اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۲ مرداد ۱٣۹۰ -  ٣ اوت ۲۰۱۱

آگاهان سیاسی خوب می دانند که در سالهای اخیر، سپاه پاسداران ایران تمام مراکز قدرت و مجاری اصلی حاکمیت را در انحصار خود درآورده و نهادهای قانون گذاری و اجرایی و صدا و سیما و جریان اقتصادی کشور را کاملا قبضه نموده است، و حتی مدیریت نهاد قضایی کشور و تصمیم گیریهای اصلی آن به طور مستقیم و غیرمستقیم در اختیار سپاه قرار گرفته است و در یک کلام مدیریت کلان کشور در عرصه های گوناگون را به خود اختصاص داده است.
در جریان اعتراضات مردمی علیه تقلب در انتخابات ریاست جمهوری سال ٨٨ که آن هم با اعمال نفوذ مستقیم سپاه عملی شد، سرکوب وحشیانه مردم و ضرب و شتم و کشتن عده ای و دستگیری و زندانی نمودن نخبگان سیاسی و به دنبال آن محاکمات فرمایشی توسط عوامل این نهاد انجام شد. از سوی دیگر کار انحصار قدرت اقتصادی توسط سپاه به آنجا رسید که آقای احمدی نژاد که خود یکی از سیئات سپاه و محصول برنامه ریزیهای آنان بود صدای اعتراضش بلند شد و با صراحت گفت: برادران قاچاقچی از چهار گوشه مرزهای کشور کالاهایی را به شکل قاچاق و خارج از حد و حدود گمرگ قانونی وارد کشور می کنند. و البته پس از دستگیر شدن تعدادی از عوامل و اطرافیانش توسط سپاه و گرفتن اعترافات سنگین بر علیه او و دستیارانش در یک عقب نشینی و معامله سیاسی آشکار با سپاه، وزارت فرمانده قرارگاه خاتم الانبیاء برای وزارت مهم و سرنوشت ساز نفت بر او تحمیل و نهایتا به مجلس معرفی شد. در چنین شرایط و اوضاعی است که اهمیت هشدارهای مرحوم آیت الله منتظری نسبت به خطر نفوذ بیش از حد سپاه در روند مدیریت کشور در بیش از بیست سال پیش برای همگان روشن می شود.
ایشان در آن سالها علاوه بر سخنرانی ها و تذکراتی که بیان می داشتند، ضمن نامه هایی در مقاطع مختلف که برای مرحوم آیت الله خمینی ارسال داشتند، این خطر را صریحا و با استناد به شواهد و قراین قطعی یادآور شده بودند.
ایشان در تاریخ ٣/ج ۲/ ۱۴۰۴ (حدود ۲٨ سال پیش) ضمن اشاره به نقاط ضعف جبهه ها و سپاه خطاب به آقای خمینی نوشته اند:
«اینجانب پس از اطلاع از جریانات مختلف داخل سپاه در طی بیش از یک سال و با اتکاء به گزارشهای مستند و بدون غرض از طرف افراد متدین و خبیر احساس می کنم که سپاه با همه محسناتش و با اینکه خدمات ارزنده سپاه به انقلاب و کشور مغفول عنه نیست ولی مع ذلک با وضع فعلی فرماندهی و خط فکری که دارد مثل سابق قدرت جذب نیروهای لایق و با کفایت را ندارد و آثار آن در جبهه ها کاملا محسوس است» و پس از ذکر نقاط ضعفی که ناشی از خودمحوری سپاه می باشد مرقوم نموده اند: «آقای سرهنگ شیرازی مدعی است که من تمام این نقطه ضعفها و خطرها را قبلا کتبا گوشزد کرده ام و توجهی نشد. بجاست حضرتعالی ایشان را بخواهید و از او هم توضیحاتی بخواهید...» (خاطرات معظم له، ج ۲، ص ۱۰۷۲، پیوست شماره ۱۲۹)
ایشان در ادامه نامه فوق نوشته اند: «در خاتمه یک نکته اساسی را یادآور می شود و آن اینکه تضاد سپاه و ارتش و خودمحوری سپاه و تحقیر ارتش برای آینده کشور خطرناک است، من در روزهای اول تصویب قانون اساسی این جهت را پیش بینی می کردم...» (همان)
معظم له در تاریخ ۲٨ ذی القعده ۱۴۰۱ در رابطه با انحراف سپاه از خط اصلی مرقوم نموده اند: «سپاه پاسداران تقریبا به صورت اهرم گروهها و افراد درآمده، در برخوردها و تصفیه ها و عزل و نصبها کمتر تقوی و خط اسلام و رهبر مطرح است، و بسا احیانا به جای تصفیه افراد مشکوک یا مظنون، افراد صالح و مفید تصفیه و حقوق آنان قطع می شود، و پیش بینی می شود اگر سپاه به این وضع پیش برود در آینده نزدیکی این ارگان انقلابی متلاشی یا به صورت یک ارگان انتظامی بی خاصیتی درآید. لازم است به هر نحو ممکن سپاه از گروه بازی نجات یابد و نمایندگی حضرتعالی در آن به شکل فعال و موثر درآید.» (خاطرات، ج ۲ ، ص ۱۰۶۷، پیوست شماره ۱۲٨)
و در نامه مورخه ۱۶ مهرماه ۱٣۶۴ ضمن اشاره به مطالب دیگری در مورد روند کشور و مشکلات سپاه نوشته اند: «وقتی که بعضی از افراد سابقه دار و متعهد از مسئولین سپاه می آیند و می گویند: به داد سپاه برسید که سپاه در حال احتضار است، جواب آنان چیست؟» (خاطرات، ج ۲ ، ص ۱۰۶۱ ، پیوست شماره ۱۲۷)
اگر در آن ایام ارگانها و اشخاص دست اندرکار مملکت حد و حدودشان مشخص می گردید و به بهانه جنگ جلوی انتقادها و پیشنهادهای دلسوزان نظام گرفته نمی شد، به یقین شاهد اوضاع اسف بار کنونی نبودیم و شاید نهادهای قانونی می توانستند به وظایف خود عمل نموده و جلوی دیکتاتوری مطلق را تا اندازه ای سد نمایند، و نه اینکه چون الان همه و همه ارگانها و نهادها در خدمت دیکتاتوری قرار گیرند.

۱۲ مرداد ماه ۹۰ – سید محمد انصاری