• سال‌ها آمد و رفت؛
صبر ِ هر فصل نَفَس کُش بود؛
واژه‌ها پیری ِ غربت را باور کردند؛
باد‌ها ، ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۱ آبان ۱٣۹۰ -  ۲ نوامبر ۲۰۱۱

 پیر ِ ما روزی

- به کلامی‌ که فقط سبک و سیاق ِ خود ِ او بود -

                                                 به ما می‌‌گفت:

-" باش

       تا زودا زود

                     ورق بر گردد

وین سیه شا م ،

            پس ِ پشتِ شکیبایی ِ ایّام ،

                                        آری ،

مغلوبِ سحر گردد. "

و بدین آیتِ مولای غزل،

                         خواجه‌ی شیراز، توسّل می‌‌کرد:

" نَفَس با د صبا مشک فشان خواهد شد

عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد . "

***

سال‌ها آمد و رفت؛

صبر ِ هر فصل نَفَس کُش بود؛

واژه‌ها پیری ِ غربت را باور کردند؛

با د‌ها ،

نکهتِ خاطره‌ها را همه پرپر کردند....

پیر ِ ما هم دیری است دگر بار سفر بسته است

و ز دروازه‌ی شب بگذشته است؛

طلعتِ نور ندیده این جا،

                           به ابد پیوسته است.

این زمان ما امّا ،

چشم ِ بیدار به تقویم زمان خیره و

                                     شب مانده هنوز ؛

ما به امید یکی‌ صبح ِ جوان،

                            باری -

                                  پیره سر زنده هنوز.

***

آن روان روشن ِ نیک‌ اندیش

گر چه می‌‌پنداشت:

                  " شبِ تار است و ر‌ه وادی ِ ایمن در پیش ..."

ما به تنگ آمده ایم امّا،

                      آه -

" آتش ِ طور کجا

                  موعدِ دیدار کجاست ؟ "

                " طالع ِ دولت بیدار " کجاست ؟

                                              ********

تیبوران - ۲۹ می ۲۰۰۷

جهانگیر صداقت فر