• ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ!
امّا ﻧﻔﺮﻳﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﻴﺎﻛﺎﻧﻰ
ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﺒﻮﻫﻰ واژگانش،
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۹ آبان ۱٣۹۰ -  ۲۰ نوامبر ۲۰۱۱

 ﺩﺭﻳﻐﺎ ﺍﺯ نابسندگیِ ﻭﺍﮊﮔﺎﻥ

         ﻭ ﺩﻫﺎﻥ ﭘﺎﺋﻴﺰی‌ام!

ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ!
امّا ﻧﻔﺮﻳﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺯﺑﺎﻥ ﻧﻴﺎﻛﺎﻧﻰ
ﻛﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﺒﻮﻫﻰ واژگانش،
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻧﻰ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ!


ﻛﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﻛﺘﺎﺏ
ﺷﺎﻋﺮﻯ ﻭﺍﮊﻩْپَرﻭﺭ ﺭﺍ ﻣﻰﺟﻮﻳﻢ
ﺗﺎ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺭِجمله ها ﭘﺮﻛﻨﺪ
                        ﻭ ﻧﻤﻰﻳﺎﺑﻢ.

ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻢ ﮔﻔﺖ:
- ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﻣﻰﻣﻮﺟﻢ،
                     ﭼﻮﻥ آبکوهه ﺑﺮ دریا.
ﺑﺮﺍﻯِﺗﻮ ﻣﻰﺗﺎﺑﻢ
                     ﭼﻮﻥ ﻋﻘﻴﻖ ﺑﺮ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ.
ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮ ﻣﻰﺧﻨﺪﻡ
                     ﭼﻮﻥ ﻛﻮﺩﻛﻰ ﺩﺭ ﮔﻬﻮﺍﺭﻩ.
ﻣﻰﺗﻮﺍﻧﻢ ﮔﻔﺖ:
- ﺩﺭﺧﺖ، ﺗﻮﺋﻰ
         هرگاه ﻣﻴﻮﻩﺍﻡ.
ﻣﺪﺍﺭ، ﺗﻮﺋﻰ
          هرگاه ﺳﻴﺎﺭﻩﺍﻡ.
قُله، ﺗﻮﺋﻰ
       گاهی ﻛﻪ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺮﻓﻢ.
ﺯﻫﺪﺍﻥ ﺗﻮﺋﻰ
       گاهی ﻛﻪ ﻧﻄﻔﻪﻯ ﺳﺮﺩﻡ.
ﭘﺎﺳﺦ، ﺗﻮﺋﻰ
       هرگاه ﭘﺮﺳﺸﻢ.


امّا ﻧﻪ!
ﺑﻴﺎﻥ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ
کلاﻣﻰ ﺩﻳﮕﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﻰﺟﻮﻳﻢ
ﻭ ﻧﻤﻰﻳﺎﺑﻢ!
ﺷﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻭﺍﮊﮔﺎﻥ ﺷﺒﻨﻤﺰﺍﺩ
ﭼﻜﻪ ﭼﻜﻪ
ﺩﺭ دریائی ﻛﻬﻦ ﻓﺮﻭﺷﺪﻩﺍﻧﺪ.
ﭘﺲ، ﺷﺎﻋﺮﻯ ﺭﺍ ﻣﻰﺟﻮﻳﻢ
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﮔﺎﺭِ سخن
ﻛﻪ چکهﻫﺎﻯِ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩریاﻫﺎ ﺑﺎﺯﺁﻭﺭﺩ
ﻭ ﻧﺎﻡﻫﺎﻯ نخستینِﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﺪ.

ﻣﻰﺧﻮﺍﻫﻢ ﭼﻴﺰﻯ ﺑﮕﻮﻳﻢ
ﺍﺯ ﺟﻨﺲِ ﺑﺮﻑ، ﻧﻐﻤﻪ. رویا.
ﺩﺭﻳﻐﺎ ‌امّا ﺍﺯ ناتوانی ﻭﺍﮊﮔﺎﻥ ﻭ
                ﺩﻫﺎﻥ ﭘﺎﺋﻴﺰی‌ام!