یک روز را به نام "ملت سوریه" نامگذاری کنیم - امین موحدی
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۲٨ مرداد ۱٣۹۰ -
۱۹ اوت ۲۰۱۱
با مرور تاریخ در برههای از اواخر قرن ۲۰ تا به حال، کم کم متقاعد شده بودیم که "حماسه" واژهای است که به تاریخ پیوسته و جایی در عصر حاضر ندارد و نخواهد داشت. اما مطابق آنچه که در طول نزدیک به شش ماه مبارزات خستگی ناپذیر ملت سوریه شاهد آن بوده وهستیم چنین نتیجه میگیریم که اعتقادمان به پایان عصر حماسه، اعتقاد باطلی بوده است. شجاعت و تداوم مبارزه یک ملت در مصاف با استبداد مرگبار "اسد" از آغاز عصری جدید خبر میدهد که در آن، حماسه و از خود گذشتگی برای رسیدن به آزادی، تعریفی دوباره مییابد. هم اکنون، ملت سوریه در حال دادن درس شجاعت به همه جهانیان و به ویژه ملتهای تحت ستم میباشد. اگر نگوییم که چنین ملتی در طول نیم قرن گذشته نظیری نداشته اما میتوانیم به جرات ادعا کنیم که آنها کم نظیرند. آنها هر روز با قامتی استوار چون باد بانهای بر افراشته، نسیم آزادی را بیشتر از روز قبل در آغوش میگیرند تا کشتی مجروح و ستمدیده سوریه را به سوی ساحل نجات هدایت کنند. باد بانهای بر افراشته و خونین ملت سوریه، نه تنها باعث افتخار ملت عرب و نیز ملل خاور میانه گشتهاند بلکه مایه افتخار بشریت نیز شدهاند، تا جایی که میتوان گفت: این ملت سوریه نیست که لایق آزادی باشد بلکه این "آزادی" ست که برازنده ملت سوریه میباشد و باید به ملتی که اینچنین بی محابا به خاطر آن مبارزه میکند به خود ببالد. این ملت سوریه نخواهد بود که در فردای رهایی باید به آزادی افتخار کند بلکه این "روح آزادی" ست که فردا به ملت سوریه افتخار خواهد نمود. ملت سوریه در نبرد ملی و میهنی خود برای رسیدن به دموکراسی، هیچ کاری را "انجام نشده" باقی نگذاشته و نخواهد گذاشت، آنها بدون توجه به حمایت یا عدم حمایت جهانیان، براه خویش ادامه میدهند. لذا اکنون که آنها چیزی از ما نمیخواهند و توقعی از ما ندارند، این ما هستیم که باید به وظیفه خویش در قبال این ملت سزاوار عمل نماییم. دراین مسیرشایسته است، صاحبان قلم و رسانه، یکروز را به نام ملت سوریه نام گذاری کرده و در این روز از شجاعت درد مندانه ملت سوریه با مردم خویش سخن گویند. ملت سوریه، تنها متعلق به چهار چوب جغرافیایی بنام سوریه یا خاور میانه نیست، این ملت فقط به اعراب تعلق ندارد، بلکه متعلق به همه جهان و بشریت میباشد و ما باید افتخار کنیم به اینکه در قبال چنین ملتی، پذیرای مسئولیت گردیم.
|