یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

ییانیه دانشجویان فنی تهران در اعلام حمایت از "فراخوان راهپیمایی سکوت"



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۷ شهريور ۱٣۹۰ -  ۱٨ سپتامبر ۲۰۱۱


چند این شب و خاموشی
وقت است که برخیزم
این آتش سوزان را با صبح در آمیزم
گر سوختنم باید افروختنم باید
ای عشق بزن در من کز شعله نپرهیزم
چون کوه نشستم من با تاب و تب پنهان
صد زلزله برخیزد آنگاه که برخیزم

در تاریخ ملتها آنچه به جا ماند، ایستادگی در مقابل دیکتاتوری‌هاست و آنچه که در تاریخ همیشه تکرار شده، پیروزی مردم بر دیکتاتورها بوده است. خفاشان شبگرد شاید با اعدام، تجاوز و اختناق، دمی بر عمر خود افزودند، اما هیچ قدرتی نخواهد توانست در مقابل اتحاد و خروش مردم بایستد.
این رسم تاریخ است که قدرت پرستان، مستبدان و ریاکاران به دست مردم به زباله‌دان تاریخ سپرده شوند. چیزی که امروز در منطقه خاورمیانه نظاره‌گر آن هستیم...
هر چند دفتری را که ما آغاز کردیم به وحشیانه‌ترین شکل از سوی سپاه یزید زمان سرکوب شد اما این سکوت، آتش زیر خاکستر است و با اتحاد و همبستگی مردم دوباره زبانه خواهد کشید و غده چرکینی به نام ولایت فقیه را خواهد سوزاند.
هر چند چهره‌ی میهن در تاریکی شب اسیر و زیر شکنجه، اعدام و زندان حتی قدرتی برای فریاد ندارد اما سنگفرش خیابان های تبدار تهران از خون آلاله‌هایی که برای آزادی ایران از بند اهریمنان ریخته شده است با گلوی خونین، بغض فروخورده و فریاد همبستگی و خیزش سر می‌دهد.
آلاله‌هایی همچون اکبر محمدی، فرشته علیزاده، محمد مختاری، کامبیز شعاعی، مبینا احترامی، کیانوش آسا، ایمان نمازی، فاطمه براتی، کسری شرفی، محسن ایمانی، صانع ژاله، اشکان سهرابی، سهراب اعرابی، ندا آقاسلطان و...
وای بر ما که در برابر پرپر شدن آلاله‌هایی که برای درهم شکستن چهره پلید استبداد و دیکتاتوری جان خود را فدا کردند، مُهر سکوت بر لب زده‌ایم و به خانه‌های خود خزیده‌ایم.
ما دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران از فراخوان راهپیمایی سکوت (روز سه‌شنبه ۲۹ شهریور ۹۰ ساعت ۱٨ الی ۲۰ میدان ولی عصر تا میدان ونک) یاران دبستانی خویش در دانشگاه‌های آزاد واحد تهران جنوب، واحد تهران مرکز و واحد علوم و تحقیقات تهران اعلام حمایت می‌کنیم و به دیکتاتورها و شب صفتان این پیام را می‌دهیم که پایان دیکتاتوری نزدیک است و ما خروشی را برای درهم کوبیدن استبداد آغاز خواهیم کرد که تا به زیر کشیدن یزید زمان ادامه دارد. روز سه شنبه همه با هم می‌آییم و غیرت و حمیت ایرانی را به رخ استبداد دینی خواهیم کشید.

دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران – شهریور ماه ۱٣۹۰


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست