• شمارش معکوس برای ارائه درخواست تشکیل کشور مستقل فلسطین به سازمان ملل متحد آغاز شده است و به نظر می رسد که با تمام فشارهایی که از سوی ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و بعضی از کشورهای غربی بر تشکیلات خودگردان فلسطینی وارد می شود، روز جمعه ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی این مرحله تاریخی کلید می خورد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣۰ شهريور ۱٣۹۰ -  ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۱

شمارش معکوس برای ارائه درخواست تشکیل کشور مستقل فلسطین به سازمان ملل متحد آغاز شده است و به نظر می رسد که با تمام فشارهایی که از سوی ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و بعضی از کشورهای غربی بر تشکیلات خودگردان فلسطینی وارد می شود، روز جمعه ۲٣ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی این مرحله تاریخی کلید می خورد. در این روز "محمود عباس" رئیس تشکیلات خودگردان قرار است در جریان سخنرانی خود سند درخواست به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی را به "بان کی مون" دبیرکل سازمان ملل متحد تحویل دهد. به گفته مقامات فلسطینی تاکنون حدود ۱۲۷ کشور موافقت رسمی خود را با این درخواست اعلام کرده اند و از آنجا که در درون اتحادیه اروپایی هنوز بحث و رایزنی بین موافقان و مخالفان این موضوع وجود دارد، انتظار می رود تعدادی از این کشورها نیز در لحظه آخر به صف موافقان تشکیل کشور فلسطینی ملحق شوند. چنانچه ۱۲۹ کشور از جمع ۱۹٣ کشور عضو سازمان ملل متحد که معادل بیش از دوسوم اعضای رسمی آن می باشند به طرح فلسطینی ها جواب مثبت دهند فاز اول از مرحله ایجاد کشور مستقل فلسطینی انجام می گیرد. از آنجا که تصمیمات و قطعنامه های مجمع عمومی سازمان ملل متحد الزام آور نبوده و بر طبق آئین نامه های سازمان فاقد رسمیت قانونی می باشد و تنها قطعنامه ی شورای امنیت در این خصوص فصل الخطاب است، این گام یک آغاز راه تلقی می شود که نتایج آن به معادلات ژئوپلتیک در عرصه بین المللی بستگی دارد. واشینگتن به عنوان متحد درجه یک تل آویو از قبل اعلام کرده است که در صورت ارجاع پرونده ی این درخواست به شورای امنیت آنان از "حق وتو" استفاده کرده و مانع از تصویب آن خواهند شد. اسرائیل به عنوان طرف اصلی دعوای حقوقی با فلسطینیان نیز از همان ابتدای بحث در این خصوص بارها بر مخالفت خود با ارجاع پرونده به سازمان ملل متحد تاکید کرده و در طی روزها و هفته های اخیر به صراحت از عکس العمل متقابل خود و تهدید به تلافی سخن به میان آورده اند. از طرف دیگر جنبش اسلامگرای حماس که هم اکنون باریکه غزه را در اختیار دارد با این بهانه که تشکیل کشور مستقل فلسطینی در مرزهای ۱۹۶۷ می تواند به موجودیت اسرائیل مشروعیت بخشیده و مقاومت مسلحانه را منتفی کند، ضمن مخالفت با طرح عباس به نوعی در صف واشینگتن و تل آویو قرار گرفته اند. هم اکنون ارائه درخواست تشکیل کشور مستقل فلسطینی به مجمع عمومی تا حدودی حتمی به نظر می رسد و تمام تلاش های واشینگتن، تل آویو و اتحادیه اروپایی بر این امر متمرکز شده است که مانع از ارجاع پرونده به شورای امنیت سازمان ملل متحد شده و بار دیگر با بازگشت به مذاکرات به بن بست رسیده صلح خاورمیانه، روند پرونده به روال قبل برگردد. طرح مطرح شده از سوی آلمان برای اعطای امتیازات حاشیه یی در سازمان ملل در مقابل عدم ارجاع پرونده به شورای امنیت برای فلسطینیان، در همین چارچوب قابل ارزیابی خواهد بود. آخرین مرحله از اعمال فشار مخالفان ارجاع پرونده فلسطین به سازمان ملل متحد قرار است در روز چهارشنبه و در آستانه سخنرانی محمود عباس در مجمع عمومی انجام شود و "باراک اوباما" رئیس جمهوری آمریکا در دیدار خود با عباس ناخشنودی خود نسبت به این موضوع و احتمالا پیشنهاد یک مصالحه بینابین را برای متقاعد ساختن رهبر فلسطینی ابراز کند.
اقدام هوشمندانه محمود عباس برای رجوع به سازمان ملل متحد که بعد از شکست مذاکرات صلح به جهت کارشکنی های دولت راستگرای "بنیامین نتانیاهو" انجام می گیرد تا همین مرحله نیز یک پیروزی برای فلسطینیان به حساب می آید. سیاست تهاجمی کنونی دیپلماسی تشکیلات خودگردان که بعد سال ها محافظه کاری و نافرجامی تعاملات یکسویه آنان در مقابل ادامه سیاست سرکوب، اشغال، محاصره سرزمین های فلسطینی و ادامه شهرک سازی های یهودی نشین در بخش های اشغالی اتخاذ شده است، این نکته را اثبات می کند که کسب منافع ملی تلفیقی از تعامل اکتیو با جامعه بین المللی و ایستادگی بر حق مشروع ملت ها در یک مسیر حقوقی و قانونی خواهد بود. با توجه به تحولات جهان عرب و دوران جدیدی که در منطقه آغاز شده است در کنار انزوای روز افزون دولت نتانیاهو در عرصه بین المللی، موقعیت جدید و مساعدی نصیب فلسطینیان گردیده که دروازه آن از سازمان ملل متحد می گذرد. برآیند پذیرش خواست تاریخی فلسطینیان برای دستیابی به حق "تعیین سرنوشت" در شرایط کنونی به دلیل تحولات جدید در عرصه منطقه یی و بین المللی بیش از همیشه مهیا می باشد. هم چنین حمایت قاطع افکارعمومی جهانی از تشکیل دولت مستقل فلسطینی در وضعیت جدید اهرم فشار بسیار مناسبی را در اختیار تشکیلات خودگردان قرار داده است که استفاده درست از آن می تواند تاریخ مصائب آن را به طور اساسی متحول کند. آخرین نظرسنجی عمومی در این خصوص که به تازگی از سوی بنگاه خبری بی بی سی در ۱۹ کشور جهان با یک تناسب درست انجام گردید، نشان می دهد ۴۹ درصد جهانیان با تشکیل کشور مستقل فلسطینی موافق و تنها ۲۱ درصد مخالف هستند. نمودارهای این نظرسنجی حاکی از این است که در چین ۵۶ درصد موافق در برابر ۹ درصد مخالف، آمریکا ۴۵ درصد موافق در برابر ٣۶ درصد مخالف، مصر ۹۰ درصد موافق در برابر ۹ درصد مخالف، ترکیه ۶۰ درصد موافق در برابر ۱۹ درصد مخالف، پاکستان ۵۲ درصد موافق در برابر ۱۲ درصد مخالف، اندونزی ۵۱ درصد موافق در برابر ۱۶ درصد مخالف، هند ٣۲ درصد موافق در برابر ۲۵ درصد مخالف، فرانسه ۵۴ درصد موافق در برابر ۲۰ درصد مخالف، بریتانیا ۵٣ درصد موافق در برابر ۲۶ درصد مخالف، آلمان ۵٣ درصد موافق در برابر ۲٨ درصد مخالف بوده اند. نتایج این نظرسنجی از سوی یک موسسه ی معتبر غربی به خوبی نشان می دهد که جهانیان چه چیزی را از سیاستمداران مطالبه می کنند. آنان که به بهانه دفاع از دمکراسی و حمایت از حقوق بشر به همین تازگی لیبی را با بمباران های خود شخم زده اند در این بزنگاه مهم تاریخی نشان خواهند داد که مفهوم دمکراسی و حقوق بشر را چگونه درک کرده و یا به عنوان یک ابزار به کار می گیرند. موضوع تشکیل کشور فلسطینی در سازمان ملل متحد و چگونگی برخورد کشورها به این درخواست سرآغاز مرحله نوینی از روابط بین المللی و درک حقوق بشری است که می تواند درس های زیادی برای جهان معاصر داشته باشد. از طرف دیگر ساختار سیاسی – اجتماعی فلسطین و منطقه عربی بعد از نتایج این اقدام وارد فاز برگشت ناپذیری می شود که بسیاری از معادلات سنتی را به طور اصولی دگرگون خواهد کرد. تاثیر این اقدام بر منطقه خاورمیانه و مناقشه اسرائیلی – فلسطینی به آن اندازه وسیع می باشد که می تواند به تحولات جهان عرب و موقعیت هژمون های بین المللی در جریان تحولات این منطقه ی ملتهب شکل نوینی ببخشد. حساسیت کنونی امریکا و غرب نسبت به درخواست فلسطینیان از سازمان ملل متحد دقیقا ناشی از همین تاثیر انکارناپذیر است که هم اکنون آنان را در منگنه قرار داده و بیش از این نمی توانند به سیاست کج دار و مریز گذشته خود در مورد صلح خاورمیانه ادامه دهند. هم چنین با توجه به جنبش وسیع اعتراضی در درون اسرائیل و انزوای بین المللی دولت نتانیاهو، تحولات آتی قادر است تاثیر دوگانه یی بر روند راستگرایی و افراطی گری در این کشور بگذارد. بدون شک چنانچه درخواست فلسطینی ها در مجمع عمومی سازمان ملل متحد از تصویب دو سوم آراء بگذرد، جایگاه آنان برای رجوع به شورای امنیت یا حتی بازگشت دوباره به مذاکرات صلح را به میزان زیادی تقویت کرده و بن بست کنونی را به نفع آنان خواهد شکست.
اینکه واشینگتن اعلام کرده است که در صورت ارجاع پرونده به شورای امنیت سازمان ملل متحد از حق وتوی خود برای رد آن استفاده می کند هر چند که به ظاهر می تواند رویای فلسطینی ها برای تشکیل کشور مستقل خود را تا حدودی بر باد دهد اما در هر صورت یک پیروزی اعتباری و حقوقی برای آنان به ارمغان می آورد که در آینده نزدیک راه را برای تحقق این رویا فراهم می کند. رجوع به سازمان ملل متحد از طرف فلسطینی ها در هر دو حالت مثبت یا منفی، یک شکست برای اسرائیل تلقی می شود که تبعات آتی آن برای آنان انزوای بیشتر و ریزش حمایت های اکتیو کنونی از سوی غرب را به دنبال خواهد داشت. فلسطینی ها چیزی برای از دست دادن ندارند در صورتی که هزینه ی موافقت یا مخالفت با درخواست تشکیل کشور مستقل فلسطینی را می بایست آمریکا، غرب و اسرائیل به طور یکجانبه پرداخت کنند. این لحظه تاریخی برای فلسطین هر چند که آغاز یک راه پر پیچ و خم و زمانبر خواهد بود ولی به یقین همان نقطه یی است که آنان باید برای استارت ماراتن نفس گیر خود یک روز پای در آن گذاشته و به جلو حرکت کنند. سخنان "جی کارنی" دبیر مطبوعاتی کاخ سفید مبنی بر اینکه "تشکیل کشور مستقل فلسطینی با بیانیه یی در سازمان ملل متحد محقق نخواهد شد. کشیدن موضوع به این سازمان نه تنها سازنده نیست بلکه مخرب بوده و این موضع ما خواهد بود" تنها یک نگاه سلبی از طرف هیات حاکمه آمریکا به موضوع می باشد. هم چنین درخواست تازه بنیامین نتانیاهو از محمود عباس برای آغاز دور تازه یی از مذاکرات صلح و هم زمان تهدیدات دولت وی نیز می بایست در طبقه بندی هزینه پردازان این اقدام فلسطینیان به حساب آید که برای فرار از "مات" شدن ترجیح می دهند صفحه شطرنج را به هم بریزند. مسیری که هم اکنون تشکیلات خودگردان فلسطینی برای تحقق رویای کشور مستقل فلسطینی برگزیده است بدون شک در درون ساخت سیاسی – اجتماعی فلسطینی نیز تاثیر خود را خواهد گذاشت و کشورهای غربی باید به نتیجه آن توجه لازم را داشته باشند. موفقیت تشکیلات خودگردان، وزن نیروهای ملی، چپ و سکولار در جامعه فلسطینی را تقویت می کند و عدم نتیجه گیری این درخواست به تقویت مواضع گروه های سلفی و بنیادگرا ختم می شود. به طورکلی می توان گفت که بازی جدیدی که آغاز شده است چنانچه با شرایط یک مسابقه عادلانه و داوری درست انجام گیرد تاثیر بسیار مثبتی بر نظام بین المللی، تحولات منطقه یی و بن بست مناقشه فلسطینی – اسرائیلی خواهد گذاشت و در غیر این صورت باید در انتظار تحولات پیش بینی نشده یی ماند که حتی برای غرب و حامیان اسرائیل نیز چندان خوشایند نخواهد بود.