابات ریاستجمهوری است؟ آیا امروز امکانات و ابزار تقلب برای فرد ذینفع (احمدینژاد) بیشتر از امکانات دو سال پیش است؟
٣- جواب هر دو سوال فوق منطقا باید منفی باشد. اولا اکنون حداقل دو وزارت سرنوشتساز و مرتبط با انتخابات یعنی وزارت اطلاعات و وزارت کشور (که متصدی امور قبل، حین و بعد از انتخابات هستند) در تقلب آتی، او را همراهی نمیکنند. همچنین دو ارگان مهم سپاه پاسداران و کمیته امداد در خدمت سیاست های تقلبی وی نخواهند بود. دوما امکان تقلب در انتخابات ریاستجمهوری بسیار آسانتر از انتخابات مجلس است. در انتخابات مجلس هم آرا بسیار متفرق و وابسته به سلایق شخصی است هم تعداد کاندیداها بسیار زیاد است، در انتخابات ریاست جمهوری تنها ۴ نامزد حضور دارند و روابط شخصی و طایفهای در آرا مردم نقشی ندارد. در انتخابات مجلس، مکانیزم رای دادن هم بسیار پیچیدهتر است، بر خلاف انتخابات ریاستجمهوری که هر یک نفر، حق انتخاب یک کاندید را دارد، در انتخابات مجلس ممکن است حق انتخاب افراد متفاوت باشد و در حوزههای پرجمعیت (به عنوان نمونه تهران) یک نفر حق انتخاب بیش از ٣۰ نماینده را داشته باشد، امکان مهندسی و تقلب آرا در انتخابات ریاستجمهوری بسیار آسانتر است. پس علت نگرانی خامنهای و جنتی در چیست؟ چرا این نگرانی را آنزمان برای انتخابات ریاستجمهوری نداشتند؟ از چه واقعیتهایی اطلاع دارند که دیگران نمیدانند؟
۴-در میان فقیهان اصلی به نام "ناسخ و منسوخ" رایج است که اگر شق دوم گزارهای، شق اول آن را نفی کند، آن دومی معتبر است و آن یکی منسوخ محسوب میشود (از نظر انها این اصل شامل ایات قرانی هم میشود چه رسد به کلام خامنهای). در نماز جمعه بعد از انتخابات، خامنهای گفته بود که جمهوری اسلامی اهل تقلب نیست و در شق دوم در حال گریهکردن گفته بود حاضر است برای حفظ اسلام و انقلاب، جانفدایی هم بکند، طبعا تقلب در انتخابات و قبول خطرات و عواقب ان، از جانفدایی که فراتر نیست که اگر لازم شد باید برای حفظ اسلام و انقلاب انجام داد و اینجاست که شق اول (جمهوری اسلامی اهل تقلب نیست) منسوخ میشود. خامنهای خود در تقلب دو سال پیش دست داشت و حال نگران است که حکایت "دست بالای دست بسیار است" گریبانش را بگیرد. او به خوبی میداند جمهوری اسلامی اهل تقلب است و به مانند خلافکارهای باسابقه، جرم و خلاف را سریعتر از پلیس تشخیص میدهد. شم خلافکاری خامنهای، تقلب آتی و مساله توزیع پول را درست بو کرده است، همین دو سال پیش بود (اردیبهشت ٨٨ و درست یک ماه قبل از انتخابات) مردم کردستان را با سفری تاریخی شگفتزده کرده بود، سفری بسیار طولانی که هشت روز طول کشید، با اقشار مستضعف و مسلمان هم دیدارهای مفصلی داشت، انهم در شرایطی که تب انتخابات همه جا را فراگرفته بود. حکایت توزیع سیبزمینی در مناطق مرکزی ایران هم که فراموشنشدنی است. البته این تلاشها او را خاطرجمع نکرد و چون میدانست قشر اگاه در همان مناطق محروم هم خریدنی نیستند (روشنفکران ،جوانان، دانشگاهیان) و نظر انها در نهایت از پول های او تاثیر گذارتر است، به مهندسی آرا در وزارت کشور و رای سازی در سپاه متوسل شد. اکنون و پس از دو سال هنوز او آرام نگرفته، از یکسو اعتراضات همان اقشار اگاه هنوز پایان نیافته و از جمله از همین الان، فریادهای ۲۵ اردیبهشت، آزارش میدهد، از دیگر سو نگران است این بار تقلب بزرگ در غیاب او و با دستی بالاتر از دست او انجام شود. او نمیتواند هیچ ریسکی را برای انتخابات اسفندماه قبول کند، حاضر است تهمانده اندک اعتبارش پیش طرفداران احمدینژاد را هم ببازد، اما کرسیهای مجلس را از دست ندهد. باید دید این خلافکار قدیمی، دست همکار سابقش را چگونه رو خواهد کرد.
|