اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۶ مهر ۱٣۹۰ -  ۲٨ سپتامبر ۲۰۱۱

به گزارش ایلنا، روز ٣۰ شهریور، آقای حمید رضا کاتوزیان، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری ایلنا گفت: "اخیرا نظریه ای بین صاحب نظران سیاسی مطرح شده است مبنی بر اینکه کشور ما با توجه به اینکه از نعمت ولایت فقیه و رهبر معظم انقلاب برخوردار است نیازی به وجود رییس جمهور در کشور نیست."
او در ادامه اظهار داشت: "این نظریه از این رو قابل تامل و توجه است که پاسخگویی قوه مجریه را در قبال نمایندگان ملت افرایش می دهد." و ادامه داد: "اکنون نیز در بسیاری محافل این موضوع طرح شده و در حال بررسی است."
هرگز راز پنهانی نبوده است که در ساختار رژیم فقها جریانات پر قدرتی وجود داشته اند که نه فقط کوچکترین اعتقادی به ایده "جمهوریت" نداشته اند بلکه نظر به ایده های مذهبی و ولایت فقیهی خود دشمنی اشتی ناپذیری با این ایده و سیستم حکومتی داشته اند. ولی به نظر می رسد آنچه که موجب مطرح شدن دوباره این موضوع و جانشینی مقام "نخست وزیری" بجای مقام "ریاست جمهوری" شده است نه تنها ایده مخالفت با جمهوریت به عنوان یک ایده مجرد بلکه مشکلاتی است که، رژیم ولایت فقیه بعنوان رژیمی که پایگاه مردمی آن به حداقل تقلیل یافته است، در برگزاری هر گونه انتخاباتی بخصوص انتخابات ریاست جمهوری با آن روبرو است. رژیم برآمده از انقلاب ۵۷ در ایران از فردای انقلاب در هر رفراندوم و انتخاباتی دست به تقلب زده است. با جرات می توان گفت که در ایران هیچ رفراندوم و انتخاباتی نبوده است که در ان تقلب، ان هم به شکل گسترده ای، اعمال نشده است. اما در طول بیش از ٣۲ سال حکومت فقها بر ایران آنچه تغییر کرده است محرک و علت تقلبات بوده است. تا قبل از دوم خرداد ۱٣۷۶ انگیزه و محرک تقلبات غلو در حمایت مردم از رژیم در کل خود و یا غلو در حمایت مردم از بخش ارتجاعی تر رژیم بوده است. ولی از بعد از ۲ خرداد ۷۶ انتخابات بطور عملی برای رژیم دردسرافرین بوده تا حدی که موجودیت رژیم را در معرض مخاطره قرار داده است. در این جاست که سیاستی دیگر کشتیبان را لازم آمده است.
البته به نظر نمی رسد که کلیت نظام چنان عقل و خرد خود را از دست داده باشد تا تسلیم همچون طرحهای انتحاری شود. بواقع آنچه در بین هواداران معدود رژیم بعنوان عامل مهم تقویت روحیه، اگر نگوییم مهمترین عامل، در نظام فقها عمل می کند همین انتخابات پر از تقلب و بی محتوی است. حذف این عامل دست زدن به خودکشی است. احتمال قوی تر این است که مقام ریاست جمهوری را به یک مقام صرفا تشریفاتی تقلیل دهند و وظایف مهم را بر عهده نخست وزیر منتخب بیت رهبری و مجلس گوش بفرمان قرار دهند. در این صورت هر چهار سال یکبار انتخاباتی برای انتخاب رییس جمهوری بی خاصیت برگزار خواهد شد که سعی در آن خواهد داشت که آخرین بازمانده های روحیه هواداران رژیم را حفظ کند و از سقوط اخلاقی – روانی بیش از پیش انها جلوگیری نماید.
خبر دومی که در همین مسیر حایز اهمیت بود مطرح شدن طرح "نظارت بر نمایندگان" در صحن علنی مجلس بود. این طرح در کنار "طرح" حذف مقام ریاست جمهوری نشانگر اراده سران رژیم برای از بین بردن و خفه کردن هر گونه صدای نا هماهنگی است که ممکن است در درون نظام برخیزد. در بند ج ماده ۲ زیر عنوان "هییت نظارت صلاحیت رسیدگی به امور زیر را دارد" چنین امده است:
"ج – گزارش های واصله در خصوص اعمال خلاف امنیت ملی کشور و سایر اعمال محرمانه از بعد انتظامی"
روشن است که در رژیم فقها "اعمال خلاف امنیت ملی" و "سایر اعمال محرمانه از بعد انتظامی" به چه معنی و از چه نوع است. در زمانی که نمایندگان مجلس در اکثر کشورهای جهان از مصونیت سیاسی برخوردارند گنجاندن موادی چنین کلی که می تواند به هر عنوانی تعبیر شود استفاده ای نمی تواند داشته باشد مگردر جهت بستن دهان نمایندگانی که جرات کوچکترین تفکر مستقل و آزادیخواهانه و حقیقت گرایی را در مخیله خود بپرورانند. نکته قابل توجه اینکه این تمهیدات زمانی بکار گرفته می شود که هر کدام از نمایندگان مجلس باید از سد سدید "نظارت استصوابی" شورای نگهیان عبور کنند که در واقع به این مفهوم است که نمایندگان بیش و پیش از اینکه منتخب مردم باشند منتخب نمایندگان ولی فقیه در شورای نگهبانند.
تمامی نشانه ها حکایت از آن دارد که رژیم وحشتزده از جنبش وسیع مردمی در ایران عزم خود را جزم کرده است تا آخرین روزنه های بروز ناهماهنگی و اختلافات درون خود را مسدود کند. با هر عمل اینچنینی خود و هواداران خود را بیش از پیش از عامل اخلاقی – ارزشی تخلیه می کند و در نتیجه خود را ضربه پذیرتر می سازد. در چنین شرایطی نیروی متحد مردم امکان وارد آوردن ضربه های کاراتری را بر پیکر فرتوت نظام ولایت فقیه پیدا می کند. هشیار باشیم.