اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۹ خرداد ۱٣۹۰ -  ۱۹ ژوئن ۲۰۱۱

بی بی سی - حسین باستانی: در حالی که مدت زیادی از خبرساز شدن تجاوز گروهی به ۶ زن در خمینی شهر نمی گذرد، دیروز معلوم شد که حدود دو هفته قبل از وقوع آن جنایت، در شهرستان کاشمر نیز بیش از ۱۰ نفر به زنی تجاوز کرده اند.
نکته قابل توجه در ارتباط با جنایت کاشمر، آن است که چنانکه سایت خبرآنلاین از منبعی در بسیج نقل کرده، عاملان جنایت پس از اولین نوبت دستگیری، به علت نداشتن "شاکی خصوصی" آزاد شده اند.
مهم تر آنکه، وقتی سرانجام قربانی به شکایت از متجاوزان پرداخته، ماموران نیروی انتظامی به روستای محل وقوع جنایت - موسوم به "قوژد" – اعزام شده و این افراد را در همان جا دستگیر کرده اند.
به عبارت دیگر، متجاوزان پس از تجاوز دستجمعی به یک زن روستایی، به سادگی آزاد شده و چنان احساس امنیت داشته اند که حتی نیازی به فرار کردن ندیده اند.
اطلاع دقیقی در دست نیست که پس از دستگیری عاملان تجاوز، چگونه پرونده این جنایت مورد رسیدگی قرار گرفته؛ اما قاسم یعقوبی امام جمعه کاشمر امروز ۲۸ خرداد (۱۸ ژوئن) در مصاحبه با سایت خبرآنلاین، بدون توضیح بیشتر گفته که "هنوز هیچ کاری برای پرونده انجام نشده است".
اساسا ماجرای تجاوز گروهی کاشمر، یک ماه و نیم بعد از وقوع آن و در زمانی خبرساز شد که آقای یعقوبی، در خطبه های نماز جمعه دیروز خود از عملکرد دستگاه قضایی و نیروی انتظامی درباره این پرونده انتقاد کرد؛ و شاید در غیر این صورت، رسانه های پایتخت هنوز هم در جریان این واقعه قرار نداشتند. هرچند به نظر می رسد حساسیت امام جمعه کاشمر در خطبه های نماز جمعه، عمدتا از این زاویه بوده که "اگر مردم ببینند در روز روشن به ناموسشان تجاوز می‌شود و کسی نیست که برخود کند... هرج و مرج به وجود می آید."
این هشدار، یادآور ماجرای تجاوز دستجمعی در اطراف خمینی شهر اصفهان است، که تنها وقتی خبرساز شد که به نوشته رسانه های ایران، صدها نفر از مردم خمینی شهر با تجمع در مقابل دادگستری این شهر خواستار رسیدگی به این جنایت شدند.

از کاشمر تا خمینی شهر
نحوه برخورد دستگاه های مسئول با واقعه خمینی شهر، در هفته گذشته با انتقاد گسترده رسانه ها مواجه شده است.
اظهارات رئیس پلیس آگاهی اصفهان که اگر قربانیان تجاوز "لباس مناسب داشتند شاید این طور نمی‌شد" و نیز سخن امام جمعه خمینی شهر مبنی بر آنکه قربانیان "آدم های علیه‌السلامی نبوده اند"، از معروف ترین ملامت هایی هستند که علیه زنان مورد تجاوز قرار گرفته بیان شده اند.
حتی روزنامه دولتی "ایران"، اظهارات یکی از متهمان را بعد از دستگیری به چاپ رسانده که با تاکید بر اینکه "وضعیت" قربانیان از عوامل تجاوز به آنها بوده، افزوده که مردان همراه زنان قربانی نیز، چون "خلاف کرده بودند" (اشاره به شرکت در میهمانی مختلط) ترسیده اند و مقاومت نکرده اند.
تا این لحظه، البته زنی که در روستای "قوژد" کاشمر مورد تجاوز قرار گرفته، مانند قربانیان واقعه خمینی شهر، متهم به عدم رعایت پوشش اسلامی و تحریک متجاوزان نشده است.
ولی قابل انکار نیست که احتمال آنکه قربانیان تجاوزهای جنسی در ایران، در صورت شکایت از متجاوزان به زمینه سازی تجاوز به خود متهم شده و مورد "هتک حرمت مضاعف" قرار بگیرند زیاد است.
تبعات چنین هتک حرمت مضاعفی، که در ماجرای خمینی شهر تا مرحله زیر سوال بردن قربانیان در خطبه های نمازجمعه شهر هم پیش رفت، به تنهایی کافی است تا سال های باقی مانده از عمر یک زن و اعضای خانواده اش را، به ویژه در محیط های سنتی، دگرگون کند. این در حالی است که احتمال تهدید قربانی و نزدیکان وی توسط مرتکبان جنایت هم، عامل مضاعفی است که در نگاه کارشناسان، باعث تامل بسیاری زنان در هنگام طرح شکایت علیه جنایتکاران جنسی می شود.
در چنین شرایطی، موکول شدن رسیدگی به پرونده های تجاوز به وجود "شاکی خصوصی"، حداقل در روستاها و شهرهای کوچک معنایی جز به حداقل رساندن احتمال طرح شکایت از سوی قربانیان تجاوز جنسی نخواهد داشت.
آیا قابل تامل نیست که متجاوزان روستای قوژد کاشمر، پس از دستگیر شدن و سپس آزادی سریع، با اعتماد به نفس به همان روستای کوچکی باز گشته اند که قربانی و خانواده اش در آن سکونت داشته اند؟