اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۷ شهريور ۱٣۹۰ -  ۲۹ اوت ۲۰۱۱

اورموگٶلو جان وئریر، مجلیس اونون قتلینه فرمان وئریر!
در تمامی دنیا بحرانهای اقتصادی و فلاکتهای طبیعی رخ می¬دهد. در نظامهای دمکراتیک و دولت مسئولیت پذیر و حتی رژیمهایی که به دلایل دیگری نسبت به افکار عمومی شهروندان از حداقلی از حساسیت برخوردارند، اینگونه فجایع یک زمینه نزدیک شدن دولتمداران به مردم و کسب همدلی آنها به حساب می¬آید. محور برخوردهای این قبیل دولتها در مقابله با بلایای طبیعی بر چند اساس زیر میتواند باشد:
۱. تلاش برای اقناع مردم نسبت به عواقب طولانی مدت بی توجهی به فجایع طبیعی. علی الصول مردم عادی نسبت به اقتصاد و معیشت روزانه خودشان حساسیت بالایی دارند و به عنوان مثال استفاده بیرویه از منابع طبیعی یا مصرف منابع انرژی ارزان اما مضر به حال طبعیت مورد علاقه مردم عادی است که مهمترین غایه¬شان رونق اقتصادی کوتاه مدت و بالا بردن سطح رفاه خودشان است.
۲. جلب متخصصین بومی و استفاده از علم و تجربه جهانی از طریق دعوت از هیئتهای علمی معتبر جهانی به محل و اعزام کارشناسان برای مطالعه نمونه¬های مشابه موفق و ناموفق در چهارگوشه دنیا.
٣. بالابردن میزان مشارکت مردم و نمایندگان منتخب آنها در ارگانهای تصمیم گیری کشور از طریق نشان دادن حسن نیت.
۴. احتراز از تبدیل مسئله به یک موضوع سیاسی، بکار بردن حداکثر تلاش برای ساختن جبهه واحدی از جامعه، شامل اقتدار سیاسی، اوپوزیسیون، نهادهای مدنی، مٶسسات علمی بومی و جهانی و اهالی منطقه تحت خطر، جهت مواجه با بحران.
۵. در بسیاری از تجربیات موجود جهانی، نتیجه همچو برخوردی از سوی مقامات با بلایای طبیعی (و بحرانهای اقتصادی و...) شبیه تأثیر جنگهای خارجی بر جامعه است که منتج به بالارفتن روحیه شهروندی و عمل کل جامعه بعنوان یک ارگانیسم در دفاع از خود است و رژیمهای حاکم از حمایت حداکثری شهروندان خود در اینگونه موارد برخوردار میشوند.

برخورد جمهوری اسلامی ایران از این جهات فاجعه بار و شبیه نگاه استعمارگرانه یک قدرت خارجی در برخورد به فاجعه در شرف وقوع دریاچه اورمی در قلب آذربایجان است.
۱. در مواجه با فاجعه دریاچه اورمی ابتکار عمل از همان هشدارهای نخستین تا به امروز از سوی مردم، افکار عمومی، دانشجویان، جوانان، جنبش ملی آذربایجان، جنبش مساوات طلبانه زنان، جریانات سیاسی و دیگر نهادهای مدنی بوده است. برخلاف جوامع عقب مانده که مردم سود و زیان روزمره خود را بالاتر از هرگونه اندیشه فردا و منافع نسلهای آتی قرار می¬دهند، نگاه هشیارانه مردم آذربایجان از همان ابتدا دوراندیشانه، توأم با احساس مسئولیت و فارغ از کوته بینیهای مرسوم جوامع عقب مانده در مورد مسائل فردای جامعه خود بوده است. از این جهت رفتار سیاسی جامعه آذربایجان در برخورد با فاجعه ملی دریاچه اورمی، بسیار شبیه رفتارهای مشابه جوامع پیشرفته بوده است که پیش¬تر از ساختار دولتی و بعنوان اهرمی برای فشار از پایین برای چاره امر، عمل می¬کنند و نه بعنوان یک ترمز.
۲. رژیم جمهوری اسلامی ایران به هیچیک از هشدارها و نتایج پروژه¬های مطالعاتی نهادهای علمی بومی وقعی ننهاده و تمامی تجربیات منفی جهانی در زمینه سدسازی بر روی آبهای جاری را که حتی در مساعدترین محیطهای اقلیمی، نتایج درازمدت زیانبار اکولوژیک به همراه داشته است، به هیچ شمرده است. از جمله مٶسسه معتبر بین المللی "صندوق جهانی برای طبیعت" World Wide Fund for Nature بعنوان مرجع جمع بندی کننده کل علم و تجربه جهانی، تمامی پروژه-های سدسازی را حتی در شرایط بظاهر بسیار مساعد منطقه، مضر اعلام کرده و کشورهای دارای رژیمهای پاسخگو، حتی در پاسخ به مبرمترین نیاز خودشان برای تأمین منابع انرژی، دست به سدسازی نمی¬زنند. برای نمونه در سوئد که جزو مساعدترین کشورهای جهان از نظر توانایی فنی و امکان طبیعی سدسازی است، از آپریل ۱۹۷۰ به این سو تمامی پروژه¬های سدسازی به دلایل عواقب منفی اکولوژیکی آنها، متوقف شده است.

٣. از نظر مداخله دادن مردم و سازمانهای غیردولتی، عملکرد رژیم جمهوری اسلامی در جهت ممانعت از مداخله مردم در مسئله مرگ و زندگی ملیونها شهروند آذربایجانی بوده است. مردم آذربایجان با درایت و هشیاری حتی یک روز از سال را بعنوان "روز طبیعت" (۱٣ فروردین) نامگذاری کرده و در این روز به کارهای ابتکاری چون ریختن سمبولیک آب بر دریاچه اورمی اقدام کرده¬اند. حتی شعار های ابتکاری چون "با اشکهایمان دریاچه اورمی را پرکنیم" در میدانهای ورزشی از سوی جماعت گاه صدهزار نفری سر داده شده است. اینگونه کارهای ظریف و سنجیده که میتوانست برای جلب همدلی بیرحمترین و احقمترین رژیمهای دنیا نیز مٶثر باشد، در رژیم امام زمانی جمهوری اسلامی، نتیجه معکوس داده است و از چند سال پیش به این سو، آذربایجان مظلوم، برای اولین با در تاریخ منطقه پدیده نوظهور و درد آور "زندانیان اکولوژیکی-سیاسی" را تجربه میکند. امروز فرزندان هشیار آذربایجان که در "روز طبیعت" امسال و سال گذشته دستگیر شده¬اند، بعنوان "خطرهایی که امنیت رژیم را تهدید میکنند" در زندانهای جمهوری به صلابه کشیده شده¬اند.

۴. رژیم جمهوری اسلامی تاکنون موفق شده است تا سوء نیت خود نسبت به آذربایجان را به اثباتی دوباره و چندباره برساند. این در حالی است که رژیم در برخورد با مشکلی مشابه در استان قم رفتار کاملا متفاوت نشان داده است و "اعضای مجلس اصولگرای هشتم در حالی با طرح انتقال آب از استان آذربایجان شرقی و اردبیل به دریاچه ارومیه مخالفت کردند که در طول دو سال گذشته طرح های انتقال آب با وسعت بسیار بزرگتر و مسیرهای طولانی تر در کشور، به ویژه برای انتقال آب به شهر مذهبی قم انجام شده است."(برای دیدن مقاله مربوطه کلیک کنید) این رفتار دوگانه رژیم که رد دوفوریت لایحه پیشنهادی نمایندگان آذربایجان در مجلس خود را به وضوح نشان داد، موجی از خشم در آذربایجان را سبب شد که خود را در شعار به حق "اورمو گٶلو جان وئریر، مجلیس اونون قتلینه فرمان وئریر!" ابتدا در مسابقه داربی دو تیم فوتبال تبریزی و سپس در خیابانهای اورمی و تبریز نشان داد.

۵. رژیم جمهوری اسلامی ایران در تعارض با تجربه جهانی که سدسازی در مساعدترین شرایط جفرافیایی را نیز برای طبعیت مضر بحساب می¬آورد، در نامساعدترین شرایط ممکن در حوزه دریاچه اورمی اقدام به سدسازی بیرویه و محاسبه نشده زده و حتی به هشدارهای سازمانهای مربوطه و متخصصین بومی وقعی ننهاده است. پروژه حیرت آور کشیدن راه از میان دریا با پرکردن آن (!) نیز که توان کسب شهرت جهانی برای رژیم مجری آن بعنوان یک کار نسنجیده ضد طبیعت را دارد، عملکرد دیگر حاکمیت تهران در به وجود آوردن یک فاجعه است. در دور بعدی که جامعه آذربایجان با هشیاری مثال زدنی در قبال این فاجعه عکس العمل نشان داده است، رژیم با محاسبه نادرست از تناسب قوای موجود، بجای تن دادن به خواستهای مردم آذربایجان به سرکوب این خواستها، امنیتی کردن موضوع و پرکردن زندانها از زندانیان "اکولوژیکی-سیاسی" دست زده است. در ادامه نیز همچو تاجی زشت تر بر فراز بنایی زشت، با رفتار تبعیض آلود آشکار، نگاهی همچون دید یک رژیم اشغالگر در مورد سرنوشت ۱۲ ملیون آذربایجانی از خود نشان داده است.
خواست آذربایجان، تأمین مداخله دمکراتیک نهادهای مدنی و نمایندگان جامعه آذربایجانی در این موضوع، جلب کارشناسان بومی و استفاده از علم و تجربه جهانی در مقابله با این فاجعه است.

جنبش فدرال دموکرات آذربایجان
۲٨ اوت ۲۰۱۱