اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ٣۱ شهريور ۱٣۹۰ -  ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۱

سی و سه سال پس از شکست انقلاب بهمن ۵۷ و عروج هیولای جمهوری اسلامی، مسئله زندان، زندانی سیاسی، اعدام و شکنجه همچنان و در ابعاد وسیع تر، سد و درد مشترکی است که همه مبارزات و جنبش های آزادی خواه و برابری طلب با آن روبرو هستند. رژیم اسلامی در طول حیات خود ثابت کرده است که بدون زندان ، شکنجه و اعدام مخالفان قادر به حکومت نیست. از این رو، مبارزه برای جامعه ای عاری از سرکوب، زندان، اعدام و حذف فیزیکی مخالفین سیاسی و عقیدتی در گام نخست به سر نگونی رژیم جمهوری اسلامی گره خورده است.

این رژیم از همان فردای دستیابی به قدرت سیاسی، با خشن ترین و هولناک ترین شیوه های ممکن به سرکوب سیستماتیک و همه جانبه جنبش کارگری، روشنفکران، زنان، ملیت ها ودانشجویان پرداخت. پیگرد، دستگیری و نابودی فعالین جنبش کارگری و تشکل های نو پای آنها، سازماندهی باندهای ترور و حمله به دفاتر و تجمعات نیروهای سیاسی، یورش وحشیانه به مراسم ٨ مارس وحقوق زنان، بر پایی "انقلاب فرهنگی" و کشتارمعلمان، دانشجویان و دانش آموزان، لشکرکشی به کردستان و تحمیل جنگی خونین که عواقب آن تا هم اکنون ادامه دارد، حمله به ترکمن صحرا و خوزستان و بر پا داشتن چوبه های دار در سر تا سر ایران، رئوس کلی سیاستهای جمهوری اسلامی در مقابله با کمونیستها ، آزادیخواهان، انقلابیون و جنبش های برابری طلبانه و آزادی خواهانه در سالهای نخست بعد از انقلاب و به ویژه ی دهه شصت بود.

دامنه و عمق جنایت های رژیم در مقاطعی چندان گسترده و فجیع بود که جز جنایت علیه بشریت نام دیگری بر آن نمی توان نهاد. اعدام هزاران زندانی سیاسی در تابستان سال شصت و هفت اگر چه تنها جنایت رژیم نبود اما بی تردید ‌هولناک ترین آنها و مصداق بارز جنایت علیه بشریت است. در این سال هزاران زندان سیاسی که بسیاری از آنان حتی احکام زندان خود را سپری کرده بودند به فرمان خمینی، رهبر و امام تمامی جناحهای رژیم، در مدت زمان کوتاهی سعبانه قتل عام شدند. پس از جنگ با عراق، سران رژیم از واهمه امکان گسترش و تعمیق مبارزات مردم از یکسو و وجود نسلی از فعالین سیاسی در سیاه چالهای خود، کمر به قتل عام هزاران زندانی سیاسی بستند. به این گونه رژیم جمهوری اسلامی با از میان برداشتن نسلی از انقلابیون و کمونیستها، بزرگترین ضربه را بر جنبش آزادی و برابری کشور ما وارد ساخت.

اما رژیم جمهوری اسلامی علیرغم کاربست شنیع ترین شیوه های سرکوب و کشتار، نه فقط نتوانست کاروان بزرگ آزادی را متوقف کند بلکه با رشد و تعمیق جنبش های آزادیخواه و برابری طلب، و آشکار شدن هر چه بیشتر دامنه و عمق جنایت های دهشتناک دهه شصت، خود را بیش از پیش در مقابل جنبشی می یابد که خواهان سرنگونی تمامیت این نظام سرکوبگر و استثمارگر است.

اگر چه شخص خمینی در تابستان شصت و هفت فتوای آن جنایت هولناک را صادر کرد، با این وجود، همراهی، همفکری و همدستی تمامی جناحهای رژیم دربرنامه ریزی، پیشبرد و یا اختفای حقایق مربوط بدان غیر قابل کتمان است. تاکنون جناحهای مختلف رژیم از پذیرش مسئولیت خود در این جنایت بزرگ سر باز زده اند.جناح حاکم با شکنجه، اعدام، حذف فیزیکی مخالفین و ارتکاب جنایت هایی نظیر کهریزک، کماکان سیاستهای سی و سه سال گذشته را ادامه میدهند، و رهبران و سردمداران جناح مغلوب و به اصطلاح "اصلاح طلب" در مقابل هر سئوالی در این زمینه مذبوحانه تلاش میورزند با توهم پراکنی، گردوخاک بپا کردن و به اصطلاح معروف با کاربست سیاست 'کی بود کی بود من نبودم' از بر ملا شدن حقایق آن جنایت هولناک جلوگیری کنند.

در چند سال گذشته و با رشد و گسترش جنبش کارگری و سایر جنبش های اجتماعی نظیر دانشجویان، زنان وملیت ها بار دیگر زندان های جمهوری اسلامی مملو از پیشروان و فعالین این جنبش ها است. بنابراین خواست آزادی بی قید و شرط کارگران زندانی و تمامی زندانیان سیاسی و قطع شکنجه و اعدام از خواست های بنیادین این جنبش ها می باشد. پیوند این خواست با مقاومت و مبارزه خانواده های جانباختگان و زندانیان سیاسی که خود تحت شدیدترین فشارهای دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی رژیم قرار دارند، بی تردید باعث برانگیختگی موجی از همبستگی ملی و انسانی با اهداف انسانی، مترقی وآزادیخواهانه این جنبش ها خواهد شد.

شورای همبستگی با مبارزات مردم ایران ضمن محکوم کردن جنایت های رژیم جمهوری اسلامی ، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی است.ما وظیفه خود می دانیم که به سهم خود نگذاریم که با گذشت زمان، گرد فراموشی بر جنایت های دهه شصت بنشیند. باید با تمام نیرو، فریاد دادخواهی خانواده های جانباختگان و زندانیان سیاسی را بگوش جهانیان رساند. باید رژیم جمهوری اسلامی را با تمامی جناحهای آن در عرصه جهانی افشا کرد و برای طرد آن ازمجامع و نهادهای بین المللی کوشید. این جنایتکاران باید بدانند که دور نیست روزی که به اتهام   قتل و عام هزاران زندانی سیاسی، به اتهام جنایت علیه بشریت و اقدامات ضد انسانی دیگر که در تمامی این سالها مرتکب شده اند، توسط مردم ایران محاکمه و مجازات شوند.

گرامی باد یاد همه جانباختگان راه آزادی
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی

شورای همبستگی با مبارزات مردم ایران (لندن)
سپتامبر ۲۰۱۱