• من همه این سالها با شیر بز و دنبلان شتر روزگار گذراندم. درزیر چادر خوابیدم حتی درحیاط شانزه لیزه هم چادرزدم ولی الان می بینم که ای کاش به جای این کار این عقل نداشته ام را بکارمی انداختم و می فهمیدم که دنیا تغییرکرده است. الان دیگر دوره فیس بوک و تویترو از این مزخرفات است. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٣۰ مهر ۱٣۹۰ -  ۲۲ اکتبر ۲۰۱۱

 برادرمکرم بشارالاسد پادشاه کشور برادر سوریه
باعرض سلام و تهنیت بسیار، اگرچه تن و بدنم هم چنان درد می کندوبا وجود این که به اندازه سه چارک قرص های آسپرین خورده ام ولی از چوب هائی که به سرم زده اند هم چنان سردرد دارم ولی دیدم وظیفه انسانی و اسلامی من حکم می کند که این چند کلمه را برای آن برادر مکرم بنویسم. من از سرنوشت بردار مکرم- عالیجناب چاشسکو و عیال مربوطه- درس عبرت نگرفتم چون اگر گرفته بودم دلیلی نداشت که مردم لیبی را موش و حلزون بنامم. من دراین ۴۲ سال همین خدا را که چند بلوک آن ورتر ساکن است، شاهد می گیرم که هدفی غیر از سرفرازی لیبی نداشتم. می خواستم لیبی هم مثل سوئیس بشود. به همین خاطربود که برخلاف سنت اعراب و اسلام عزیز همه محافظان خودم را ازمیان دختران جوان انتخاب کردم که هم حافظ بالاتنه من باشند و درصورت نیاز برای برآوردن نیازهای پائین تنه هم مفید باشند. حالا اگر این وسط خواستند چند نفر را بکشند، خوب بکشند، آسمان که به زمین نمی آید. الاخی بشار عزیز، من اشتباه کردم که به حرف مشاورانی گوش دادم که فقط پول نفت را ازمن می گرفتند که این گونه خرم بکنند و من برای این ۴۲ سال نه انتخاباتی داشتم مثل انتخابات ایران که صددرصد بلکه دویست درصد آزاد است و ساخت داخل که هیچ کشور امپریالیستی درآن کوچکترین نقشی ندارند. غیر از آخوند جنتی که اززمان آدم ابوالبشر این مسئولیت را داشته که هم چنان به وظایف خود عمل می کند. دیروز به تصادف عزرائیل را دراین نزدیکی دیده بودم سلام و احوال پرسی کرد و گفت راستی معمر، تو کسی را نمی شناسی که بتواند جان این آخوند را بگیرد. تا حالا ٨٣ بار ذات اقدس باریتعالی دستوردادند که بروم و جانش را بگیرم و من رفتم و دست خالی برگشتم. نمی دانم کجا مخفی شده بود. تازگی ها دیدم که خداوند به جبرئیل فرمودند که یک آگهی به روزنامه های بهشت و جهنم بده برای استخدام یک عزرائیل جدید، چون این مردک تا کنون چندین بار روی مارا زمین انداخته است. باری، داشتم از لیبی می گفتم، نمی دانم کدام بی ناموسی توی کله من انداخت- آخ گفتم کله، باز سرم درد گرفت- که مطبوعات مال فرنگی هاست و به همین خاطر من هم گفتم الله بالله مطبوعات بی مطبوعات مگر درزمان یپغمیر اکرم سلام الله علیه مطبوعات بود که حالا باشد. برای همین مطبوعاتی نبود حالا آزاد و غیر آزادش بخورد توی فرق سرخودم که الان خیلی هم درد می کند. هرکس هم اگر زبان به انتقاد گشود دستور دادم ببرندشان و بلائی به سرشان بیاورند که دیگر از این شکرهای زیادی نخورند. الان که به گذشته نگاه می کنم می بینم که احتمالا زندگی چند ساله در چادر، و نحوه عذا خوردن من مثل این که مرا مخبط کرده بود. مبادا تو هم همین کارهای مرابکنی! من همه این سالها با شیر بز و دنبلان شتر روزگار گذراندم. درزیر چادر خوابیدم حتی درحیاط شانزه لیزه هم چادرزدم ولی الان می بینم که ای کاش به جای این کار این عقل نداشته ام را بکارمی انداختم و می فهمیدم که دنیا تغییرکرده است. الان دیگر دوره فیس بوک و تویترو از این مزخرفات است. هرچه این سیف الاسلام بیچاره خواست برای من صفحه فیس بوک درست کند من به او گفتم پسر قباحت دارد. برو پی کارت. تو چیکارداری به این مسایل، برو دانشگاه لندن، پولی بده شاید به تو یک مدرکی دادند که بتوانی از مزایای قانونی اش استفاده بکنی. او اگرچه این پند مرا به گوش گرفت ولی تا همین پریروز می گفت بیا د رتویتر برای سربازان وفادار پیام بده. راستی اگر آمد پیش تو مبادا پسش بدهی به این رهبران القاعده و تروریست ها که برمملکت من حاکم شده اند....
ببخشید، یادم رفت که من الان کجا هستم و درهمین یکی دوروزه برمن په رفته است!
خلاصه کنم بشار تا دیرنشده اگراززندگی چائوشسکو و عیال و حتی شاه ایران عبرت نمی گیری، چون آنها عرب نبودند، حداقل از زندگی من عبرت بگیر . آخر نمی دانی که این مادرقحبه ها وقتی جری می شوند خیلی جری می شوند. حتما تاکنون فیلمش را هم دیده ای هرچه التماس کردم به تخم شان هم نگرفتند. خلاصه تا دیر نشده، ژستی بگیر و هم عفو عمومی اعلام کن و هم به جای کشتن مردم دستور بده به ممیزان و سانسور چیان حکومتی روزی ده ضربه شلاق بزنند. به هرکس که حزب درست کند، یک شغل نان و آب داربده و بگو به ده نفر اول که حزب درست کنند، هرکدام یک خانه مجانی هم می دهی. خلاصه دیگر چه سفارش بکنم. یک دفعه دیگر این آخرین فیلم مرا نگاه کن و بعد دست از کله خری بردار. مگر این که تو هم بخواهی بیائی اینجا پیش من.
راستی بشار عزیز چون سردرددارم نمی توانم برای دوستان دیگر هم نامه جداگانه بفرستم. خواهش می کنم وقتی نامه را خواندی با پست سفارشی آن را بفرست برای سید علی خامنه ای که نمی دانم الان درکجا تهران ساکن است. برای ملک عبدالله هم بفرست ولی لازم نیست برای ملک فهد بفرستی. من هیچ وقت از آن مردک با آن ریش بزی مسخره اش خوشم نمی آمد
دیگر چه سفارش بکنم...
برادرت
معمر قذافی