اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۹ مهر ۱٣۹۰ -  ۱۱ اکتبر ۲۰۱۱

اخبار روز: برای نخستین بار در بهمن 1386 اخبار روز گزارشی درباره تلاش ناموفق رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی در لندن برای استفاده از امکانات دانشگاه لندن برای برگزاری یک گردهمایی تبلیغاتی برای رژیم ایران منتشر کرد:
www.akhbar-rooz.com

دو سال بعد گزارش دادیم که چگونه رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی به دروغ مدعی شد یک مهمانی دانشگاه کمبریج، مهمانی مشترک سفارت جمهوری اسلامی با دانشگاه کمبریج بوده است، تا جایی که میزبانان یعنی مسئولان دانشگاه کمبریج کتبا به این دروغ بافی اعتراض کردند:
www.akhbar-rooz.com

اکنون ماجرای دیگری ما را بر آن داشته است که باز به فعالیتهای رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی در لندن بپردازیم. این بار، ناگزیریم خبررسانی را با هشدار همراه کنیم.
اخیرا علی محمد حلمی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در لندن که گویا نسبت نزدیکی با منوچهر متکی وزیر خارجه پیشین دولت احمدی نژاد دارد، نامه ای به شماری از موسسات آموزش عالی بریتانیا نوشته و خواهان آن شده است که این موسسات، فهرستی از رساله های فوق لیسانس و دکترا را که در حوزه اسلام شناسی و ایران شناسی در دست تهیه است، با ذکر نام دانشجو به این رایزنی ارسال کنند. بهانه ای که رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی برای این اقدام عنوان کرده است، این است که گویا رایزنی فرهنگی می خواهد خدمات آکادمیکی از قبیل ایجاد ارتباط با دانشگاه های ایران ارائه دهد. برای این بهانه تراشی، نامه رایزنی از نهادی به نام «مرکز کمک به (یا گسترش) روابط آکادمیک» در تهران نام می برد که تا کنون کسی از وجود آن خبر ندارد:

گفته می شود همه رایزنی های فرهنگی جمهوری اسلامی در کشورهای محل تحصیل شمار قابل توجهی از دانشجویان ایرانی، موظف شده اند از دانشگاه های حوزه فعالیت خود خواهان ارائه فهرست مشابهی شوند. این اقدام در چارچوب سیاست جدید دولت ایران علیه علوم انسانی است. طبق این سیاست، شرط به رسمیت شناخته شدن مدرک پایانی دانشجویان علوم انسانی از سوی وزارت علوم در ایران، این است که موضوع پایان نامه های آنان قبلا از سوی یک نماینده وزارت علوم جمهوری اسلامی تصویب شده باشد.
قابل تصور است که برخی دانشگاه های بریتانیا که مایلند روابط خود با جمهوری اسلامی را حفظ کنند، به نامه رایزن فرهنگی پاسخ دهند. همچنین قابل تصور است که این رایزنی از اطلاعاتی که این گونه به دست می آورد، برای اعمال فشار بر دانشجویان ایرانی استفاده کند. نگاه حکومت جمهوری اسلامی به علوم انسانی، نگاهی امنیتی است. حکومت می خواهد نه تنها در ایران، بلکه حتی در دانشگاه های اروپا نیز بر تحقیقات در عرصه ایران شناسی نفوذ امنیتی اعمال کند.
بدین ترتیب، رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی نقش بازوی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی را ایفا می کند. این رایزنی عملا «چشم و گوش» امنیتی حکومت است. نظر به این نقش رایزنی های فرهنگی جمهوری اسلامی، برانگیختن حساسیت فعالان دانشجویی ایرانی در اروپا نسبت به این گونه فعالیتهای نمایندگان حکومت ضروری است. باید از دانشگاه های اروپا پرسید چنین نامه هایی دریافت کرده اند و به آنها پاسخ داده اند یا نه. باید در صورت لزوم، افکار عمومی کشورهای اروپایی و محافل دانشگاهی را از چنین نامه هایی مطلع کرد و از آنان خواست با اقدام خود نگذارند موسسات آموزش عالی اروپا به همکاران امنیتی رژیم جمهوری اسلامی تبدیل شوند.