اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲ مرداد ۱٣۹۰ -  ۲۴ ژوئيه ۲۰۱۱

خبرگزاری مهر: دبیر کل سازمان ملل متحد در مقاله ای درباره قحطی در شاخ آفریقا به ویژه در سومالی هشدار داد: درگیری‌ها، قیمت بالای مواد غذایی و خشکسالی، جان ۱۱ میلیون انسان را به طور جدی تهدید می کند.

"بان کی مون" در این مقاله می نویسد: مردم در سراسر شاخ آفریقا در گرسنگی به سر می برند. ما در برابر استفاده از کلمه قحطی مقاومت کرده ایم، اما روز چهارشنبه رسما این واقعیت یعنی وقوع قحطی را که سریعا در حال افزایش است به رسمیت شناختیم.
قحطی در بخشهایی از سومالی رخ داده و در حال گسترش است. این هشداری است که نمی توانیم انکار کنیم. اینجانب هر روز گزارشهای دلخراشی از تیم های سازمان ملل متحد در منطقه دریافت می کنم. آوارگان سومالیایی که احشامشان به دلیل تشنگی از بین رفته اند، هفته ها پای پیاده برای دریافت کمک به سوی کنیا و اتیوپی در حرکت هستند. یتیمان که والدینشان را از دست داده اند، تنها، وحشت زده و گرسنه وارد سرزمینهای بیگانه می شوند.
در ادامه این مطلب دبیر کل سازمان ملل متحد می نویسد: در داخل سومالی داستانهای وحشتناکی از خانواده هایی می شنویم که یکی یکی شاهد مرگ کودکان خود هستند. اخیرا زنی پس از سه هفته سفر مشقت آور وارد اردوگاه آوارگان سازمان ملل متحد واقع در ۱۴۰ کیلومتری جنوب موگادیشو شد. حلیمه عمر از اهالی منطقه شبله سفلی، زمانی زنی مرفه بود. امروز پس از سه سال خشکسالی، به سختی به زندگی ادامه می دهد. از شش کودک وی، چهار نفر جان خود را از دست داده اند. حلیمه می گوید "هیچ چیز در جهان بد تر از این نیست که شاهد مرگ کودکان خود به دلیل ناتوانی در تغذیه آنان باشید. من امیدم را ازدست می دهم".
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: حتی برای آنانی که به اردوگاه ها می رسند، معمولا امیدی نیست. بسیاری از آنان پس از سفری طولانی از سرزمینهای خشک بسیار ضعیف شده اند و غالبا قبل از بازیابی دوباره توانشان، هلاک می شوند. آنانی که نیاز به توجه پزشکی دارند، معمولا دارو برایشان وجود ندارد. رنج پزشکانی را تصور کنید که باید شاهد مرگ بیماران خود به دلیل نبود منابع باشند.
این وقایع ما را به عنوان خانواده واحد بشری، شوکه می کند. می پرسیم : چگونه این فاجعه دوباره رخ داده است؟ بدیهی است که در جهان غذا به اندازه کافی وجود دارد و البته باید اذعان کرد که اوضاع اقتصادی وخیم است. در عین حال از زمانهای دور حتی در بدترین شرایط، انگیزه دلسوزی و شفقت در کمک به هم نوع هرگز متزلزل نبوده است.
بان کی مون در این مقاله خود آورده است : به همین دلیل به فکر جلب توجه جهانی به این بحران افتاده ام و البته به صدا درآوردن زنگ خطر برای درخواست از مردم جهان برای کمک به مردم سومالی در این لحظه که به شدت نیازمند کمک هستند. برای نجات مردم در معرض خطر که عمده آنان را زنان و کودکان تشکیل می دهند، نیازمند تقریبا یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار کمک هستیم. تا کنون کمک دهندگان بین المللی تنها نیمی از این مبلغ را ارائه داده اند. برای معکوس کردن روند فعلی و برای ارائه امید به نام بشریت مشترکمان، بسیج جهانی ضروری است.