اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۰ تير ۱٣٨۵ -  ۱ ژوئيه ۲۰۰۶

 
عملکرد تیم ملی ایران در جام جهانی از زوایای مختلف فنی از سوی کارشناسان مورد بررسی قرار گرفته است. بهمن فروتن یکی از مربیان فوتبال نگاه دیگری به این عملکرد دارد.
بهمن فروتن که همچنان در آلمان به سر می‌برد در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: احساس می‌کنم مشکل تیم ملی ایران این بود که برای بازیکنان تیم روشن نبود، با چه هدفی به جام جهانی آمده‌اند. در چنین رقابت‌هایی با تمام وجود می‌جنگند اما، در بازی تیم‌ ملی جنگندگی وجود نداشت.
وی افزود: دلیل این موضوع پنج سال فوتبال یکنواخت تیم ملی است، زمانی که نخستین بازی ایران در جام جهانی را دیدم تعجب کردم که چرا آنها مانند گذشته بازی نمی‌کنند، ملی‌پوشان ایران در جام جهانی، متوجه شدند که تیم‌ها، فوتبالی زیبا، شامل پاس کاری و بازی مدرن را ارایه می‌دهند.
فروتن تاکید کرد: شاید بازیکنان در ضمیر ناخودآگاه‌شان تصمیم گرفتند تا زیبا بازی کنند اما، آنها نمی‌دانستند که زیبا بازی کردن از جنگندگی تیم کم می‌کند و تلفیق جنگندگی و بازی زیبا به ماه‌ها و حتی سال‌ها تمرین نیاز دارد.
فروتن تاکید کرد: بازیکنان تیم ملی باید یاد می‌گرفتند که در هنگام از دست دادن توپ برای تصاحب آن بجنگند و در همین جا بود که سبک فوتبال ۵ سال اخیر بر آنها غلبه می‌کرد و زمانی که حریف به بازی سرعت می‌داد، بازیکنان ایران کم می‌آوردند.
فروتن در ادامه یادآور شد: اختلافات درون تیم ملی من را به یاد المپیک ۱۹۶۴ انداخت،‌ در آنجا نیز حسین فکری تیمی را به المپیک برد که در آن بازیکنان شاهین، دارایی و تاج حضور داشتند. آنها به یکدیگر پاس نمی‌دادند و وحدت تیمی نداشتند اما، فکری با مدیریت بالای خود از این مجموعه یک تیم ساخت و متاسفم که پس از ۴۲ سال باز هم تیمی را دیدم که بازیکنانش با یکدیگر غریبه بودند.
وی افزود: سرمربی تیم ملی مدت ۵ سال زندگی موقتی در ایران داشت و این زندگی موقتی به گونه‌ای بود که برانکو به غیر از کلمه‌ی «انشاالله» زحمت یاد گرفتن زبان فارسی را نیز به خود نداد، حال چگونه از مربی که خودش نیز می‌دانست پس از جام جهانی از ایران می‌رود می‌خواستیم تا یک تیم ملی بسازد.
سرمربی شموشک نوشهر خاطر نشان کرد: بسیاری از تیم‌ها هر ٣ بازی خود را واگذار کردند اما، با جان و دل بازی کرده و شکست خوردند، ژاپنی‌ها با وجود باخت چهار بر یک برابر برزیل سرشکسته نبودند. تیم ملی ایران نیز می‌توانست هر سه بازی را ببازد اما، مردم ایران را سربلند کند.
فروتن افزود: شموشک می‌توانست برای فوتبال ایران یک الگو باشد، این که چگونه می‌توان با ابزار و امکانات اندک، تلاش کرد و موفق شد، اما آن زمان که ورزش کشور حاضر به حمایت از تیمی چون شموشک نشد این الگو را از میان برد.
وی در ادامه با اشاره به انتقادات از علی دایی تاکید کرد: همواره پشتیبان علی دایی بودم چرا که وی زحمات بسیاری برای فوتبال ما کشیده است، مشکل علی دایی نبود بلکه مساله زمانی آغاز شد که قدرت دایی بیشتر از مجموعه‌ی تیم ملی شد، دایی موافقان و مخالفان بسیاری داشت و این وظیفه‌ی کادر فنی بود که با دایی صحبت می‌کردند تا وی آگاهی یابد که با توجه به شرایط سنی گاه باید کم‌تر بازی کند و گاه زمانی که به وی احتیاج است به میدان بیاید.
وی افزود: قدرت یک مربی در مساله‌ی فنی و متقاعد ساختن بازیکنان از این نظر است که برانکو این توانایی را نشان نداد. جام جهانی می‌توانست مکانی مناسب به منظور یک خداحافظی ارزشمند برای علی دایی باشد.
فروتن تصریح کرد: مدت یک سال مدافع علی دایی بودم اما، من نیز در بازی با پرتغال معتقد بودم که دایی باید روی نیمکت بنشیند، اما سرمربی این تصمیم را نه به دلایل فنی بلکه به دلیل فشارهای بیرونی اتخاذ کرد.
فروتن افزود: برانکو فاقد اتورتیه‌ی یک مربی بزرگ بود، در صورتی که علی کریمی بازیکن تیم من بود به وی توضیح می‌دادم که می‌تواند سپ بلاتر باشد اما،‌ در تیم ملی به عنوان یک بازیکن باید تابع قانون باشد و در صورتی که کریمی در تیم من به کیف پزشک لگد می‌زد، در همان روز چمدان‌هایش را دستش داده و به خانه می‌فرستادمش، برای این که انتظار از کریمی این است که چنین لگدهایی را به توپ بزند نه به کیف پزشکان.
وی تصریح کرد: کنترل توپ، کنترل حریف و کنترل خود از شاخصه‌های یک بازیکن حرفه‌ای است و چون کریمی در مورد آخر ضعف نشان داد نمی‌توانم وی را یک بازیکن بین‌المللی بدانم، در واقع کریمی بهتر است اخلاق را از رسول خطیبی که بازوبند کاپیتان آنگولا را بست یاد بگیرد نه از بازیکنان بایرن مونیخ، چرا که بازیکنان کشورمان در مورد مسایل اخلاقی الگو هستند.
فروتن در پایان به ایسنا گفت: امیدوارم هوچی گری و ریاکاری از فوتبال ما بیرون برود و تمامی سرمایه‌های فوتبال در کنار یکدیگر تیم ملی کشورمان را برای مسابقات آینده آماده سازند.