• پلنوم بر اهمیت موضع مشترک نیروهای چپ و دموکرات برای افشای انتخابات مجلس نهم تاکید نمود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۱ شهريور ۱٣۹۰ -  ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۱

اخبار روز: کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران، بیانیه ای را در باره انتخابات مجلس نهم تحت عنوان «برای انتخابات آزاد، علیه انتخابات فرمایشی!»، منتشر کرده است. این بیانیه در جلسه پلنوم کمیته مرکزی این سازمان که اخیرا برگزار شد تصویب شده است. پلنوم بر اهمیت موضع مشترک نیروهای چپ و دموکرات برای افشای انتخابات مجلس نهم تاکید نمود و وظیفه خود دانست که برای صدور بیانیه مشترکی با دیگر جریانات چپ و آزادیخواه تلاش کند.


انتخابات مجلس نهم در شرائطی فرا می رسد که جامعه ما سال هاست مبارزه علیه حکومت را پشت سر گذاشته است. بزرگ ترین جنبش اعتراضی مردم در طول حیات جمهوری اسلامی، در دو سال گذشته، در برابر استبداد برخاسته و حکومت جمهوری اسلامی تنها با استقرار گسترده نیروهای سرکوب خود در خیابان ها و کشتار، زندان، شکنجه، تجاوز و اعدام توانسته است، فعلا آن را مهار کند. هنوز هم زندان ها مملو از فعالان سیاسی، مطبوعاتی و جنبش های اجتماعی است. حتی دو کاندیدای مورد تائید شورای نگهبان، آقایان میر حسین موسوی و مهدی کروبی برای انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم، به جرم اعتراض به تقلب در خانه های خود حبس شده و بسیاری از کادرهایی که در ستادهای انتخاباتی آن ها فعالیت داشتند، به دلیل مخالفت با نتایج انتخابات، بازداشت، شکنجه و به زندان های سنگین محکوم شده اند.
ما در جریان انتخابات مجلس هشتم اعلام کردیم که جمهوری اسلامی همواره تلاش نموده است تا با محروم نمودن دگراندیشان و به ویژه نیروهای چپ و دموکرات و سکولار جامعه، حق انتخاب را به درون حکومت، محدود کند. تاکید نمودیم که در قاموس این نظام، نظر و رای مردم تا آن جا اهمیت دارد که به نفع صاحبان قدرت به صندوق‌های رای ریخته شود. گفتیم که این حکومت تحمل آن را ندارد که حتی رای مردم در محدوده خود طرفداران نظام حاکم نیز اثرگذار باشد. توجه دادیم که بسته تر شدن این دایره نشانگر هراس حکومت از دخالت مردم، حتی در محدوده جابجا کردن مهره در درون حکومت است. در جریان انتخابات مجلس هشتم و به خصوص در رسوائی تقلب آشکار در انتخابات دوره‍ی دهم ریاست جمهوری، برای بحش هر چه وسیع تری از مردم اثبات شد که جمهوری اسلامی و در راس آن ولی فقیه رای مردم را تا آن جا قابل قبول می داند که در تائید دستگاه ولایت و جناح مسلط به صندوق ها ریخته شود. هر گاه این رای تابع رای "رهبری"و در تائید نظر جناح مسلط نباشد، صندوق رای به کنار نهاده می شود و پاسخ "رای من کو" با ضرب و شتم و کشتار در خیابان ها، و غل و زنجیر و زندان داده می شود.
انتخابات در جمهوری اسلامی از ابتدا تا کنون غیر آزاد و گزینشی بوده است. یعنی تا کنون حق انتخاب شدن، حق سخن گفتن، حق نوشتن و انتشار آن، حق داشتن روزنامه و نشریه، حق فعالیت احزاب سیاسی و نهادهای مدنی، حق استفاده برابر از رسانه های عمومی برای مخالفان حکومت، وجود نداشته است. اگر از نخستین انتخابات بگذریم که در آن تا حدی امکان شرکت جریانات مخالف وجود داشت، در سایر انتخابات، این حق لگدمال شده و حداکثر، امکان رقابت جناح های درون حکومت برای حضور در نهادهایی مثل مجلس و ریاست جمهوری وجود داشته است. اما از انتخابات مجلس هفتم بدین سو، دامنه این رقابت ها، زیر تیغ نظارت استصوابی شورای نگهبان، تنگ تر شد. انتخابات مجلس هشتم، به لحاظ تنگ نظری و فضای ضد دموکراتیک حاکم بر آن، گوی سبقت را از دیگر دوره ها ربود. دخالت در انتخابات و فرمایشی کردن کامل آن، در جریان انتخابات ریاست جمهوری گذشته با تقلب علنی و رای سازی برای احمدی نژاد تکمیل شد و انتخابات به مضحکه ای در ابعاد توده ای بدل شد و برای بسیاری از کادرها و مسئولان سابق حکومت نیز زیر سئوال رفت. اگر در دوره های پیشین، به دلیل رقابت و نظارت جناح های حکومتی تقلب و رای سازی به شکل علنی دشوار بود، در انتخابات ریاست جمهوری دهم، تقلب آشکار چهره و خصلت اصلی انتخابات را ساخت. دستکاری در آراء، آن قدر آشکار و علنی صورت گرفت که نتایج انتخابات پیش از شمارش آراء توسط جناح مسلط اعلام شد و ولی فقیه قبل از پایان مهلت رسمی انتخابات، احمدی نژاد را برنده آن معرفی نمود.
اکنون جمهوری اسلامی در آستانه انتخاباتی دیگر قرار گرفته است. اگر تا دیروز مردم را برای مشارکت در انتخابات گزینشی و تحت کنترل خود تشویق می نمود، امروز، در نتیجه تجربه انتخابات ریاست جمهوری پیشین و حوادث بعد از آن، به شدت از حضور مردم در صحنه سیاسی کشور بیمناک است. این در حالی است که رژیم بیش از هر زمانی نیازمند نمایش مشروعیت مردمی است. اما لازمه این نمایش، باز کردن محدود فضای سیاسی و ایجاد امکان و انگیزه برای دخالت بخش هایی از مردم در انتخابات است. امری که حکومت نه می خواهد و نه می تواند بدان عمل کند. از یک سو به گرم کردن تنور انتخابات نیاز دارد، از سوی دیگر هرگونه گشایشی در فضای سیاسی را تهدیدی علیه موجودیت خود می بیند. کابوس جنبش اعتراضی دو سال گذشته بر ذهن و عمل حکومت سایه انداخته است. اوضاع درونی حکومت آشفته و درهم ریخته است. حذف اصلاح طلبان از حکومت با قهر و خشونت عملی شده است، اما سرکوب جنبش و یورش به نهادهای مدنی، حبس و زندان فعالان جنبش های اجتماعی، محاکمه اصلاح طلبان و اعلام انحلال احزاب آنان، امنیت حکومت را تامین ننموده و جناح مسلط حکومت را یک پارچه نکرده است، بر عکس، شکاف های درون آن را آشکارتر ساخته و کشمکش بین باندهای قدرت را تشدید نموده است. این بار «جریان انحرافی» از درون «ذوب شدگان در ولایت» سر برآورده است. جنگ مغلوبه بر سر تقسیم قدرت ماه ها قبل از انتخابات در درون حکومت آغاز شده است.
اوضاع منطقه و سرنگونی دیکتاتورها یکی پس از دیگری نیز، عامل فشار دیگری بر حکومت است. از سوئی جمهوری اسلامی به چشم خود می بیند که تیز کردن تیغ سرکوب در هیچ کدام از این کشورها پاسخ نداده و به ناگزیر حکومت های سرکوبگر وادار به عقب نشینی و از قدرت به زیر کشیده شده اند. از سوی دیگر می داند که با هر عقب نشینی ممکن است کنترل بر جامعه را از دست بدهد و با جنبش دیگر و قدرتمندتری مواجه شود. جمهوری اسلامی امروز بیش از هر زمان دیگری هم در عزصه داخلی و هم در عرصه بین المللی تضعیف شده است.
انتخابات مجلس نهم با شرائطی که بر جامعه ما حاکم است، هیچ رنگ و بوئی از انتخاب ندارد. سرنوشت آن هم اکنون در جنگ و دعواهای پنهان درون باندهای قدرت در پشت صحنه تعیین می شود. مردم کشور ما طی ماه های اخیر شاهد بخشی از این کشمکش ها برای تقسیم کرسی های مجلس بعدی بوده اند. سردمداران جمهوری اسلامی در حالی که هر مخالفی را به بند می کشند، دهان روزنامه نگاران را می بندند، فعالان جنبش کارگری، زنان، دانشجویان و ... را بازداشت و شکنجه می کنند، در تدارک نمایشی هستند که خود تنها بازیگران آن هستند و از همین حالا قرار است که از صندوق های رای گیری تنها خود آن ها بیرون بیایند. آن ها از مردم می خواهند تا با رای خود برای متقلبان، آدمکشان، شکنجه گران و تجاوزگران به حقوق مردم مشروعیت فراهم کنند.
ما بارها گفته ایم که در یک جامعه آزاد، حکومت ها تابع رای مردم و پاسخگو به مردم هستند و انتخابات مهم ترین وسیله برای دخالت مردم در سرنوشت کشور و جابه جائی قدرت در دست نیروهای مختلف در جامعه است. در کشور ما همواره این حکومت ها بوده اند که بر بالای سر صندوق ها ایستاده و با کنترل بر آن ها، رای مردم را نادیده گرفته اند. در جمهوری اسلامی با لغو حق انتخاب شدن و محدود نمودن آن به وابستگان به قدرت، عملا امکان دخالت آراء مردم در تحولات سیاسی محدود و محدودتر شده و دست آخر در جریان انتخابات ریاست جمهوری دهم به کلی منتفی گشته است. انتخابات مجلس نهم نمایشی ترین انتخابات جمهوری اسلامی است.
سازمان ما، بیش از سه دهه است که برای استقرار آزادی و دمکراسی و تامین حق حاکمیت مردم مبارزه می‌کند. در این راه ما همواره خواستار تامین حق انتخاب شدن و انتخاب کردن برای همه شهروندان کشور فارغ از مذهب، ملیت و یا جنسیت آنان بوده ایم. ما خواستار پایان دادن به نقض حقوق اساسی مردم، به رسمیت شناختن حقوق سیاسی و اجتماعی همه شهروندان کشور، برگزاری انتخابات آزاد و تبعیت حکومت از رای ازادانه مردم هستیم و همه نیروهای آزادیخواه را به مشارکت در پیکار علیه تعرض حکومت به حقوق و آزادی های مردم و دفاع از حق انتخاب آزادانه شهروندان کشور فرامی خوانیم.
امروز عموم جریانات سیاسی آزادیخواه در داخل و خارج کشور این انتخابات را مضحکه دانسته و آن را نفی می‌کنند، حتی برخی از نیروهای اصلاح طلب، که در حکومت و پیرامون آن بوده اند نیز نمی‌خواهند هیزم تنوری باشند که آتش معرکه انتخابات فرمایشی جناح ولایت فقیه را شعله ور می ‌سازد. اهمیت دارد که جریانات سیاسی که از امکان حرکت مشترک برخوردارند، متحدا با اتخاذ سیاست و اقدام مشترک برای تامین شرایط یک انتخابات آزاد، با دعوت مردم به عدم حضور پای صندوق های رای، علیه انتخابات فرمایشی مجلس نهم مبارزه کنند.
همگام با نزدیک شدن انتخابات، برخی نیروها و جریانات، با نادیده گرفتن شرایط حاکم بر انتخابات دعوت به مشارکت در آن می کنند. در حالی که بخش یزرگی از فعالان سیاسی شرکت در انتخاباتی را که زیر سرنیزه سرکوب و با مهره چینی حکومت برگزار می شود، ناممکن و مردود و آب ریختن در آسیاب استبداد می دانند. تنها راه شکستن سد سرکوب حکومت جمهوری اسلامی و تامین شرایط برگزاری یک انتخابات آزاد، از جمله آزادی زندانیان سیاسی، آزادی احزاب، مطبوعات و ... فشرده تر نمودن صفوف اپوزیسیون و وادار نمودن حکومت به تمکین بر خواست های جنبش مردم است.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران بر این باور است که حکومت بیش از هر زمانی بقای خود را در شرکت وسیع اما کنترل شده مردم در انتخابات می بیند. شرکت در انتخابات و رای دادن به کاندیداهائی که عموما از مریدان حلقه به گوش "رهبر" اند، تنها به سود دستگاه ولایت و دار و دسته اصولگرایان مردم ستیز است. از این رو ما خلوت نگهداشتن حوزه‌های رای‌گیری را به سود آزادی و به سود حاکمیت مردم و به زیان استبداد می‌دانیم. ما در این کارزار، دست همه جریانات سیاسی و فعالان آزادیخواه را برای دامن زدن به افشای انتخابات فرمایشی مجلس نهم به گرمی می‌فشاریم و از هر ایده و پیشنهادی در دفاع از انتخابات آزاد استقبال می‌نمائیم. امروز بیش از هر زمانی برای زمینگیر کردن استبداد موظفیم دست در دست هم و در صف مشترک فریادمان را علیه انتخابات فرمایشی مجلس نهم و برای آزادی و دموکراسی پرطنین کنیم.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران
جمعه ۱٨ شهریور ۱٣۹۰ برابر نهم سپتامبر ۲۰۱۱