اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱٨ تير ۱٣٨۵ -  ۹ ژوئيه ۲۰۰۶

بادرود بی پایان به مردم ایران و با درود و همبستگی به تمام آنانی که برای صلح و عدالت اجتماعی و دموکراسی می رزمند و درود بر تمام زندانیان سیاسی که در جای جای میهن هم اکنون در زندان های مختلف رژیم جمهوری اسلامی زیر فشارهای گوناگون جسمی و روانی قرار گرفته و بهترین دوران عمرشان را برای نیک بختی و بهروزی مردم ایران در مقاومت و پایداری و ایستادگی در مقابل اقتدارگرایان مستبد می گذرانند.
 
آقای گنجی:
ما ضمن حمایت و تاکید بر حق بودن خواسته و دعوت شما در باره آزادی آقایان منصور اسانلو – رامین جهانبگلو و علی اکبر موسوی خوئینی که جزء کوچکی از حق کشی در این مملکت است. معتقدیم، در این مرحله از مبارزات دموکراتیک مردم ایران، اتحاد تمام نیروهای مترقی و دموکرات فارغ از هرگونه اعتقادات عقیدتی و سیاسی، مبرم ترین نیاز جنبش دموکراسی خواهانه در ایران بوده، که بدون پیوند با مبارزات حق طلبانه خلق های ایران برای احقاق حقوق دموکراتیک و ملی خویش و همبستگی آن با جنبش زحمتکشان، کارگران، زنان، دانشجویان و روشنفکران هرگز چنین اتحاد وسیعی شکل نخواهد گرفت، لذا ما ضمن احترام عمیق به دلایل شما در انتخاب نمادهایی از جنبش کارگری، دانشجویی و روشنفکری در این حرکت ملی، یادآور می شویم:
در کشور کثیرالمله‌ی ایران، خلق های ترک، کرد، فارس، عرب، بلوچ، ترکمن، بختیاری و ... در طول قرن ها مبارزات متحدانه خود علیه خودکامگان و مستبدان زمان دوش به دوش هم رزمیده، شکست خورده، پیروز شده، سرکوب گردیده، شکنجه و زندانی شده، و با گلوله‌ی دشمن مشترک خونشان در هم آمیخته، که از انقلاب مشروطیت تا به حال نیز این صف متحد رزم، در مقاطع گوناگون پرتو افکن مبارزه مشترک بوده است.
محوریت اصلی سیاست حکومتها، که توسط امپریالسم انگلیس بعد از انقلاب مشروطیت بر رژیم دست نشانده اش رضا شاه دیکته و بنیان نهاده شد، و بعد از آن در دوره محمدرضا به همراه امپریالیسم آمریکا ادامه یافت، هم اکنون نیز، یعنی بعد از بهمن ۵۷ به اشکال گوناگون ولی با همان محتوا و ماهیت توسط حاکمان ادامه داشته است، متکی بر تفرقه افکنی میان خلق ها با انواع سیاست ها، تحقیر آنان، به حاشیه راندن و عدم توسعه اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، سرکوب، تعرض به باورها و آداب و سنن بوده، که نتیجه آن شکل گیری مبارزات حق طلبانه خلق ها در طول یکصد سال گذشته جهت بدست آوردن حقوق به حق ملی خویش می باشد، که در فرآیند مبارزه، جزء جدایی ناپذیر و یکی از مولفه های تعیین کننده در سمت گیری به خواسته های عدالت خواهانه و دموکراتیک تاریخی مردم ایران گردیده است، و بدون در نظر گرفتن آن و هرگونه سیاستی در جهت گسستگی این پیوند، می تواند عواقب جبران ناپذیری در اتحاد دموکراسی خواهی ملل ایران داشته باشد، که به سود سو استفاده کنندگان و در کمین نشستگان است.
 
آقای گنجی:
ما بر این باوریم که در این مورد شما نیز، که یکی از مدافعین صادق دموکراسی و حقوق بشر، بدون هر پسوند و پیشوندی هستید با ما هم نظر می باشید، که بر همین اساس یاد آور می شویم:
۱.          افراد زیادی در بیدادگاه های رژیم زیر اعدام هستند. بخصوص از خلق های عرب، کرد، بلوچ، بختیاری و...که حرکتی اساسی در نجات آن ها شکل نگرفته است و بیم آن می رود که هر لحظه به مرحله اجرا گذشته شود.
۲.          افراد زیادی در اعتراضات توده‌ای اخیر آذربایجان جان باخته اند و اجساد آن ها یا (تحت شرایطی) به خانواده ها تحویل داده شده اند یا در گوشه و کنار شهر، انداخته شده، یا برای تحویل آن ها پول گلوله و ... طلب می نمایند، از جمله رضا میرآقاپور درویش و...
٣.          زندانیان زندانهای رسمی، زیر فشار شدید و تعدادی در اعتصاب غذا به سر می برند (به عنوان نمونه عباس لسانی که وارد بیستمین روز خود شده ودر وضعیت وخیمی به سر می برد).
۴.          خانواده زندانیان و شکنجه شدگان از طرف اطلاعات مجبور شده اند که هیچگونه اطلاعی از نحوه دستگیری، شرایط فعلی و مصاحبه ... در اختیار هیچ منبعی قرار ندهند.
۵.          از دانشجویان دانشگاه های آذربایجان، کردستان و... به غیر از دستگیرشدگان که هنوز هم ادامه دارد، تعدادی احضار و یا تعلیق از تحصیل روبرو شده اند که در این میان وضعیت دانشجویان زندانی علی الخصوص یاشار قاجار و عابد توانچه را می توان نام برد.
۶.          تعداد معلوم شده دستگیر شدگان در اعتراض توده ای اخیر آذربایجان در زندان های رسمی مختلف به شرح: تبریز بالغ بر ٣٣۰   نفر مطابق نظر   رئیس کل دادگستری که تعدادی آزاد و عده ای باز دستگیر شده اند – تهران ۴ نفر –   ارومیه ۷ نفر – اردبیل ٣٣ نفر – مشگین شهر ۴ نفر – خوی و پارس آباد هر کدام یکنفر -   مرند ٨ نفر – مراغه ۴ نفر – میاندوآب ۱۲ نفر – اهر ۲ نفر – نقده ۱۲ نفر کشته و مطابق گزارشات مختلف صدها نفر در زندان های مختلف آذربایجان که   اغلب با سرهای بادکرده زیر ضربات باتوم، برای تخلیه فوری اطلاعات تحت فشار قرار گرفته اند.
۷.          بیش از یکهزار زندانی سیاسی کرد که برای احقاق حقوق مدنی و ملی مبارزه کرده اند در زندان های گوناگون به سر می برند که جمعیت مبارزه برای حقوق بشر کردستان گزارش دقیقی از آن ارائه نموده است.
٨.          سرکوب در سیستان و بلوچستان به شدت ادامه داشته و هر روز شاهد اعدام های گوناگون در آن هستیم که گزارش آن توسط مبارزین بلوچ در سایت ها موجود می باشد.
۹.          جو ارعاب و وحشت در مجموعه شهرهای خوزستان وضعیت عادی زندگی از مردم را گرفته و بیم آن می رود که موج اعدام های گروهی توسط رژیم در این منطقه دوباره شروع شود.
 
آقای گنجی:
با توجه به اطلاعات داده شده که فقط جزئی از نقض آشکار حقوق بشر در ایران می باشد و خود بیش از این ها را مطلعید، حداقل خواسته ها در ادامه این حرکت ملی که توسط شما پیشنهاد شده است می تواند:
۱.          آزادی تمام زندانیان سیاسی در سراسر ایران
۲.          تهیه و در خواست لیست جانباختگان و تشکیل کمیته حقیقت یاب در سراسر کشور
 
لذا پیشنهاد می گردد برای ادامه مبارزه دموکراتیک جهت آزادی زندانیان سیاسی با هماهنگی و خرد جمعی مبارزین در داخل کشور تشکیل نهادی در این خصوص از ضروریات مبارزه پیگیر می باشد.
 
"جمعی از مدافعان حقوق خلق های ستم دیده ایران"
۱۷/۴/٨۵