یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

بیانیه اتحاد بین اللملی در تظاهرات ۹ ژوئن



اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۰ خرداد ۱٣۹۰ -  ۱۰ ژوئن ۲۰۱۱


پیش از هر چیز وظیفه خود می دانیم که از چهار سندیکای فرانسوی، " س.ژ.ت"، "اف.اس.او"، "همبستگی سود" و "اونسا"، که این گرد هم آیی را فرا خوانده و سازماندهی کرده اند و نیز از دو سندیکای سوئیسی، "اونیا– سوئیس" و "س. ج. آ. اس" که از این اقدام حمایت کرده اند و از همه شما که دراین تظاهرات شرکت کرده اید، تشکر و قدر دانی کنیم . این اقدام نشان می دهد که فعالین زندانی و کارگران ایران در مبارزه برای کسب حقوق بنیادی خود که بیش از سه دهه است توسط رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی ایران نقض و سرکوب می شود تنها نیستند.

ما امید واریم این اقدام رفقای فرانسوی و سوئیسی الگوی باشد برای نهاد های کارگری در کشورهای دیگر تا به ابتکار خود اقدامات معینی را برای تقویت همبستگی بین المللی کارگری و در حمایت از کارگران ایران در دستور کار خود قرار دهند. ما به سهم خود در این راه بیش از پیش تلاش خواهیم کرد و آماده هر گونه همکاری با تمام نهادهای واقعی کارگری هستیم .

اینکه چرا و با کدام توجیه، هئیت نمایندگی رژیمی چون ایران که در نقض گسترده حقوق پایه ای کارگران سابقه سیاه و پرونده بسیار طولانی دارد، همچنان می تواند در نشست سالانه سازمان جهانی کار حضور یابد و پست هایی هم در این سازمان به عهده بگیرد، پرسشی است که این سازمان باید به آن پاسخ بگوید. آیا لازم است که یک بار دیگر با سند و مدرک اثبات کنیم که اعضای به اصطلاح کارگری این هیئت، وابسته به نهادی هایی چون شورا های اسلامی کار و خانه کارگر هستند که در سرکوب مستقیم کارگران دست داشته اند؟ اما به این دلیل به اینجا نیامده ایم. ما اینجا هستیم که با صدای بلند به این رژیم و حضور نمایندگان و مزدوران آن در این نشست اعتراض کنیم   و اعلام   نماییم که سرکوب کنندگان کارگران ایران از هر سازمانی که مدعی دفاع از حقوق کارگران و حقوق و آزادی های انسانی است، باید اخراج شوند.

این رژیم بیش از سه دهه است که ابتدایی ترین حقوق کارگران را نقض و با خشونت تمام سرکوب می کند.   رهبران و فعالین کارگری در ایران به جرم تلاش برای ایجاد تشکل مستقل کارگری با خشونت سرکوب می شوند و تعدادی از آنان از جمله رضا شهابی ، ابراهیم مددی، بهنام ابراهیم زاده هم اکنون در زندان این رژیم بسرمی برند . حق کارگران در انعقاد پیمان های دستجمعی زیر پا نهاده می شود. حداقل دستمزد کارگران توسط این رژیم، پایین تر از یک سوم خط فقرتعیین شده و هزاران کارگر ماهها و در پاره ای از موارد بیش از سه سال است که در ازای کاری که انجام داده اند، مزدی دریافت نکرده اند. تبعیض جنسی، مذهبی، ملی و دیگر انواع آن در حوزه کار و اشتغال و در همه عرصه های اجتماعی اعمال می شود. و کار و استثمار کودکان به امری عادی در آمده است. همه اینها اما فقط نشان گر گوشه ای از نقض آشکار و بسیار گسترده حقوق بنیادی کارگران توسط این رژیم سرمایه داری سرکوب گر است.

اما به رغم این شرایط، مبارزه کارگران برای رسیدن به خواست های اساسی خود ادامه دارد . نهادها و تشکل های مستقل کارگری در ایران در آستانه اول ماه مه امسال در قطعنامه ای مشترک، یک بار دیگر، بخشی از خواست های پایه ای کارگران را اعلام کردند و اراده خود را برای تحقق آنها بیان داشتند. ما قاطعانه از این خواست ها حمایت می کنیم و همراه با انها اعلام می داریم که :

۱- ما هرگونه حمله و سرکوب علیه کارگران توسط رژیم جمهوری اسلامی را به شدت محکوم می کنیم و خواهان آزادی فوری و بدون قید وشرط همه کارگران زندانی و تمام زندانیان سیاسی در ایران هستیم.

۲- ما خواهان آزادی بدون قید و شرط برپایی تشکل های مستقل کارگری، اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی، آزادی احزاب، تجمع و آزادی بیان و مطبوعات هستیم . بر خورداری از این حقوق، حق مسلم کارگران و همه مردم ایران است .

٣- تعین حداقل دستمزد به میزان یک سوم خط فقر و همزمان قطع یارانه ها ی دولتی به معنای تحمیل فقر و فلاکت بر اکثریت مردم ایران است.   تا هنگامی که نظام ضد انسانی مزدی هنوز پا برجاست، سطح دستمزدها باید توسط نمایندگان واقعی کارگران و براساس آخرین استاندارد های زندگی در جهان امروز تعین شود .

۴ -   ما خواهان لغو کلیه تبعیض ها علیه زنان و خواهان حقوق برابر زنان در تمام عرصه های اقتصادی ،اجتماعی، فرهنگی و خانواده هستیم .

۵- کارگران افغانی بخشی از طبقه کارگر ایران هستند. ما هرگونه تبیعض علیه کارگران افغانی و بطور کلی افغانی های ساکن ایران را محکوم می کنیم و خواهان حقوق برابر شهروندی برای همه آنان هستیم .

۶- مجازات اعدام یک عمل شنیع و جنایت اشکار است. ما خواهان لغو مجازات و هر گونه شکنجه جسمی و روانی هستیم .

۷- عدم پرداخت به موقع دستمزد ها یک جرم جنایی است و کارفرمایانی که مزد کارگران را نمی پردازند، باید به همین اتهام محاکمه شوند. ما خواهان پرداخت فوری دستمزد های پرداخت نشده کارگران هستم و با تمام توان ازمبارزه کارگران برای دریافت دستمزد های معوقه حمایت می کنیم .

٨- کار کودکان باید ملغی گردد. برخورداری کودکان و والدین آنها از تامین اجتماعی گسترده و کامل، امکانات آموزشی رفاهی و بهداشتی یکسان و رایگان جدا از موقعیت اقتصادی و اجتماعی خانوادگی شان، نوع جنسیت و وابستگی های ملی و ن‍‍ژادی و مذهبی می بایدبرسمیت شناخته شود.

۹- حوادث کار در ایران در ابعاد گسترده و وحشتناک، جان وسلامت کارگران را بخطر انداخته ،حکومت اسلامی ایران باید به رعایت ایمنی کار ملزم شود.

۱۰- بیکاری از مهم ترین عوامل اعتیاد ،فقر ،فحشاء وجرم وجنایت است. جامعه در مقابل بیکاران مسئول است. همه کسانی که به سن قانونی کار رسیده و آماده کار هستند و همه بیکاران باید از بیمه بیکاری مکفی و تامین اجتماعی بر خوردار باشند.

۱۱- طبقه کارگر یک طبقه جهانی است، همچنان که سرمایه داری نظام جهانی است. پایمال کردن حقوق کارگران در هر کشور به معنای حمله به حقوق کارگران جهان است . همبستگی انترناسیونالیستی طبقه کارگر تنها ضامن پیشروی و پیروزی طبقه کارگر علیه سرمایه داری جهانی است. گرد هم ایی امروز نمونه ای از این همبستگی بین المللی است. ما یک بار دیگر به همه شما و به ویژه به دوستان و رفقای فرانسوی و سوئیسی برای بر پایی این گرد همایی درود می فرستیم و دست همه شما را به گرمی می فشاریم .   

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران .
۹ ژوئن ۲۰۱۱


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست