• با توجه به کمکهای گسترده مالی و امنیتی حکومت ایران برای حفظ رژیم دیکتاتور بشار اسد و همچنین نفرت و انزجار افکار عمومی سوریه از سران جمهوری اسلامی تا جایی که عکس خامنه ای رهبر حکومت اسلامی ایران را به آتش کشیدند، حاکمان ایران را به این نتیجه رسانده که در سوریه¬ آینده هیچ جایگاهی نخواهند داشت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۰ تير ۱٣۹۰ -  ۲۱ ژوئيه ۲۰۱۱

 رژیم بشار اسد تنها هم پیمان استراتژیک رژیم اسلامی ایران در ۵ ماه اخیر شاهد تظاهرات و اعتراظات گسترده ای در راستای تغییرات بنیادین در نظام حاکم بر سوریه بوده است. این اعتراضات که از مارس ۲۰۱۱ و از شهر درعا در جنوب دمشق آغاز شد، در طول این چند ماه بیشتر شهرهای سوریه را در برگرفته و اکنون موج اعتراضات به پایتخت این کشور کشیده شده است. تا آنجایی که سوریه در روز ۲۴ تیرماه، شاهد بزرگترین تطاهرات سراسری علیه رژیم بشار اسد با حضور بیش از یک میلیون نفر از معترضان بود و دست کم شانزده نفر در این روز کشته شده اند. در مجموع تعداد کشته شده¬گان نیز به بیش از ۱۴۰۰ نفر رسیده است.

درشهرهای سبقا، حموریه والتل واقع در حومه دمشق نیز هزاران نفر با سردادن شعارهای «سرنگونی نظام حاکم» و «ازادی زندانیان» تظاهرات کردند. حکومت ایران که در این سه دهه بزرگترین مانع برای دست یابی به حقوق سیاسی و اقتصادی و اجتماعی مردم ایران بوده است، تمامی تلاش خود را به¬کار بسته است تا شاید بتواند از سقوط اساسی ترین پایه¬ی نظام در منطقه جلوگیری به عمل آورد. برای اثبات این مدعا می¬توان به سخنان علی خامنه ای در ۹ تیرماه اشاره کرد که گفته بود: "سوریه در خط مقاومت قرار دارد و ماهیت حوادث آن با ماهیت حوادث دیگر کشورهای منطقه متفاوت است." همچنین پیش از آن دولت امریکا نیروی انتظامی ایران را همراه با اسماعیل احمدی مقدم و احمدرضا رادان، فرمانده و جانشین فرمانده این نیرو، به اتهام کمک به سوریه در سرکوب معترضان این کشور مورد تحریم قرار داده بود.

طی چند روز اخیر نیز خبری مبنی بر تحریم محمدعلی جعفری فرمانده ی کل سپاه، قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس و همچنین حسین طائب معاون اطلاعات سپاه در ارتباط با سرکوب خشونت آمیز اعتراضات مردم سوریه توسط اتحادیه ی اروپا در رسانه های جهان انتشار یافت. براساس آخرین اخبار، علی خامنه¬ای رهبر رژیم نیز با کمک ٨/۵ میلیارد دلاری ایران به رژیم سوریه موافقت کرده است. با توجه به موارد ذکر شده میتوان اهمیت حفظ حکومت سوریه برای جمهوری اسلامی را به روشنی درک کرد. اما سوالی که میتوان پرسید این است که چرا حفظ حکومت دیکتاتور سوریه برای رژیم اسلامی ایران تا این حد حائز اهمیت است؟ همچنان که پیداست، راز بقا و ماندگاری سران جمهوری اسلامی بر اریکه¬ی قدرت، سرکوب داخلی و تنش آفرینی خارجی میباشد.

با توجه به اینکه رژیم سوریه نیز به عنوان تنها هم پیمان استراتژیک جمهوری اسلامی در منطقه، یار و یاور نظام حاکم بر ایران برای دخالت در مسائل داخلی کشورهای منطقه از جمله لبنان و فلسطین میباشد. بر همگان آشکار است که ایران از طریق سوریه کمکهای مالی و تسلیحاتی کلانی به سازمانهای تروریستی چون حزب الله در لبنان، جهاد اسلامی و حماس در فلسطین می¬نماید و از این طریق از آنان به عنوان اهرمهای فشار منطقه ای استفاده میکند. تجربه نیز نشان داده است هرگاه مسئله¬ی اسرائیل و فلسطین رو به حل مسالمت آمیز قدم برداشته است، حکومت ایران با توجه به ماهیت وجودی اش با استفاده از جریانات نامبرده، اقدام به خشونت آفرینی و بر هم زدن صلح و امنیت منطقه نموده است.

سران رژیم همیشه از این کارت برای فشار بر غرب و تعدیل مطالبات انان سود برده اند. چه بسا که اکنون نیز به همین فکر باشند؛ همچنان که روزنامه النهار آورده است: اشتی میان جنبش فتح و حماس به زودی به چالش بر خواهد خورد.

در صورت سقوط دیکتاتوری سوریه، پل ارتباطی میان حکومت ایران و گروه¬های نامبرده ویران خواهد شد. از دیگر دلایلی که میتوان نام برد، بهبود و حتی حل مسالمت آمیز مسئله¬ی کرد در سوریه می¬باشد. سوریه با ۲۱ میلیون نفر جمعیت دارای ٣ میلیون نفر کرد میباشد که در تحولات اخیر این کشور به صورتی فعال و تاثیرگذار ایفای نقش نموده است. از آن میان میتوان به نامگذاری «جمعه آزادی» (کلمه ای است مشترک در زبان کردی و فارسی) و یا جمعه ی اخیر به نام «اسیران آزادی» نام برد. همچنین حضور فعال کردهای سوریه در اعتراضات چه در مناطق کردنشین حه¬سکه و قامیشلی و چه در محلات کردنشین دمشق پایتخت سوریه، نشان از برجسته شدن هر چه بیشتر نقش کردها در تحولات اخیر سیاسی سوریه دارد. مهمتر از همه حضور فعال اپوزیسیون کرد سوریه در نشست های استانبول نیز در این راستا قابل اشاره است.
پس می¬توان نگرانیهای رژیم اسلامی ایران را نسبت به تحولات سوریه با توجه به وجود اقلیتی بزرگ و مهم از کردها در ایران درک کرد.

از دلایل مهم دیگر که میتوان به آن اشاره کرد، هراس حکومت ایران از پیروزی کامل مخالفان و معترضان سوریه می¬باشد. چرا که نظام بعث حاکم بر سوریه بیشتر توسط اقلیت علوی این کشور اداره میشود. با توجه به کمکهای گسترده مالی و امنیتی حکومت ایران برای حفظ رژیم دیکتاتور بشار اسد و همچنین نفرت و انزجار افکار عمومی سوریه از سران جمهوری اسلامی تا جایی که عکس خامنه ای رهبر حکومت اسلامی ایران را به آتش کشیدند، حاکمان ایران را به این نتیجه رسانده که در سوریه¬ آینده هیچ جایگاهی نخواهند داشت و به همین خاطر، با چنگ و دندان و هزینه کردن میلیاردها دلار از سرمایه های مملکت در تلاش برای حفظ دیکتاتوری بشار اسد در سوریه هستند. در مقابل پیروزی آزادیخواهان سوریه حاوی پیام امید دیگری برای تمامی آزادیخواهان ایران خواهد بود که سرانجام این اراده¬ی ازادیخواهانه¬ی ملتهای منطقه است که بر دیکتاتورها چیره خواهد شد.