اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۶ تير ۱٣۹۰ -  ۷ ژوئيه ۲۰۱۱

دانشگاههای ایران همواره یکی از سنگرهای مبارزه برعلیه استبداد و دیکتاتوری بوده اند، و خیزش دانشجویان (ابتداء) دانشگاه تهران ودر پی آن، دانشگاههای سراسر کشور(تبریز، مشهد، شیراز، اهواز،و...)، در روزهای هژده تا بیست وسوم تیرماه ۱٣۷٨، بی شک، یکی از بزرگترین چالش های دانشجویی، پس از سال ۱٣۵۷، است که باید آن را گرامی داشت.

در ۱٨ تیر ۱٣۷٨، دانشجویان دانشگاه تهران، دراعتراض به بسته شدن روزنامه سلام (به جرم چاپ نامه محرمانه سعید امامی، یکی ازآمران وعاملان قتلهای زنجیره ای، به وزیر اطلاعات وقت، قربانعلی دری نجف آبادی، که درآن خواستار محدویت و سانسور مطبوعات شده بود) در خوابگاه دانشگاه تجمع کرده ودست به اعتراض زدند. اعتراض دانشجویان به توقیف «سلام»، تصویب قانون جدید مطبوعات(محدودیت وسانسور) ودر دفاع ازآزادی بیان اندیشه ورفع هرنوع سانسورازمطبوعات بود.
این اعتراض به سرعت به موجی عظیم تبدیل شد که سراسر دانشگاههای بزرگ ایران را دربرگرفت.
در پی این اعتراضات به حق دانشجویان ایران دردفاع ازآزادی مطبوعات ، قدرتمداران ج.ا.، که همواره دربرابرخواستهای به حق مردم ایران، مبنی براستقرار«حاکمیت ملی»، به رسمیت شناختن «حقوق بشر»، آزادی فعالیت سازمانها واحزاب سیاسی، فعالیت آزادانه تشکلهای مستقل دانشجویی یا کارگری(زنان، معلمان، و...)، به رسمیت شناختن تساوی حقوقی تمام شهروندان ایران دربرابرقانون، و... نه تنها ایستاده، بل آنها را به شدت سرکوب کرده اند، اینبار نیزبه همان سیاستهای ضد آزادی خود ادامه دادند.   
پس از تجمع دانشجویان درخوابگاه دانشگاه تهران، وپشتیبانی وسیع دانشجویان سراسر کشور، ونیزبخش وسیعی ازمردم ازخواستهای آنان، نیروهای امنیتی و انتظامی ج.ا.، به همراهی لباس شخصی های معروف به حزب اله یا انصار حزب اله با یورشی وحشیانه و بی سابقه به دانشجویان درتهران وسایر شهرها، حداقل سه نفر( عزت اله ابراهیم نژاد، فرشته غلی زاده، تامی حامی فر) را به قتل رساندند، چشم یک نفررا کور کردند و صدها نفر دیگر را به شدت زخمی و مجروح کردند، بعلاوه خوابگاهها را با خاک یکسان نمودند.

تمامی اعتراضات و شکایات از آمران وعاملان این جنایات و سرکوب دانشجویان(که خواستاررعایت حقوق انسانی خود بودند) به مقامات ومراجع قضایی کشور(همچنانکه انتظار می رفت) نه تنها بی ثمر ماند، بل حوادث پیش وپس ازهژده تیر همگی گواه برآنند که «حاکمیت ملی» و«حقوق بشر»، یا «تساوی حقوقی تمام شهروندان ایران دربرابرقانون» جایی در ج.ا.ا. ندارند. اما، حکومتگران بدانند مبارزات ملت ایران(از جمله دانشجویان) تا رسیدن به سرمنزل مقصود ادامه خواهد داشت.

یاد جانباختگان جنبش ۱٨ تیر را گرامی بداریم و
برمبارزات خود تا استقرارنهایی یک نظام دمکراتیک متکی براعلامیه جهانی حقوق بشر بیفزائیم

جمعیت پشتیبانی از جنبش دمکراسی خواهی مردم ایران- برلین
۱۷ تیر ۱٣۹۰