اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۹ مهر ۱٣۹۰ -  ۱ اکتبر ۲۰۱۱

دادخواهی قربانیان خشونت سیاسی در جمهوری اسلامی

در حکومت های دیکتاتوری هزاران شهروند آزاده قربانی خشونت سیاسی قدرت حاکم می شوند. خشونت سیاسی گه گاه ابعاد وحشتناکی به خود می گیرد و فاجعه هایی به وجود می آورد که مفهوم «جنایت علیه بشریت» مصداق کامل آن است. پاسخ به دادخواهی قربانیانِ خشونت سیاسی دولتی، در عرصه هایی مستقل و در همان حال پیوسته به یکدیگر مطرح می شود.

پیش از هر چیز، دادخواهی در عرصه عدالت قضایی و پاسخگویی به حقوق پایمال شده قربانیان خشونت سیاسی طرح میشود. دادخواهان، بستگان نزدیک قربانیان می باشند. هیچ کس نمی تواند در این عرصه جای بستگان یک قربانی را بگیرد و و هیچ ملاحظه اجتماعی نمی تواند بهانه ای برای پاسخ ندادن به دادخواهی آنان باشد.

دادخواهی در عرصه حقوق جامعه و به ویژه برای پیشگیری از تکرار فاجعه مطرح می شود. پاسخ دادن به دادخواهی یِ جامعه برای این است که وجدان اجتماعی مخدوش و آزرده ای به ارث نماند و سایه شوم بیدادِ استبداد در گذشته، زندگی شاد و آزاد شهروندان را تیره نکند و ترس تکرار فاجعه را از زندگی آنها برای همیشه دور سازد.
پاسخ روشن و درست به دادخواهی در عرصه های دیگر، یکی از عوامل اصلی پرهیز از اسیرشدن در چرخه اهریمنی خشونت در عرصه سیاسی، تضمین کننده گذار مسالمت آمیز از دیکتاتوری، و تحکیم دموکراسی است.
در طی 33 سال حاکمیت استبداد مذهبی بر کشور ما، ده ها هزار نفر قربانی خشونت سیاسی دولتی شده اند. این امر به ویژه در ده سالِ پس از انقلاب ابعاد فاجعه آمیزی داشته است. حذف مخالفین به وسیله حاکمین جدید از همان فردای انقلاب شروع شد. در سال های شصت، ده ها هزار ایرانی که سودایی جز آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی در سر نداشتند، بیرحمانه به وسیله ماشین خشونت دولتی سرکوب شدند و هزاران جان شیفته در برابر جوخه های آتش قرار گرفتند و پیکر هزاران عاشق زندگی آزاد بر فراز چوبه هایِ دار استبداد، پرچم آزادیخواهی مردم ایران شد.

اوج فاجعه و آنجایی که استبداد مذهبی جمهوری اسلامی چهره واقعی خود را عریان کرد، کشتار بزرگ زندانیان سیاسی در تابستان 1367 بود. چندین هزار زندانی سیاسی را که از سال ها پیش با حکم بیدادگاه های جمهوری اسلامی در زندان بودند و بسیاری از آنها را پس از پایان محکومیت شان همچنان در زندان نگه داشته بودند در فاصله کوتاه دو تا سه ماه اعدام کرده و در گورهای دسته جمعی دفن کردند. این فاجعه با دستور مستقیم آیت الله خمینی، بنیانگذار و رهبر جمهوری اسلامی، و شرکت فعال نهادهای مختلف حاکمیت صورت گرفت.

از آن تابستان شوم بیست و سه سال گذشته است. خمینی و برخی دیگر از دست اندرکاران جنایت های دهه شصت مرده اند و برخی هم از عرصه قدرت رانده شده اند. به رغم سرکوب مداوم سی و سه ساله، مردم ایران به پیکارخود برای رسیدن به دمکراسی و عدالت اجتماعی، که در انقلاب مشروطیت شروع کردند، ادامه داده و در خرداد 1388 اوجی تازه از این مبارزه دیرینه را به نمایش گذاشتند. میلیونها ایرانی، به ویژه زنان و جوانان، در سراسر کشور به خیابانها آمدند تا «نه» بزرگ به استبداد مذهبی را فریاد کنند و به جهانیان نشان دهند که مردم ایران همچنان تشنه آزادی و عدالتند و پایان دادن به دیکتاتوری و ساختن جامعه ای دموکراتیک در دستور کار آنهاست.

جنبش بزرگ آزادیخواهی مردم ایران که در خرداد 1388 شروع شد به سرعت بسیاری از تابوها را شکست، مرزهای ممنوعه را درنوردید، امید دستیابی هرچه زودتر به آینده ای روشن را در دل میلیونها ایرانی دوباره زنده کرد و پرداختن به تاریکی های استبداد سی و سه ساله، به ویژه دادخواهی قربانبان خشونتِ سیاسی را خونی تازه بخشید.

در بیست وسومین سالگرد فاجعه کشتار بزرگ زندانیان سیاسی ایران در تابستان 1367 به وسیله جمهوری اسلامی، و در ادامه تلاش های افراد، شخصیت ها و نهادهای بسیاری که از سال ها پیش در زمینه زنده نگاه داشتن یاد قربانیان و پیشبرد امر دادخواهی کوشا بوده اند، و با توجه به اهمیتِ داشتن نگاهی روشن به این گذشته و پاسخی درست که از طرف ایرانیان و جهانیان پذیرفته شود، کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی با شرکت شاهدان کشتار 67 و صاحبنظران، جلسه ای برای بررسی و تامل در این زمینه برگزار می کند.


سخنرانان :
میهن جزنی : دادخواهی، ضرورتی اجتناب ناپذیر برای تحکیم دموکراسی
رضا اکرمی : آیا بدون نقد روشن گذشته می توان جامعه ای دموکراتیک ساخت ؟
رضا علیجانی : هولوکاست ایرانی
رضا معینی : دادخواهی ملی در برابر «ابتذال شر» و انتقام گیری سیاسی
ایرج مصداقی : کشتار ۶۷ و اهمیت مستندسازی

با شرکت مهرداد بران آهنگساز و نوازنده برجسته ویولنسل


جمعه، 7 اکتبر 2011، ساعت 19:30، سالن آژکا

AGECA - 177 rue de Charonne – 75011 Paris – Métro : Alexandre Dumas

فراموش نکنیم دهم اکتبر، روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام است.